University Survival Guide: Τζένη Κατσούλη '17

Απόφοιτοι και απόφοιτες του Anatolia High School μοιράζονται χρήσιμες συμβουλές σχετικά με το πανεπιστήμιο, στο οποίo φοίτησαν και σχετικά με τον πρώτο καιρό προσαρμογής στη νέα, συναρπαστική πραγματικότητα της φοιτητικής ζωής.

H Τζένη Κατσούλη αποφοίτησε από το ΙΒ του Anatolia High School το 2017. Το International Baccalaureate του Κολλεγίου Ανατόλια της έδωσε τα εφόδια να γίνει δεκτή στο University College London (UCL), όπου κατά τη διάρκεια της τριετούς φοίτησής της, απέκτησε σταδιακά αυξανόμενο ενδιαφέρον για τη εφαρμοσμένη πλευρά της ιατρικής έρευνας. H διατριβή της, υπό την εποπτεία του καθηγητή James Phillips, επικεντρώθηκε στην αναγέννηση νεύρων παράλυτων ασθενών, οι οποίοι νοσούν κυρίως λόγω αυτοκινητιστικών ατυχημάτων. 
Έπειτα, έγινε δεκτή στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα ερευνάς του Imperial College London, όπου επιλέχθηκε να συνεργαστεί και να χρηματοδοτηθεί από την AstraZeneca. Η συνεργασία τους έχει ως στόχο να μειώσουν τις παρενέργειες των αντικαρκινικών φαρμάκων στο μυελό των οστών.
Παράλληλα ασχολείται με σεμινάρια και διαγωνισμούς νεόφυτων επιχειρήσεων. Στο μέλλον επιθυμεί να συνδυάσει την έφεσή της για ιατρική έρευνα με την επιχειρηματικότητά και να εισάγει καινοτόμες λύσεις και θεραπείες στον ιατρικό κλάδο.

Ποια ήταν το αμέσως επόμενο συναίσθημα που ένιωσες – μετά τη χαρά - όταν έλαβες την απάντηση του πανεπιστημίου που σε δέχτηκε; 

Κάθε πανεπιστήμιο έχει διαφορετική φιλοσοφία, οπότε αναρωτήθηκα αν τo Imperial στο master μου θα ικανοποιήσει τους στόχους και τις ανάγκες μου. Σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα είναι ιδιαίτερα σημαντικό να υπάρχουν επόπτες καθηγητές, οι οποίοι αφουγκράζονται τους φοιτητές και δρουν ως μέντορες της ανέλιξής τους. Είμαι ευγνώμων γιατί στο Imperial βρέθηκα αμέσως σε ένα άκρως υποστηρικτικό περιβάλλον, το οποίο αποτελεί δίοδο για να ασχοληθώ απερίσπαστη και να αποδώσω τα μέγιστα στην έρευνα.

Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που θα έδινες σε κάποιον που ετοιμάζεται να εγκατασταθεί στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο;

Το Imperial απαρτίζεται από καταρτισμένους καθηγητές με καινοτόμες ιδέες , οι οποίοι είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν την επαγγελματική ανέλιξη των φοιτητών που παρουσιάζουν ενθουσιασμό, προσπάθεια και πραγματικό ενδιαφέρον για το αντικείμενό τους. Θα πρότεινα ανεπιφύλακτα σε κάποιον που ετοιμάζεται να εγκατασταθεί στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο να προσεγγίσει τους καθηγητές , να περιγράψει τους στόχους του και να ζητήσει συμβουλές ή ευκαιρίες για να τους επιτύχει.

Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισες στο πανεπιστήμιό σου ή/και στη συγκεκριμένη πόλη;

Ο συγγραφέας Samuel Johnson πολύ εύστοχα διατύπωσε «οποίος βαρεθεί το Λονδίνο, έχει σίγουρα βαρεθεί και τη ζωή.» Δυστυχώς ή ευτυχώς το Λονδίνο είναι μια διεθνής, πολυπολιτισμική μητρόπολη με άπειρα δελεαστικά μουσεία, συναυλίες, πάρκα και δραστηριότητες. Το πανεπιστήμιο επίσης έχει αμέτρητες ευκαιρίες, διαγωνισμούς και ενδιαφέροντα μαθήματα. Είναι χαοτικό, εξουθενωτικό, αλλά ταυτόχρονα συναρπαστικό και ελκυστικό. Ο μόνος τρόπος για να υπάρξει ισορροπία είναι ο λεπτομερής προγραμματισμός του χρόνου και η αποβολή του αισθήματος FOMO (fear of missing out).

Τι από αυτά που είχες μάθει στο Σχολείο, σε βοήθησε περισσότερο να ανταπεξέλθεις στις νέες προκλήσεις;

Το πρόγραμμα του IB με προετοίμασε απόλυτα για την πρώτη χρονιά του πανεπιστημίου και τις προσδοκίες που μου είχαν τεθεί. Είμαι ευγνώμων στους καθηγητές και μέντορες που είχα στο Ανατόλια. Μου έμαθαν να σκέπτομαι κριτικά και “out of the box”. Να φιλτράρω τις πληροφορίες που έχω στα χέρια μου και να παίρνω εύστοχες αποφάσεις. Να μην φοβάμαι να αμφισβητώ τη γνώση που δεχόμαστε ως δεδομένη. Τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά με έχουν βοηθήσει να γίνω καλύτερη επιστήμονας. Είχα ανήσυχο πνεύμα, όμως το σχολείο με κατανοούσε και με ωθούσε να διοχετεύσω αυτή την ενέργεια σε δημιουργικές ενασχολήσεις. Παρόλη την κλίση μου στην επιστήμη, με παρότρυναν να ενασχοληθώ με τη φωτογραφία, τον κινηματογράφο και τη λογοτεχνία, το οποίο με σμίλευσε ολοκληρωμένα ως άνθρωπο και μου έδωσε ένα διαφορετικό πρίσμα σκέψης. Ως έφηβη δεν πιέστηκα αποπνικτικά να πετύχω κάποιους μαθητικούς στόχους και έτσι είχα την ελευθερία να πειραματιστώ και να ανακαλύψω τι πραγματικά με ελκύει και με ενεργοποιεί ως άνθρωπο. Οι εξωσχολικές δραστηριότητες του Debate, Impromptu Speaking και MUN μου έμαθαν την δύναμη της έκφρασης, ενώ ο εθελοντισμός στο παιδιατρικό τμήμα του νοσοκομείου Παπαγεωργίου με προσγείωνε στην πραγματικότητα και μου δημιουργούσε προσήλωση στο στόχο, που είναι η καλυτέρευση της ζωής των ασθενών.

Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που έψαξες όταν πήγες στο πανεπιστήμιό σου;

Έψαξα εκτενέστατα τους καθηγητές με τους οποίους μπορούσα να συνεργαστώ, καθώς και τις λεπτομέρειες της έρευνας που θα αναλάμβανα ώστε να πάρω μία ολοκληρωμένη απόφαση.

Ποιο είναι το καλύτερο μέρος να γνωρίσεις κόσμο μέσα στο πανεπιστήμιο;

Η κοινότητα των ελλήνων φοιτητών του Imperial αποτελείται από εκατοντάδες μέλη και πραγματοποιεί τακτικές οργανωμένες συναντήσεις. Η υποστήριξη και το φιλικό κλίμα αναμφισβήτητα ξεπέρασε τις προσδοκίες μου. Το “freshers fair” αποτελεί μια εξίσου εξαιρετική ευκαιρία να εγγραφείς σε εξωπανεπιστημιακές δραστηριότητες και να γνωρίσεις άτομα με παρόμοια ενδιαφέροντα. Οι επιλογές είναι αμέτρητες και εξυπηρετούν όλα τα ενδιαφέροντα. Για παράδειγμα, οι ομάδες σέρφινγκ, κεντήματος και Harry Potter fandom ήταν αναπάντεχα και ανέλπιστα ευρήματα στον κατάλογο των επιλογών. Η σχολή αναγνωρίζει τη σημασία της κοινωνικής δικτύωσης κατά την διάρκειά των πρώτων εβδομάδων. Ως εκ τούτου, οργανώνει εύλογες δραστηριότητες ώστε να γνωρίσεις καλύτερα συμφοιτητές και να δημιουργηθεί ενότητα στους νεοσύλλεκτους φοιτητές του κάθε προγράμματος. Οι ομαδικές εργασίες εκτός από μαθησιακή αξία μπορούν να αποτελέσουν και βάσεις μιας δυνατής φιλίας εφόσον αφοσιώσεις χρόνο για να ανταλλάξεις ιδέες και να επιτύχεις ένα κοινό στόχο.

Τι θα ήθελες να είχες θυμηθεί να πάρεις φεύγοντας από το σπίτι σου αλλά το ξέχασες;

Δυστυχώς ο ήλιος, η χώρα σου και η οικογενειακή θαλπωρή δεν χωράνε στη βαλίτσα. Οπότε το τακτικό ταξίδι στην Ελλάδα είναι αναπόφευκτο. Ευτυχώς, όλα τα υπόλοιπα που ενδέχεται να τα ξεχάσεις στο σπίτι σου, υπάρχουν άφθονα στην πόλη του Λονδίνου.

Ποια είναι η πληροφορία που θα ήθελες να ξέρεις εξ αρχής, αλλά την έμαθες πολύ αργότερα σχετικά με τη ζωή, τα μαθήματα ή την πόλη που επέλεξες.

Δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει συγκεκριμένο και ευδιάκριτο πλάνο για το μέλλον ώστε να εξελιχθούμε. Το “stepping stone” μοντέλο επίτευξης στόχων προτείνει να αδράξουμε τις καλύτερες ευκαιρίες που μας παρουσιάζονται την κάθε συγκεκριμένη χρονική στιγμή και να κάνουμε μικρά βήματα προς την επιτυχία. Για παράδειγμα, να μην περιορίζουμε την ανάγκη μας για δημιουργική έκφραση ως επιστήμονες με την πρόφαση του χαμένου χρόνου. Ενδεχομένως, η ενασχόληση με καινούργιες δραστηριότητες που μας κινούν το ενδιαφέρον, ανεξάρτητα από το ταιριάζουν στο πλάνο στόχων, μας ανοίγει ένα φάσμα γνώσης, ευκαιριών και ανάπτυξης των ταλέντων μας. Για παράδειγμα η ενασχόλησή μου με νεόφυτες επιχειρήσεις, με βοήθησε να διαφοροποιηθώ από τους συμφοιτητές μου, δίνοντάς μου περισσότερες ευκαιρίες να δουλέψω σε σημαντικά εργαστήρια τις εφαρμοσμένης ιατρικής έρευνας.