Ομιλία Προέδρου Κολλεγίου Ανατόλια, κ. Πανου Βλάχου στο Συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου

Με τίτλο «Η ώρα της ελληνικής οικονομίας» διοργανώθηκε στην Αθήνα, στις 3 & 4 Δεκεμβρίου 2012, το 23^ο Συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου. Το συνέδριο επικεντρώθηκε στις μεταρρυθμιστικές ενέργειες και τις πρωτοβουλίες που πρέπει να αναλάβει η Ελλάδα για την ανάκαμψη της οικονομίας της και την έξοδο από την κρίση.

Στο πλαίσιο αυτό, συμπεριλήφθηκε ξεχωριστή ενότητα για τα διαφορετικά εκπαιδευτικά μοντέλα και την προσφορά τους στην οικονομία και την ανάπτυξη. Σε αυτήν συμμετείχαν ως κεντρικοί ομιλητές η Άννα Διαμαντοπούλου, πρώην Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, ο dr. Michael Woolf, deputy President for Strategic Development & Chief Academic Officer του διεθνούς εκπαιδευτικού οργανισμού CAPA, ο δρ. Πάνος Βλάχος Εκτελεστικός Πρόεδρος του Κολλεγίου Ανατόλια, ο Στέργιος Λογοθετίδης, καθηγητής του ΑΠΘ και ο Βασίλης Μακιός, καθηγητής και υπεύθυνος του Corallia Cluster. Το πάνελ συντόνισε ο Εμμανουήλ Κονδύλης, καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιά.

Στην ομιλία του ο κ. Βλάχος παρουσίασε στοιχεία από μελέτη που διεξήχθη ανάμεσα στα μέλη του Συνδέσμου Αμερικανικών Κολλεγίων Ελλάδος (AACG) για το διαφορετικό μοντέλο διακυβέρνησής τους και τη συνεισφορά τους στην οικονομία, την κοινωνία και την εκπαίδευση. Όσον αφορά στη δομή διακυβέρνησης των ιδιωτικών μη-κερδοσκοπικών οργανισμών μελών του Συνδέσμου, αυτή βασίζεται στα αμερικανικά πρότυπα αντίστοιχων τριτοβάθμιων ή άλλων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, όπως ανέφερε ο Εκτελεστικός Πρόεδρος του Κολλεγίου Ανατόλια. Παράλληλα υπογράμμισε ότι «ορισμένα μέλη του Συνδέσμου έχουν μία ιστορία συνεχούς λειτουργίας, ανάπτυξης και προσφοράς στην εκπαίδευση με διάρκεια πάνω από 100 χρόνια, γεγονός που υποδηλώνει την ανθεκτικότητα του εκπαιδευτικού τους μοντέλου, την αφοσίωση στην αποστολή τους αλλά και την δυνατότητα τους να προσαρμόζονται στις μεταβαλλόμενες συνθήκες».  

Ο κ. Βλάχος συνόψισε τα άμεσα και έμμεσα οφέλη που επιφέρει στην οικονομία η δραστηριοποίηση των οργανισμών του Συνδέσμου, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το ύψος των δωρεών που κατευθύνονται στην Ελλάδα από τις ΗΠΑ και οι οποίες μόνο για τη δεκαετία 2002-2012 ξεπέρασε τα 130 εκ. ευρώ. Παράλληλα εξέφρασε την αναγκαιότητα «να αναζητήσουμε ένα εκπαιδευτικό μοντέλο που θα αντιμετωπίζει την εκπαίδευση ολιστικά απομακρυνόμενο από την τυποποίηση και τα αυστηρά πρότυπα πάνω στα οποία βασιστήκαμε για χρόνια χωρίς αποτέλεσμα. H αρχή θα πρέπει να γίνει από την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση με έμφαση στην ευελιξία και την ποικιλομορφία, και τα σχολεία να έχουν την δυνατότητα να συμμετέχουν στην ανάπτυξη των προγραμμάτων σπουδών τους δίνοντας ίση αξία σε όλες τις πτυχές της ατομικής ανάπτυξης και της μάθησης: προσωπικότητα, δημιουργικότητα, ηθικές αξίες, γνώση και δεξιότητες. Όσον αφορά στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ο ορισμός του ‘δημοσίου πανεπιστημίου’ στην Ευρώπη έχει αλλάξει δραματικά και έτσι πιστεύω ότι το πραγματικό δίλημμα δεν βρίσκεται στα δημόσια ή ιδιωτικά πανεπιστήμια αλλά στην προσπάθεια για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου πανεπιστημίου που θα μπορέσει να επιτελέσει τον ρόλο του».