Συνέντευξη: Λήδα - Καλλιόπη Κοβάτση '91
Μιλήσαμε με τη Λήδα Κοβάτση απόφοιτη του Anatolia High School της τάξης του ’91. Η Λήδα αρχικά έλαβε το πτυχίο της από το τμήμα Χημείας του ΑΠΘ το 1996. Όπως μας λέει η ίδια «Η επιλογή της σχολής βασίστηκε στα εξής βιώματα: Όντας «φυτό» στο σχολείο, η κλασική προτροπή ήταν ’να γίνεις ιατρός’. Και η μόνιμη απάντηση ήταν ’Δεν μπορώ το αίμα!’ Έτσι, επέλεξα την Χημεία που μου άρεσε και ’γλύτωσα’ από αιματηρές ’δραστηριότητες’ ….. (τουλάχιστον προσωρινά!!!) Ακολούθησε Διδακτορική Διατριβή στην Τοξικολογία, η οποία εκπονήθηκε στην Ιατρική Σχολή ΑΠΘ. Τότε έγινε ‘το κακό’…. Τότε συνειδητοποίησα την αγάπη μου για την επιστήμη της Ιατρικής». Ενέδωσε το 1998, όταν μετά από κατατακτήριες εξετάσεις βρέθηκε πάλι στα φοιτητικά έδρανα με τους συμφοιτητές της να είναι επτά χρόνια μικρότεροί της. Της συμπεριφέρονταν με «συμπόνια»…. Δεν καταλάβαιναν τι κάνει, γιατί το κάνει! Μετά το Πτυχίο Ιατρικής, ακολούθησε η ειδικότητα της Ιατροδικαστικής. Ανάμεσα σε αυτά τα βήματα, ή και εμβόλιμα, έκανε μετεκπαιδεύσεις στην Αγγλία, στο Βέλγιο, στην Ολλανδία και στην Αμερική. Αυτή τη στιγμή διευθύνει το Εργαστήριο Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας του Τμήματος Ιατρικής του Α.Π.Θ. Σε αυτό το εργαστήριο διορίστηκε ως Λέκτορας και ανελίχθηκε σταδιακά έως την βαθμίδα της Αναπληρώτριας Καθηγήτριας, την οποία κατέχει σήμερα. Σε μια τυπική της ημέρα, η βασική της ιδιότητα είναι αυτή της «δασκάλας» για «μεγάλα παιδιά», καθώς διδάσκει πεμπτοετείς φοιτητές και φοιτήτριες, που παρακολουθούν το μάθημα «Ιατροδικαστική και Τοξικολογία». Αυτή η επαφή με τους νέους, εκκολαπτόμενους επιστήμονες είναι το αγαπημένο στοιχείο της εργασίας της. Ταυτόχρονα, υπηρετεί την Δικαιοσύνη ως μάχιμη ιατροδικαστής. Αυτό περιλαμβάνει την εξέταση ζώντων, οι οποίοι έχουν υποστεί σωματική βλάβη, καθώς επίσης και την εξέταση νεκρών προς αναζήτηση της αιτίας θανάτου. Αυτή η ιδιότητα απαιτεί απόλυτη και ολοκληρωτική αφοσίωση. Όπως λέει χαρακτηριστικά και η ίδια «Δεν υπάρχει ωράριο, δεν υπάρχουν αργίες και το τηλέφωνο δεν κλείνει ΠΟΤΕ!»
Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι τα παιδικά μου χρόνια. Η «φωλιά» μου, εκεί που νιώθω άνετα και ασφαλής
Η καλύτερη ανάμνηση που έχω από το σχολείο …
Το πάρτι που ακολούθησε μετά την τελετή αποφοίτησης. Ένα ολονύχτιο ξεφάντωμα, μία τεράστια παρέα που περιπλανιόταν σε όλη την πόλη. Άλλα χρόνια… ανέμελα και ασφαλή.
Ο αγαπημένος μου καθηγητής / καθηγήτρια ήταν …
η Λία Ζουργού! Αν και δεν είχα συνάφεια καμία με τα φιλολογικά μαθήματα, με έκανε να αγαπήσω την ελληνική γλώσσα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή που μπήκε για πρώτη φορά (μόλις είχε διοριστεί στο Ανατόλια) μέσα στην τάξη μας. Αυτή ήταν ένα νέο κορίτσι, απίστευτης ομορφιάς και εμείς ήμασταν μία «συμμορία». Αμέσως το κορίτσι επιβλήθηκε με τρόπο εντυπωσιακό και έδωσε το στίγμα της - η συμμορία είχε οριστικά υποταχθεί.
Το αγαπημένο μου σημείο στο campus …
Αναμφίβολα το τούνελ! Όταν χτυπούσε το πολυπόθητο κουδούνι για το διάλειμμα, χωνόμασταν όλοι μέσα στη σήραγγα τρέχοντας και συγκρουόμασταν σαν σωματίδια μέσα σε επιταχυντή! Η απόλυτη αταξία…
Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε να…
έρθω σε επαφή με πολλά και διαφορετικά παιδιά. Παιδιά με διαφορετικό υπόβαθρο, διαφορετική οικογενειακή και κοινωνικο-οικονομική κατάσταση. Η παρατήρηση αυτού του ετερογενούς συνόλου ήταν μία άκρως ενδιαφέρουσα εμπειρία. Μέσα από τις έντονες αντιθέσεις, εντόπισα παραδείγματα προς μίμηση και προς αποφυγή και αποφάσισα ποιο δρόμο ήθελα εγώ να ακολουθήσω.
Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι …
τα παιδικά μου χρόνια. Η «φωλιά» μου, εκεί που νιώθω άνετα και ασφαλής.
Το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς μου είναι…
το γεγονός ότι μπορώ να προσφέρω τις γνώσεις της επιστήμης μου προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Σε έναν πολίτη, όταν βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Στη Δικαιοσύνη, όταν ζητάει απαντήσεις. Σε έναν φοιτητή, όταν θέλει να μάθει.
Θεωρώ σημαντική στιγμή στην επαγγελματική μου διαδρομή …
όταν αποφάσισα να σπουδάσω Ιατρική, στην ηλικία των 25 ετών, έχοντας ήδη το πτυχίο Χημείας. Αυτή η απόφαση άλλαξε όλη τη ζωή μου και με οδήγησε στον «χώρο» που αγαπώ.
Στο μέλλον θέλω να ….
συμβάλλω στην εξάλειψη της βίας και στη βοήθεια των ανθρώπων που έχουν υποστεί βία. Η σωστή ενημέρωση του κοινωνικού συνόλου και η διάχυση της γνώσης είναι τα «εργαλεία» που θα επιστρατεύσω για το σκοπό αυτό.