Συνέντευξη: Λυδία Καλλιπολίτη '94

Μιλήσαμε με την Λυδία Καλλιπολίτη απόφοιτη του Anatolia High School της τάξης '94. Η Λυδία σπούδασε στο ΑΠΘ όπου πήρε το πτυχίο της Αρχιτέκτονα - Μηχανικού. Συνέχισε με SMArchS στο Σχεδιασμό και Τεχνολογία Κτιρίων στο M.I.T (Massachusetts Institute of Technology), και έκανε το διδακτορικό της στην Ιστορία και Θεωρία Αρχιτεκτονικής στο Princeton University. Δούλεψε ως επίκουρη καθηγήτρια στο Syracuse University και αργότερα στο Πανεπιστήμιο Columbia. Σήμερα εργάζεται ως καθηγήτρια στο Cooper Union στη Νέα Υόρκη και είναι συγγραφέας βραβευμένων αρχιτεκτονικών βιβλίων. Το 2022 θα είναι η επικεφαλής επιμελήτρια στη Biennale Αρχιτεκτονικής με θέμα «Edible, Or The Architecture of Metabolism», που θα λάβει μέρος στο Τάλιν της Εσθονίας.

Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι ένα σπίτι που άφησα, αλλά είναι ακόμα εκεί με νέους κατοίκους.

Η καλύτερη ανάμνηση που έχω από το σχολείο …

είναι οι αγώνες μπάσκετ μεταξύ των τάξεων Αρρένων και Θηλέων, όπου μαζεύονταν όλοι οι συμμαθητές και μας παρακολουθούσαν προσηλωμένοι στο πεζούλι τριγύρω με αγωνία. Αγαπούσα βαθιά το μπάσκετ ανάμεσα στα δέντρα. Θεωρούσα το γήπεδο όχι απλά σαν μία σκηνή θέασης, αλλά σαν ένα πεδίο αναφοράς όπου σχηματοποιούσα στο μυαλό μου με στρατηγικές εξέλιξης.

 Ο αγαπημένος μου καθηγητής / καθηγήτρια ήταν …

ο καθηγητής Αγγλικών που είχα στην Τρίτη Γυμνασίου Testerman. Δεν θυμάμαι το μικρό του όνομα, αλλά θυμάμαι  ότι στο μάθημά του ξεκίνησα να διαβάζω με πάθος αγγλική λογοτεχνία: F. Scott Fitzgerald, Virginia Woolf, Tennessee Williams και Henry David Thoreau. Ο Τesterman είχε φοιτήσει στο Princeton, όπως και ο Fitzgerald, και στο μυαλό μου μυθοποίησα τα μεγάλα αμερικανικά πανεπιστήμια. Μετά από πολλά χρόνια κατέληξα να κάνω το διδακτορικό μου στο Princeton.

Το αγαπημένο μου σημείο στο campus …

Λάτρευα την βιβλιοθήκη. Είχε άπλετο φώς αλλά και σκοτεινά σημεία, όπου μπορούσες να χαθείς μέσα σε ανεξερεύνητα βιβλία. Ήταν ένας ολόκληρος κόσμος ιδεών στον οποίο ταξίδευα σχεδόν καθημερινά μέσα από το τότε σύστημα πλοήγησης με καρτέλες ταξινόμησης.

 Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε να…

μπορώ να κινούμαι επαγγελματικά σε πολλά διαφορετικά επίπεδα ταυτόχρονα και να προσεγγίζω με επιμονή και συναισθηματική νοημοσύνη τους στόχους μου.

 Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ταυτότητα των αποφοίτων του Κολλεγίου Ανατόλια είναι …

 η διευρυμένη προοπτική του κόσμου.

 Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι …

 ένα σπίτι που άφησα, αλλά είναι ακόμα εκεί με νέους κατοίκους.

 Το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς μου είναι…

εκείνη η άπιαστη στιγμή στην δημιουργική διαδικασία ενός έργου όπου οι ιδέες και η έρευνα κρυσταλλώνουν γύρω από μία συγκεκριμένη λύση.

 Θεωρώ σημαντική στιγμή στην επαγγελματική μου διαδρομή …

όταν συνειδητοποίησα ότι η ερωτική απογοήτευση που είχα μία περίοδο δεν ήταν πιο σημαντική από την αγάπη μου για το έργο που είχα να ολοκληρώσω.

 Στο μέλλον θέλω να ….

ξαναγνωρίσω τον κόσμο μέσα από τα μάτια των παιδιών μου.