Christmas Bazaar του Κολλεγίου Ανατόλια. Μία χριστουγεννιάτικη ιστορία

Anatolia College Christmas Bazaar

Μία χριστουγεννιάτικη ιστορία

Κάποτε, η ιδέα των χριστουγεννιάτικων φιλανθρωπικών αγορών δεν ήταν τόσο διαδεδομένη όσο σήμερα. Ήταν αναμενόμενο, λοιπόν, η διοργάνωση ενός τέτοιου χριστουγεννιάτικου bazaar στη Θεσσαλονίκη σε μία εποχή όπως η δεκαετία του ’30 να έχει μία αυτονόητη πρωτοτυπία και σημασία. 

Την ευθύνη και τη φροντίδα του bazaar είχαν οι μαθήτριες και καθηγήτριες της Σχολής Θηλέων, οι οποίες έβαζαν τα δυνατά τους για να δημιουργήσουν μία ζεστή εορταστική ατμόσφαιρα μέσα σε δύσκολους καιρούς, και όχι απλώς να εντυπωσιάσουν.  Όλοι όμως οι επισκέπτες εντυπωσιάζονταν ειδικά από το όμορφο χριστουγεννιάτικο δέντρο που στόλιζε την είσοδο της Σχολής. 

Το bazaar διακόπηκε κατά την περίοδο του Β’  Παγκοσμίου Πολέμου, και ξεκίνησε εκ νέου γύρω το 1947 – 1948, στις καινούριες εγκαταστάσεις του Κολλεγίου Θηλέων στα όρια Πυλαίας - Πανοράματος.

Τα μέσα ήταν λιγοστά, αλλά το κενό αναπλήρωνε η πολύτιμη, ενθαρρυντική συνδρομή μαθητών, γονέων και φίλων του σχολείου. Τα έσοδα από τα bazaar εκείνων των χρόνων είχαν διατεθεί για την οικονομική ενίσχυση φτωχών οικογενειών και των κατοίκων του Χορτιάτη που δεν είχε συνέλθει από το ολοκαύτωμά του από τις γερμανικές κατοχικές δυνάμεις.

Τις επόμενες δεκαετίες το bazaar άρχισε να αποκτά όλο και μεγαλύτερη φήμη, όλο και περισσότερους φίλους – έχει υπολογιστεί ότι περισσότερα από 1.300 άτομα επισκέπτονταν εκείνη την ημέρα το Ανατόλια.

Οι πόρτες του Ingle Hall άνοιγαν τελετουργικά στις 3 το μεσημέρι με τον κόσμο να περιμένει υπομονετικά έξω από το κτίριο. Ο χώρος γρήγορα γέμιζε ασφυκτικά από κυρίες και κυρίους, αγόρια και κορίτσια, ενήλικες και παιδιά που αδημονούσαν να αγοράσουν και να περιεργαστούν τα όμορφα χειροποίητα εκθέματα ή να συμμετάσχουν σε διάφορα παιχνίδια.

Τη μεγαλύτερη επιτυχία είχε ο χώρος πώλησης των παραδοσιακών  κεντημάτων, που για πολλά χρόνια αποτέλεσε το σήμα κατατεθέν της χριστουγεννιάτικης αυτής εκδήλωσης. Τα κεντήματα ήταν πολλά, ωραία, σε εξαιρετικά καλές τιμές και γίνονταν κυριολεκτικά ανάρπαστα. Τα κεντούσαν ειδικά για την περίσταση οι μητέρες και οι γιαγιάδες των μαθητριών ή αγοράζονταν από την Ξάνθη και την Κομοτηνή. Με το άνοιγμα της πύλης, οι επισκέπτριες επιδίδονταν σε έναν ιδιότυπο διαγωνισμό ταχύτητας για την απόκτηση του επιθυμητού κεντημένου υφάσματος. Και πολύ συχνά οι κυρίες που είχαν προσφέρει το κέντημά τους για την εκδήλωση, έκαναν αγώνα να το εντοπίσουν στους πάγκους και να το αγοράσουν.

Αν και το bazaar θεωρούνταν υπόθεση του Κολλεγίου Θηλέων, με το πέρασμα του χρόνου όλο και περισσότερα αγόρια και καθηγητές του Αρρένων συνέδραμαν στην προετοιμασία του. Όσοι έζησαν το bazaar στη δεκαετία του ‘60 θα θυμούνται και την «Hamal Committee» την ομάδα των μαθητών και των καθηγητών που βοηθούσαν στις πιο βαριές εργασίες, όπως το κουβάλημα των επίπλων.

Φιλανθρωπία

Τα έσοδα του bazaar έχουν διατεθεί στο παρελθόν υπέρ της Μονάδας Αυτιστικού Ατόμου «Ελπίδα», της ΜΚΟ «Άρσις», της ΜΚΟ «Δεσμός», την ενίσχυση του Παιδικού Χωριού SOS στο Πλαγιάρι, της Μέλισσας και του Χαρίσειου Γηροκομείου.

*Ευχαριστούμε θερμά για τις πληροφορίες και τις αναμνήσεις:

τον κ. William McGrew, Πρόεδρο του Ανατόλια (1974 – 1999)

την κ. Τούλα Γεωργιάδου, καθηγήτρια στο Α’ Λύκειο (1967- 1986), Διευθύντρια του Α ‘ Λυκείου (1986 – 2003), Αντιπρόεδρος Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (2004 – 2007)

την κ. Φωφώ Καραλιά, διοικητικό στέλεχος του Κολλεγίου Ανατόλια (1955 – 1991)

τον κ. Χρήστο Πλούσιο, καθηγητή Β’ Λυκείου (1976 – 2000) και Διευθυντή του Β’ Λυκείου (2001-)

Κολλέγιο Ανατόλια