Συνέντευξη: Τάσος Γεωργαντζής '99
Μιλήσαμε με τον Τάσο Γεωργαντζή, απόφοιτο του Anatolia High School της τάξης ’99. Ο Τάσος έχει σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο του Liverpool, ενώ είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών, από το City University και από τη Σχολή Bartlett του UCL (University College of London) αντίστοιχα. Είναι ιδρυτής του αρχιτεκτονικού γραφείου Urban Soul Project το οποίο έχει διακριθεί με σημαντικά βραβεία, όπως A’ Design Award Winner 2017 Silver, German Design Award Winner 2018, Best Of Year Honoree 2017, The International Hotel & Property Awards 2018 Winner και πολλά ακόμη. Το Urban Soul Project έχει έδρα την Θεσσαλονίκη και το Λονδίνο και αντικείμενο τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, την κατασκευή, το interior και το product design.
Τελειώνοντας το Ανατόλια έχεις μία καλύτερη ιδέα του πώς πρέπει να γίνονται τα πράγματα, μία εμπειρία του πώς είναι ο κόσμος και του πώς θα έπρεπε να είναι ο κόσμος.
Η καλύτερη ανάμνηση που έχω από το σχολείο…
ήταν η Εβδομάδα Πολιτισμού το 1998. Ήμουν μέλος της οργανωτικής επιτροπής και υπεύθυνος του Α΄ Λυκείου όντας Πρόεδρος του 15μελούς. Η εβδομάδα περιείχε δύο μαθητικές συναυλίες, εκθέσεις ζωγραφικής, το highlight για μένα ήταν ένας ραδιοφωνικός σταθμός που είχαμε στήσει οι μαθητές και του Α΄ και του Β΄ Λυκείου και έπαιζε όλη την εβδομάδα, και τελείωσε με την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από το σχολείο, που ήταν η συναυλία των Πυξ Λαξ την οποία οργανώσαμε εμείς σε όλα τα επίπεδα, είχε 2.500 κόσμο και απέφερε αρκετά έσοδα τα οποία δόθηκαν σε φιλανθρωπικά ιδρύματα.
Ο αγαπημένος μου καθηγητής / καθηγήτρια ήταν…
ο Ανέστης ο Παπαδημητρίου με τον οποίο είχαμε εξαιρετικές σχέσεις και θεωρώ ότι το χιούμορ του ήταν φοβερό για την εποχή. Αλλά είχα και άλλους αγαπημένους, φυσικομαθηματικούς κυρίως, όπως τον Κυριάκο Αρβανίτη που είναι ακόμα στο σχολείο.
Το αγαπημένο μου σημείο στο campus…
δεν είναι ένα. Πάντα μου άρεσε η διαδρομή στο τούνελ επειδή μου φαινόταν μαγικό το να πηγαίνεις έτσι από το ένα σχολείο στο άλλο και η εναλλαγή των παραστάσεων. Μου άρεσε πάντα ο μέσα χώρος της βιβλιοθήκης που ήταν ένα πολύ ωραίο ησυχαστήριο. Το εργαστήριο Χημείας στο Kyrides ήταν ενδιαφέρον, το Γυμναστήριο… Το μέρος που μας άρεσε πιο πολύ να καθόμαστε ως μαθητές ήταν ο χώρος κάτω από το Ingle και πάνω από το γήπεδο ποδοσφαίρου. Είχε μία ωραία συστάδα από δέντρα και εκεί μαζεύονταν όλα τα Λυκειόπαιδα.
Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε…
πολύ στον τρόπο σκέψης μου. Οι καθηγητές του πάντα ήταν πολύ προσιτοί και πολύ σωστοί εκπαιδευτικοί. Έμαθα πράγματα τα οποία ίσως να μην μάθαινα σε κάποιο άλλο σχολείο. Το πιο σημαντικό για μένα ήταν οι εξωσχολικές δραστηριότητες που υπήρχαν, όπως το drama club που συμμετείχα σχεδόν όλα τα χρόνια που ήμουν στο σχολείο, η διαδικασία να συμμετέχω ως Πρόεδρος του Δεκαπενταμελούς για δύο χρόνια στο administration council του σχολείου κάθε Πέμπτη, η οργάνωση αρκετών εκδηλώσεων όπως η Εβδομάδα Πολιτισμού. Η συμμετοχή μου σε όλες αυτές η δραστηριότητες με ωρίμασαν και με προετοίμασαν για τη δουλειά μου.
Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ταυτότητα των αποφοίτων του Κολλεγίου Ανατόλια είναι…
το έμψυχο δυναμικό του σχολείου. Οι καθηγητές, το υποστηρικτικό προσωπικό, το συνεργείο,… Οι απόφοιτοι έχουν γαλουχηθεί από τους καθηγητές. Συνήθως όταν συζητάμε για το σχολείο με κάποιον απόφοιτο που δεν είμαστε της ίδιας χρονιάς, μιλάμε για το ποιους καθηγητές είχαμε. Εγώ είχα πολύ καλές σχέσεις με το συνεργείο επειδή οργανώναμε γιορτές, συναυλίες, παραστάσεις, με τον κ. Τσιούρη, τον κ. Δονίκη… Το έμψυχο δυναμικό είναι αυτό που αλλάζει και καθορίζει τον τρόπο σκέψης. Η κουλτούρα προέρχεται από το προσωπικό του σχολείου και όχι από τα κτίρια και τις εγκαταστάσεις. Τελειώνοντας το Ανατόλια έχεις μία καλύτερη ιδέα του πώς πρέπει να γίνονται τα πράγματα, μία εμπειρία του πώς είναι ο κόσμος και του πώς θα έπρεπε να είναι ο κόσμος. Το στοιχείο που ενώνει τους αποφοίτους είναι η συναναστροφή με ανθρώπους που ενδιαφέρονται πραγματικά.
Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι…
το καλύτερο σχολείο, ένας τρόπος ζωής. Είναι το σχολείο που θα ήθελα να στείλω τα παιδιά μου και ελπίζω να το κάνω. Είναι οι καλύτερες αναμνήσεις που θα μπορούσα να έχω στη μαθητική μου ζωή.
Το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς μου είναι…
όταν σχεδιάζουμε ένα έργο και μετά από πολλές ώρες διαφωνιών, δημιουργικών αντιπαραθέσεων και σχεδιασμού, καταλήγει να πραγματοποιείται, να υλοποιείται μπροστά στα μάτια μας και να είμαστε περήφανοι γι’ αυτό.
Θεωρώ σημαντική στιγμή στην επαγγελματική μου διαδρομή…
την απόφαση που πήρα να ασχοληθώ με τον σχεδιασμό ξενοδοχείων, γραφείων, χώρων εστίασης, μονοκατοικιών και γενικά όλων των ειδών των κτιρίων. Είναι κάτι που με ενδιαφέρει πολύ και με γεμίζει. Σημαντικές ήταν επίσης κάποιες συνεργασίες και συγκυρίες στην αρχή της καριέρας μου που με βοήθησαν πάρα πολύ: τα εστιατόρια «Έργον», τα ξενοδοχεία «Colors», το «Makedonia Palace» που σχεδιάσαμε τα εστιατόριά του, κάποιες μονοκατοικίες ωραίες που κάναμε. Είναι σημαντικό γιατί είχα την τύχη να συνεργαστώ με άτομα τα οποία ταιριάξαμε εξαρχής, όπως τον Κώστα και τη Μαρία, και καταφέραμε να έχουμε αυτά τα αποτελέσματα.
Στο μέλλον θέλω να….
μεγαλώσει λίγο η εταιρία, όχι να γιγαντωθεί, δε χρειάζεται… Να καταφέρουμε να έχουμε μία εταιρία με εμπειρία, δημιουργικότητα, οργάνωση. Να αναλαμβάνει έργα όλο και μεγαλύτερα και πιο ενδιαφέροντα, να συνεργάζεται με νέα άτομα, να εμπνέει και να αποδεικνύει ότι στην Ελλάδα του σήμερα μπορούν και γίνονται ωραία πράγματα. Ο απώτερος στόχος είναι να εξαχθεί το ελληνικό design σε όλες της χώρες της Ευρώπης και όχι μόνο. Και θεωρώ ότι αυτό είναι απόλυτα εφικτό γιατί το ελληνικό design, είτε μιλάμε για αρχιτεκτονική είτε για γραφιστική είτε για product design, είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο. Εμείς είχαμε την τύχη από νωρίς στην καριέρα μας να κάνουμε έργα και στο εξωτερικό και αντιληφθήκαμε ότι πραγματικά μπορούμε να «σταθούμε» στο εξωτερικό. Ήδη καταφέρνουμε, τουλάχιστον στην αρχιτεκτονική που μπορώ σίγουρα να αναφερθώ, να έχουμε όχι απλά αξιόλογες δουλειές αλλά δουλειές παραδείγματα που βραβεύονται και προβάλλονται σε όλο τον κόσμο.