Συνέντευξη: Δάφνη Μπεχτσή '11
Μιλήσαμε με τη Δάφνη Μπεχτσή, απόφοιτη του Anatolia High School της τάξης του ’11. Τα δύο τελευταία χρόνια, η Δάφνη ζει και εργάζεται στην Αθήνα, όπου δημιούργησε το Cinobo, την πρώτη ελληνική streaming πλατφόρμα αφιερωμένη στον κινηματογράφο. Το 2016 αποφοίτησε από το University of Glasgow, όπου ολοκλήρωσε με άριστα τις μεταπτυχιακές της σπουδές (MSci) με ειδίκευση στη Μικροβιολογία και, στη συνέχεια, εργάστηκε τρία χρόνια ως ερευνήτρια Μοριακής Παρασιτολογίας στο National Institute for Medical Research και στο Welcome Center of integrative Parasitology, ερευνώντας το παράσιτο που προκαλεί ελονοσία. Εμπνευσμένη από την επιχειρηματική ενασχόληση της οικογένειάς της στο χώρο του κινηματογράφου, στα 25 της χρόνια έκανε μια στροφή 180º και γύρισε στην Ελλάδα για να δώσει μια ευκαιρία στο όραμά της να κάνει προσβάσιμο τον ανεξάρτητο και διεθνή κινηματογραφικό πλούτο που υπάρχει διαθέσιμος παγκοσμίως και που, δυστυχώς, σπάνια φτάνει στα μάτια του έλληνα θεατή. Εκμεταλλεύτηκε το μεγάλο κενό που υπάρχει σε ελληνικές και ξένες πλατφόρμες σε ό,τι αφορά το ανεξάρτητο σινεμά και τόλμησε αυτό που για χρόνια έλειπε από το ελληνικό κινηματογραφικό γίγνεσθαι: τη δημιουργία μιας ελληνικής streaming πλατφόρμας για τους λάτρεις του σινεμά.
Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε να μάθω να δουλεύω, να συνεργάζομαι, να κάνω έρευνα, να μάθω πώς γράφω ένα καλό CV και να μπω σε ένα καλό πανεπιστήμιο
Η καλύτερη ανάμνηση που έχω από το σχολείο …
Οι αναμνήσεις μου από το σχολείο είναι πολλές… τελικά! Σπανίως ανατρέχω σε σκέψεις από το παρελθόν. Βρήκα μια χαλαρή Κυριακή του Δεκεμβρίου και μπήκα στον πειρασμό να ανοίξω έναν φάκελο με όνομα “School” γεμάτο φωτογραφίες και βίντεο από τα σχολικά μου χρόνια στο Ανατόλια! Μέσα σε ένα συνονθύλευμα μπερδεμένων συναισθημάτων που έχω από την εφηβεία μου, βλέποντας αυτές τις φωτογραφίες, συνειδητοποίησα πόσες όμορφες στιγμές είχα την ευκαιρία να ζήσω χάρη στο σχολείο μου. Τους φίλους μου και τις τρέλες μας, τα ταξίδια μας στη Βαρκελώνη, στην Αθήνα, στο Παρίσι, στη Βοστόνη. Τις Απόκριες στο σχολείο, τους καθηγητές που είχα αδυναμία -και αυτούς που δεν είχα. Θυμήθηκα ότι ήμουν το μόνο κορίτσι στο τμήμα της τεχνολογικής κατεύθυνσης, τις πατατόπιτες και την ουρά στο κυλικείο, το σάντουιτς με φέτα και ντομάτα, τον κ. Αλεβίζο, τον μουσικό μας, και το “Molly Mallone”. Τις εξετάσεις μάλλον τις έχω ξεχάσει…δεν ήταν στις φωτογραφίες μου!
Ο αγαπημένος μου καθηγητής / καθηγήτρια ήταν …
Πολλοί καθηγητές μου έχουν μείνει αξέχαστοι, αλλά εφόσον μου ζητείται θα ξεχωρίσω τον αγαπημένο μου Rodney Coules. Ο Coules ήταν λακωνικός, ήρεμος, ψύχραιμος, αποφασιστικός. Ίσως να έμοιαζε αυστηρός και συντηρητικός στο ύφος και στη μεθοδολογία του, αλλά μόνο αυτό δεν ήταν. Τον έβρισκα αξιαγάπητο με ευαισθησίες και θεωρώ ότι ήταν πολύ προοδευτικός. Με γοήτευσε ο τρόπος που δίδασκε και η φιλοσοφία του. Ήταν ένας καθηγητής που πίστευε στις δυνατότητες και ωθούσε τον κάθε μαθητή, ανεξαρτήτως αν ήταν του 5, ή του 20. Ο Coules, όπως και αρκετοί άλλοι στο σχολείο μας, είχε πραγματικά τη διάθεση να μας διδάξει, όχι μόνο αγγλικά, αλλά να διδάξει για τη ζωή. Οι ιστορίες μέσα από βιβλία και από τα προσωπικά του βιώματα μού έχουν μείνει αξέχαστες και φυσικά του χρωστάω το γεγονός ότι κατάφερα να πραγματοποιήσω το όνειρό μου και να φύγω στη Σκωτία για σπουδές, όπου τελικά έζησα για 10 χρόνια.
Το αγαπημένο μου σημείο στο campus …
με διαφορά η Βιβλιοθήκη Ελευθεριάδης. Τα κόκκινα κάγκελα και η στριφογυριστή σκάλα στο κέντρο του κτιρίου, η ξύλινη στέγη, το εσωτερικό μπαλκόνι και τα μεγάλα παράθυρα στην κεντρική αίθουσα, τα μεγάλα μίνιμαλ τραπέζια. Τη βιβλιοθήκη την έβρισκα μαγευτική και με έκανε να νιώθω σαν να βρίσκομαι σε ταινία των 90s. Πάνω απ’ όλα όμως είναι το μέρος στο οποίο έμαθα να δουλεύω, να κάνω εργασίες και στο οποίο ανακάλυψα πώς να αναζητώ τις λύσεις σε προβλήματα.
Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε να…
μάθω να δουλεύω, να συνεργάζομαι, να κάνω έρευνα, να μάθω πώς γράφω ένα καλό CV και να μπω σε ένα καλό πανεπιστήμιο. Είναι ένα σχολείο που μου έμαθε να σκέφτομαι outside the box και να πιστεύω στον εαυτό μου. Μου έμαθε να μη φοβάμαι να αμφισβητώ τα στερεότυπα και να ακολουθώ το ένστικτό μου. Να κάνω δυνατές φιλίες. Να βρω τον partner in life μου. Να δικτυωθώ. Άλλωστε πολλοί συνεργάτες μου και άνθρωποι που με βοήθησαν στη δημιουργία του Cinobo είναι απόφοιτοι του Ανατόλια. Με βοήθησε να είμαι αυτή που είμαι σήμερα.
Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ταυτότητα των αποφοίτων του Κολλεγίου Ανατόλια είναι …
Το Ανατόλια είναι ένα φιλελεύθερο σχολείο που επικροτεί τη διαφορετικότητα, την έκφραση και το θάρρος στη δημιουργία και δίνει όλα τα εφόδια για την εξερεύνηση της προσωπικής ταυτότητας του καθενός. Δύσκολα λοιπόν θα έβαζα όλους τους αποφοίτους κάτω από μία ομπρέλα. Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι οι απόφοιτοι που γνωρίζω, έχουν βρει ο καθένας τη δική του ταυτότητα.
Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι …
το σχολείο μου. Η πύλη για ό,τι ήρθε στη ζωή μου μετά, το εισιτήριο για τις σπουδές μου στη Βιολογία, τη ζωή μου στη Σκωτία και τις φιλίες που έχω αυτή τη στιγμή σε όλο τον κόσμο. Είναι τα πρώτα βήματα της καριέρας μου που έπειτα πέρασε από τα εργαστήρια μοριακής παρασιτολογίας στο Ηνωμένο Βασίλειο και κατέληξε στη δημιουργία του Cinobo, της πρώτης ελληνικής streaming πλατφόρμας κινηματογράφου.
Το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς μου είναι…
Το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς μου είναι οι άνθρωποι! Αρχικά χαίρομαι που μπορώ να προσφέρω σε ανθρώπους κάτι που αγαπώ και που -όσο ρομαντικό κι αν ακούγεται - πιστεύω πως μπορεί να αλλάξει τον κόσμο: το σινεμά. Μεγάλη χαρά και δύναμη μου δίνει που δουλεύω στο χώρο που για δεκαετίες δραστηριοποιούταν η οικογένειά μου κι έτσι τους έχω στο πλάι μου ως συμβούλους και υποστηρικτές του εγχειρήματος, μοιράζομαι μαζί τους χαρές και δυσκολίες. Credits για την ευτυχία μου στην καθημερινότητα με το Cinobo δίνω σε όλους στους συνεργάτες μου, πολλοί από τους οποίους είναι και απόφοιτοι του Ανατόλια. Η Σοφία Μπεχτσή, αδερφή μου, ήταν η πρώτη που στήριξε την απόφαση μου να γυρίσω Ελλάδα και να ξεκινήσω αυτό το εγχείρημα και έχει βρεθεί στο πλάι μου ως συνεργάτης - και όχι μόνο- έως και σήμερα. Άλλοι απόφοιτοι που είχα τη χαρά να συνεργαστώ είναι η Στέλλα Καραγιαννάκη που συμμετείχε σημαντικά στη διαμόρφωση και πραγμάτωση του Cinobo στα πρώτα του βήματα, η Ντόρα Ρογκώτη και η Μαρίνα Ζβε, ο Σιδέρης Νανούδης και η Μερόπη Παπαστεργίου.
Θεωρώ σημαντική στιγμή στην επαγγελματική μου διαδρομή …
τη στιγμή που αποφάσισα να αφήσω τη ζωή μου στη Γλασκώβη και να κάνω μια στροφή 180 μοιρών στην καριέρα μου. Άφησα πίσω εννέα χρόνια ζωής με δυνατές φιλίες και σχέσεις. Διέκοψα το διδακτορικό μου, εγκαταλείποντας καλές συνεργασίες και μία δυνατή υποτροφία για ένα πρωτοποριακό ερευνητικό πρότζεκτ που αφορούσε την ελονοσία, μεταξύ του Wellcome Centre of Integrative Parasitology στο πανεπιστήμιο της Γλασκώβης και του Wellcome Sanger Institute. Αποφάσισα να γυρίσω στην Ελλάδα για να δημιουργήσω το Cinobo, μια πλατφόρμα που θα συγκεντρώσει τον ποιοτικό κινηματογράφο από όλο τον κόσμο και την Ελλάδα και θα τον κάνει πραγματικά προσβάσιμο στον Έλληνα θεατή. Ήταν η πιο δύσκολη απόφαση στην επαγγελματική μου διαδρομή και δεν τη μετανιώνω. Κατά τη γνώμη μου έλειπε αυτό από την Ελλάδα, χαίρομαι που δε δίστασα να το κάνω και νιώθω τυχερή που είχα τα εφόδια και το υπόβαθρο από το οικογενειακό μου περιβάλλον ώστε να το υλοποιήσω.
Στο μέλλον θέλω ….
το Cinobo να μπει στην καρδιά του Έλληνα θεατή. Να παραμείνει και να εδραιωθεί ως η μεγαλύτερη επιμελημένη online ταινιοθήκη ανεξάρτητου κινηματογράφου στην Ελλάδα. Να δώσει το έναυσμα για τη δημιουργία μιας κοινότητας εντός και εκτός πλατφόρμας, με σημείο αναφοράς την αγάπη για το σινεμά. Να παίξει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση ενός καινοτόμου μέλλοντος για την κινηματογραφική βιομηχανία στην Ελλάδα. Όσο για εμένα… θέλω να ζήσω, να ταξιδέψω, να ονειρευτώ, να κάνω οικογένεια. Θέλω το έργο που παράγω να έχει αντίκτυπο πέρα από τη δική μου ζωή και να βάλει ένα λιθαράκι για ένα καλύτερο αύριο. Ελπίζω να μπορώ να συμβάλλω στη δημιουργία νέων επιχειρηματικών μοντέλων και συνεργασιών με στόχο την υποστήριξη της τοπικής αγοράς, της κινηματογραφικής κοινότητας και του πολιτισμού.
More
