Συνέντευξη: Ζακλίν Λέντζου '07
Μιλήσαμε με την Ζακλίν Λέντζου απόφοιτη του Anatolia High School της τάξης ΄07. Μετά τις σπουδές της στην Ελλάδα συνέχισε στην Αγγλία όπου αποφοίτησε από το London Film School. Εργάζεται ως σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Αν και πολύ νέα, έως τώρα έχει γράψει και σκηνοθετήσει 5 ταινίες μικρού μήκους που έχουν προβληθεί και αποσπάσει διακρίσεις σε πολλά διεθνή φεστιβάλ. Σημαντικότερες διακρίσεις συμπεριλαμβάνουν το βραβείο στη Μνήμη του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν για την ταινία ΑΛΕΠΟΥ καθώς και το βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους για την ταινία της «Έκτορας Μαλό: Η Τελευταία Μέρα της Χρονιάς» στο 71o Φεστιβάλ των Καννών, στην Εβδομάδα Κριτικής, όπου και σημείωσε ιστορική νίκη για το ελληνικό σινεμά. Φέτος κέρδισε το βραβείο καλύτερης ταινίας από την εξαιρετικά σημαντική επιτροπή Fipresci καθώς και την Χρυσή Αθηνά Καλύτερης Ταινίας στις 26ες Νύχτες Πρεμιέρας για την ταινία ”ΤοΤέλος του Πόνου (Μία Πρόταση)”. Αυτό το διάστημα ολοκληρώνει την πρώτη της μεγάλου μήκους ταινίας «Σελήνη: 66 Ερωτήσεις» της οποίας το σενάριο έχει επίσης διακριθεί σε διεθνή lab ανάπτυξης σεναρίου όπως το Sundance Lab και το Torino Film Lab.
Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι ένας ανθρωπολογικά ενδιαφέρων χώρος και εάν έχεις στόχο, μπορεί να γίνει ένα καταπληκτικό σχολείο.
Η καλύτερη ανάμνηση που έχω από το σχολείο…
είναι όταν πήγα I.B. Κομβικό δίχρονο για τη συνολική μου εξέλιξη.
Ο αγαπημένος μου καθηγητής / καθηγήτρια ήταν …
η Ελένη Γκόνη. Η πρώτη ουσιαστική διανοούμενη που γνώρισα στη ζωή μου. Πολλές συζητήσεις, πολλές σκέψεις, ωραίες λέξεις. Ξεχνούσες ότι ήσουν λύκειο, ήσουν κάπου πολύ σπουδαιότερα.
Το αγαπημένο μου σημείο στο campus…
ήταν το art room του I.B.
Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε να…
ενδυναμώσω υπάρχουσες τάσεις που καλώς ή κακώς προήλθαν από τα παιδικά μου χρόνια. Να διαβάζω λογοτεχνία με την πραγματική έννοια του διαβάζω, να σκέφτομαι με την πραγματική έννοια του σκέφτομαι, να συνειδητοποιήσω ότι όντως γράφω.
Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ταυτότητα των αποφοίτων του Κολλεγίου Ανατόλια είναι…
Δεν πιστεύω στις γενικεύσεις τέτοιου τύπου.
Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια…
είναι ένας ανθρωπολογικά ενδιαφέρων χώρος και εάν έχεις στόχο, μπορεί να γίνει ένα καταπληκτικό σχολείο.
Το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς μου είναι…
το ότι είμαι ευτυχισμένη σε όλα τα στάδια. Και πριν, δηλαδή στην προ παραγωγή, και κατά τη διάρκεια, στο γύρισμα, και μετά, στην αποπεράτωση.
Θεωρώ σημαντική στιγμή στην επαγγελματική μου διαδρομή…
κάθε φορά που ολοκληρώνω μια ταινία ή ένα σενάριο: η μαγεία της υλοποίησης.
Στο μέλλον θέλω να…
μπορώ να δημιουργώ με μεγαλύτερη ευκολία, που σημαίνει ότι στο μέλλον θέλω η χώρα να αλλάξει τρόπους και σκέψεις επί της τέχνης. ( ή να αλλάξω εγώ χώρα)