Συνέντευξη: Σπύρος Κασάπης '14
Μιλήσαμε με τον Σπύρο Κασάπη, απόφοιτο του Anatolia High School της τάξης του 2014. Ο Σπύρος απέκτησε τον προπτυχιακό του τίτλο και το πρώτο του μεταπτυχιακό στον τομέα των Μηχανολόγων -Αεροναυπηγών από το Πολυτεχνείο του Γουόρτσεστερ. Στη συνέχεια, ολοκλήρωσε το δεύτερο μεταπτυχιακό του στον τομέα των Μηχανολόγων-Ναυπηγών και το διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Το θέμα του διδακτορικού του επικεντρώθηκε στις μεθόδους μη επιβλεπόμενης μάθησης για μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης.
Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, εργάστηκε ως ερευνητής στο Vanderbilt University και στο NASA Goddard Space Flight Center. Μετά την ολοκλήρωση της διδακτορικής του διατριβής, και μέχρι σήμερα, εργάζεται στο Advanced Supercomputing Division του Ερευνητικού Κέντρου Ames της NASA, στην Καλιφόρνια. Τον Φεβρουάριο, θα μετακομίσει στην ανατολική ακτή των ΗΠΑ για να συνεχίσει την έρευνά του στο τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Princeton.
Η έρευνά του επικεντρώνεται στην πρόβλεψη του διαστημικού καιρού με τη χρήση τεχνητής νοημοσύνης.
Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι ένα πρότυπο σχολείο, που όπως αυτό θα έπρεπε να είναι όλα τα σχολεία, για όλους τους μαθητές και μαθήτριες στην Ελλάδα.
Η καλύτερη ανάμνηση που έχω από το σχολείο…
ήταν η εφημερίδα “Το Κοράκι”. Μια εφημερίδα που εκδιδόταν από μαθητές για μαθητές και φιλοξενούσε άρθρα ελεύθερα, χωρίς καμία λογοκρισία από τους μαθητές-συντάκτες.
Ο αγαπημένος μου καθηγητής / καθηγήτρια ήταν…
η Χόλι Μάρσαλ. Ως υπεύθυνη του Drama Club, στο οποίο συμμετείχα , και ως καθηγήτρια Αγγλικών, μας δίδαξε όχι μόνο την αξία των τεχνών (όπως το θέατρο) αλλά και τις αρχές της αλληλεγγύης και του σεβασμού στη διαφορετικότητα. Η Χόλι Μάρσαλ υπήρξε μια πραγματική αγωνίστρια στη ζωή, και δυστυχώς μας άφησε νωρίς, λίγο πριν την αποφοίτησή μου. Θα τη θυμόμαστε για πάντα.
Το αγαπημένο μου σημείο στο campus…
ήταν το εργαστήριο Φυσικής.
Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε να…
κατανοήσω τη σημασία του παράγοντα της τύχης στη ζωή μας.
Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι…
ένα πρότυπο σχολείο, που όπως αυτό θα έπρεπε να είναι όλα τα σχολεία, για όλους τους μαθητές και μαθήτριες στην Ελλάδα.
Το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς μου είναι…
η ευκαιρία που μου δίνεται να επικοινωνήσω την αξία της επιστήμης και τα βαθύτερα διδάγματά της στις νεότερες γενιές. Έχει ειπωθεί ότι η Αστρονομία είναι η επιστήμη που μας διδάσκει την ταπεινοφροσύνη. Μια εικόνα της Γης τραβηγμένη από το διάστημα είναι ίσως η καλύτερη απόδειξη της ματαιότητας των ανθρώπινων αυταπατών, όπως ο εγωισμός και η μεγαλομανία. Για μένα, υπογραμμίζει την ευθύνη μας να φερόμαστε με σεβασμό ο ένας στον άλλον, να διατηρούμε και να αγαπάμε τον πλανήτη μας – το μοναδικό σπίτι που έχουμε γνωρίσει ποτέ.
Θεωρώ σημαντική στιγμή στην επαγγελματική μου διαδρομή…
την απονομή του διδακτορικού μου τίτλου.
Στο μέλλον θέλω να…
εμπνεύσω τις νεότερες γενιές να ασχοληθούν με την επιστήμη και να κυνηγήσουν τα όνειρά τους. Θα ήθελα πολύ να βοηθήσω μαθητές, λιγότερο τυχερούς από εμένα, να καθίσουν στα ίδια θρανία που κάθισα εγώ.