Συνέντευξη: Μιχάλης Χαραλαμπίδης '09
Μιλήσαμε με τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη, απόφοιτο του Anatolia High School της τάξης '09. Ο Μιχάλης, έχει σπουδάσει σκηνοθεσία για θέατρο και κινηματογράφο και εργάζεται σήμερα ως Σκηνοθέτης / Καλλιτεχνικός Διευθυντής σε εταιρία παραγωγής. Ζει στην Αθήνα και μοιράζεται μαζί μας τις αναμνήσεις και τις εμπειρίες του από το Κολλέγιο Ανατόλια και πώς αυτό τον βοήθησε να κυνηγήσει τα όνειρά του.
Η καλύτερη ανάμνηση που έχω από το σχολείο…
είναι η παρουσίαση του προγράμματος IB. Όταν είδα την παρουσίαση, τους καθηγητές να μιλάνε με πάθος για το αντικείμενο τους, κατάλαβα ότι είχα έρθει σε μια διαφορετική πραγματικότητα. Ήταν η πρώτη φορά που αγάπησα το σχολείο, γιατί το αγαπούσαν τα στελέχη του. Σε αυτήν την πραγματικότητα, οι καλοί μαθητές δεν ήταν τα φυτά, ήταν αξιοζήλευτοι, όπως θα έπρεπε να είναι παντού.
Ο αγαπημένος μου καθηγητής / καθηγήτρια ήταν…
η Ελένη Γκόνη, καθηγήτρια Ελληνικής φιλολογίας. Ήταν σαν ένας προάγγελος του πραγματικού κόσμου που έρχεται μετά τον ακαδημαϊκό. Η πρώτη καθηγήτρια που με έκανε να καταλάβω ότι είμαι υπεύθυνος για τις πράξεις μου, ότι το “είχα πολύ διάβασμα και δεν πρόλαβα να προετοιμαστώ για το μάθημα” δεν είναι δικαιολογία, ότι από την στιγμή που επέλεξα το IB, επέλεξα εθελοντικά να δουλέψω περισσότερο από ότι είχα κάνει μέχρι στιγμής.
Το αγαπημένο μου σημείο στο campus…
η αίθουσα καλών τεχνών στο IB στον τρίτο όροφο. Ειδικά εκείνο το πίσω δωμάτιο με την ανοιχτή θέα. Το τέλειο και ήσυχο μέρος για έμπνευση.
Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε να…
σκέφτομαι διαφορετικά. Τέλος η αποστήθιση, μόνο δημιουργική επιχειρηματολογία. Πάνω απ' όλα μου θύμισε πόσο μεγάλος είναι ο κόσμος και με γέμισε με όνειρα.
Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ταυτότητα των αποφοίτων του Κολλεγίου Ανατόλια είναι…
η αίσθηση ότι ανήκουμε σε ένα μεγαλύτερο σχήμα με ρίζες σε κάθε χώρα, πόλη και επαγγελματικό κλάδο.
Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι…
μια μεγάλη οικογένεια που εκτείνεται σε όλο τον κόσμο. Παντού υπάρχει ένας απόφοιτος του Ανατόλια.
Το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς μου είναι…
όταν το δημιουργικό μικρόβιο του storyteller με κάνει να ξυπνάω νωρίς και να κοιμάμαι αργά γράφοντας ιστορίες και σενάρια. Α, και κάθε μέρα στο σετ με νέους και παλιούς συνεργάτες. Η χειρότερη μέρα στο σετ είναι καλύτερη από όλες τις άλλες εκτός σετ.
Θεωρώ σημαντική στιγμή στην επαγγελματική μου διαδρομή…
την πρώτη μου ταινία μεγάλου μήκους την οποία δούλεψα με αρκετούς εργατικούς και εξίσου τρελαμένους απόφοιτους του Ανατόλια. Επίσης, όταν με δέχτηκαν στην ομάδα οπτικών εφέ του Game of Thrones.
Στο μέλλον θέλω να….
σκηνοθετήσω μια ταινία για την ιστορία του Ανατόλια, την δημιουργία του στον Πόντο και όλες τις περιπέτειες των στελεχών και των μαθητών στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και κατά την διάρκεια της μικρασιατικής καταστροφής. Πρόκειται για αληθινές ιστορίες σθένους και κουράγιου.