Claire

Απόφοιτοι και απόφοιτες του Anatolia High School μοιράζονται χρήσιμες συμβουλές σχετικά με το πανεπιστήμιο, στο οποίo φοίτησαν και σχετικά με τον πρώτο καιρό προσαρμογής στη νέα, συναρπαστική πραγματικότητα της φοιτητικής ζωής.

H Τζένη Κατσούλη αποφοίτησε από το ΙΒ του Anatolia High School το 2017. Το International Baccalaureate του Κολλεγίου Ανατόλια της έδωσε τα εφόδια να γίνει δεκτή στο University College London (UCL), όπου κατά τη διάρκεια της τριετούς φοίτησής της, απέκτησε σταδιακά αυξανόμενο ενδιαφέρον για τη εφαρμοσμένη πλευρά της ιατρικής έρευνας. H διατριβή της, υπό την εποπτεία του καθηγητή James Phillips, επικεντρώθηκε στην αναγέννηση νεύρων παράλυτων ασθενών, οι οποίοι νοσούν κυρίως λόγω αυτοκινητιστικών ατυχημάτων. 
Έπειτα, έγινε δεκτή στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα ερευνάς του Imperial College London, όπου επιλέχθηκε να συνεργαστεί και να χρηματοδοτηθεί από την AstraZeneca. Η συνεργασία τους έχει ως στόχο να μειώσουν τις παρενέργειες των αντικαρκινικών φαρμάκων στο μυελό των οστών.
Παράλληλα ασχολείται με σεμινάρια και διαγωνισμούς νεόφυτων επιχειρήσεων. Στο μέλλον επιθυμεί να συνδυάσει την έφεσή της για ιατρική έρευνα με την επιχειρηματικότητά και να εισάγει καινοτόμες λύσεις και θεραπείες στον ιατρικό κλάδο.

Ποια ήταν το αμέσως επόμενο συναίσθημα που ένιωσες – μετά τη χαρά - όταν έλαβες την απάντηση του πανεπιστημίου που σε δέχτηκε; 

Κάθε πανεπιστήμιο έχει διαφορετική φιλοσοφία, οπότε αναρωτήθηκα αν τo Imperial στο master μου θα ικανοποιήσει τους στόχους και τις ανάγκες μου. Σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα είναι ιδιαίτερα σημαντικό να υπάρχουν επόπτες καθηγητές, οι οποίοι αφουγκράζονται τους φοιτητές και δρουν ως μέντορες της ανέλιξής τους. Είμαι ευγνώμων γιατί στο Imperial βρέθηκα αμέσως σε ένα άκρως υποστηρικτικό περιβάλλον, το οποίο αποτελεί δίοδο για να ασχοληθώ απερίσπαστη και να αποδώσω τα μέγιστα στην έρευνα.

Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που θα έδινες σε κάποιον που ετοιμάζεται να εγκατασταθεί στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο;

Το Imperial απαρτίζεται από καταρτισμένους καθηγητές με καινοτόμες ιδέες , οι οποίοι είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν την επαγγελματική ανέλιξη των φοιτητών που παρουσιάζουν ενθουσιασμό, προσπάθεια και πραγματικό ενδιαφέρον για το αντικείμενό τους. Θα πρότεινα ανεπιφύλακτα σε κάποιον που ετοιμάζεται να εγκατασταθεί στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο να προσεγγίσει τους καθηγητές , να περιγράψει τους στόχους του και να ζητήσει συμβουλές ή ευκαιρίες για να τους επιτύχει.

Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισες στο πανεπιστήμιό σου ή/και στη συγκεκριμένη πόλη;

Ο συγγραφέας Samuel Johnson πολύ εύστοχα διατύπωσε «οποίος βαρεθεί το Λονδίνο, έχει σίγουρα βαρεθεί και τη ζωή.» Δυστυχώς ή ευτυχώς το Λονδίνο είναι μια διεθνής, πολυπολιτισμική μητρόπολη με άπειρα δελεαστικά μουσεία, συναυλίες, πάρκα και δραστηριότητες. Το πανεπιστήμιο επίσης έχει αμέτρητες ευκαιρίες, διαγωνισμούς και ενδιαφέροντα μαθήματα. Είναι χαοτικό, εξουθενωτικό, αλλά ταυτόχρονα συναρπαστικό και ελκυστικό. Ο μόνος τρόπος για να υπάρξει ισορροπία είναι ο λεπτομερής προγραμματισμός του χρόνου και η αποβολή του αισθήματος FOMO (fear of missing out).

Τι από αυτά που είχες μάθει στο Σχολείο, σε βοήθησε περισσότερο να ανταπεξέλθεις στις νέες προκλήσεις;

Το πρόγραμμα του IB με προετοίμασε απόλυτα για την πρώτη χρονιά του πανεπιστημίου και τις προσδοκίες που μου είχαν τεθεί. Είμαι ευγνώμων στους καθηγητές και μέντορες που είχα στο Ανατόλια. Μου έμαθαν να σκέπτομαι κριτικά και “out of the box”. Να φιλτράρω τις πληροφορίες που έχω στα χέρια μου και να παίρνω εύστοχες αποφάσεις. Να μην φοβάμαι να αμφισβητώ τη γνώση που δεχόμαστε ως δεδομένη. Τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά με έχουν βοηθήσει να γίνω καλύτερη επιστήμονας. Είχα ανήσυχο πνεύμα, όμως το σχολείο με κατανοούσε και με ωθούσε να διοχετεύσω αυτή την ενέργεια σε δημιουργικές ενασχολήσεις. Παρόλη την κλίση μου στην επιστήμη, με παρότρυναν να ενασχοληθώ με τη φωτογραφία, τον κινηματογράφο και τη λογοτεχνία, το οποίο με σμίλευσε ολοκληρωμένα ως άνθρωπο και μου έδωσε ένα διαφορετικό πρίσμα σκέψης. Ως έφηβη δεν πιέστηκα αποπνικτικά να πετύχω κάποιους μαθητικούς στόχους και έτσι είχα την ελευθερία να πειραματιστώ και να ανακαλύψω τι πραγματικά με ελκύει και με ενεργοποιεί ως άνθρωπο. Οι εξωσχολικές δραστηριότητες του Debate, Impromptu Speaking και MUN μου έμαθαν την δύναμη της έκφρασης, ενώ ο εθελοντισμός στο παιδιατρικό τμήμα του νοσοκομείου Παπαγεωργίου με προσγείωνε στην πραγματικότητα και μου δημιουργούσε προσήλωση στο στόχο, που είναι η καλυτέρευση της ζωής των ασθενών.

Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που έψαξες όταν πήγες στο πανεπιστήμιό σου;

Έψαξα εκτενέστατα τους καθηγητές με τους οποίους μπορούσα να συνεργαστώ, καθώς και τις λεπτομέρειες της έρευνας που θα αναλάμβανα ώστε να πάρω μία ολοκληρωμένη απόφαση.

Ποιο είναι το καλύτερο μέρος να γνωρίσεις κόσμο μέσα στο πανεπιστήμιο;

Η κοινότητα των ελλήνων φοιτητών του Imperial αποτελείται από εκατοντάδες μέλη και πραγματοποιεί τακτικές οργανωμένες συναντήσεις. Η υποστήριξη και το φιλικό κλίμα αναμφισβήτητα ξεπέρασε τις προσδοκίες μου. Το “freshers fair” αποτελεί μια εξίσου εξαιρετική ευκαιρία να εγγραφείς σε εξωπανεπιστημιακές δραστηριότητες και να γνωρίσεις άτομα με παρόμοια ενδιαφέροντα. Οι επιλογές είναι αμέτρητες και εξυπηρετούν όλα τα ενδιαφέροντα. Για παράδειγμα, οι ομάδες σέρφινγκ, κεντήματος και Harry Potter fandom ήταν αναπάντεχα και ανέλπιστα ευρήματα στον κατάλογο των επιλογών. Η σχολή αναγνωρίζει τη σημασία της κοινωνικής δικτύωσης κατά την διάρκειά των πρώτων εβδομάδων. Ως εκ τούτου, οργανώνει εύλογες δραστηριότητες ώστε να γνωρίσεις καλύτερα συμφοιτητές και να δημιουργηθεί ενότητα στους νεοσύλλεκτους φοιτητές του κάθε προγράμματος. Οι ομαδικές εργασίες εκτός από μαθησιακή αξία μπορούν να αποτελέσουν και βάσεις μιας δυνατής φιλίας εφόσον αφοσιώσεις χρόνο για να ανταλλάξεις ιδέες και να επιτύχεις ένα κοινό στόχο.

Τι θα ήθελες να είχες θυμηθεί να πάρεις φεύγοντας από το σπίτι σου αλλά το ξέχασες;

Δυστυχώς ο ήλιος, η χώρα σου και η οικογενειακή θαλπωρή δεν χωράνε στη βαλίτσα. Οπότε το τακτικό ταξίδι στην Ελλάδα είναι αναπόφευκτο. Ευτυχώς, όλα τα υπόλοιπα που ενδέχεται να τα ξεχάσεις στο σπίτι σου, υπάρχουν άφθονα στην πόλη του Λονδίνου.

Ποια είναι η πληροφορία που θα ήθελες να ξέρεις εξ αρχής, αλλά την έμαθες πολύ αργότερα σχετικά με τη ζωή, τα μαθήματα ή την πόλη που επέλεξες.

Δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει συγκεκριμένο και ευδιάκριτο πλάνο για το μέλλον ώστε να εξελιχθούμε. Το “stepping stone” μοντέλο επίτευξης στόχων προτείνει να αδράξουμε τις καλύτερες ευκαιρίες που μας παρουσιάζονται την κάθε συγκεκριμένη χρονική στιγμή και να κάνουμε μικρά βήματα προς την επιτυχία. Για παράδειγμα, να μην περιορίζουμε την ανάγκη μας για δημιουργική έκφραση ως επιστήμονες με την πρόφαση του χαμένου χρόνου. Ενδεχομένως, η ενασχόληση με καινούργιες δραστηριότητες που μας κινούν το ενδιαφέρον, ανεξάρτητα από το ταιριάζουν στο πλάνο στόχων, μας ανοίγει ένα φάσμα γνώσης, ευκαιριών και ανάπτυξης των ταλέντων μας. Για παράδειγμα η ενασχόλησή μου με νεόφυτες επιχειρήσεις, με βοήθησε να διαφοροποιηθώ από τους συμφοιτητές μου, δίνοντάς μου περισσότερες ευκαιρίες να δουλέψω σε σημαντικά εργαστήρια τις εφαρμοσμένης ιατρικής έρευνας.

Μιλήσαμε με τη Ρένια Λουιζίδου απόφοιτη του Anatolia High School της τάξης του ’84. Η Ρένια σπούδασε ηθοποιός στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Έγινε γνωστή από την τηλεοπτική σειρά του Mega “Οι Απαράδεκτοι”. Έχει στο βιογραφικό της μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της ελληνικής τηλεόρασης και κινηματογράφου και εξαιρετικές θεατρικές ερμηνείες. Τη σεζόν 2021 -22 πρωταγωνιστεί στη σειρά εποχής «Βαρδιάνος στα Σπόρκα» και στην καθημερινή σειρά σε «Σε ξένα χέρια» της ΕΡΤ1. Θεατρικά, φέτος, ενσαρκώνει το ρόλο της Ελισάβετ Πρόκτορ στο έργο του Άρθουρ Μίλερ «Οι Μάγισσες του Σάλεμ».

Ο αγαπημένος μου καθηγητής / καθηγήτρια ήταν οι δύο μου φιλόλογοι που μου άνοιξαν ένα παράθυρο στον κόσμο, οι υπέροχες Αλίκη Στογιάννου και Μαρία Πεντεδέκα.

Η καλύτερη ανάμνηση που έχω από το σχολείο…

Σε μια εποχή που για τον περισσότερο κόσμο το σχολείο άρχιζε και τελείωνε στο στενό πλαίσιο της διδακτικής ύλης, εμείς είχαμε μια προνομιούχα πρόσβαση σε όλο το φάσμα της “έξω" ζωής, στον αθλητισμό, το θέατρο, τη μουσική. Δεν το συνειδητοποιούσα τότε, αλλά είχε τόσο πλάκα να παίρνεις μέρος στα debates για παράδειγμα.

Ο αγαπημένος μου καθηγητής / καθηγήτρια ήταν …

οι δύο μου φιλόλογοι που μου άνοιξαν ένα παράθυρο στον κόσμο, οι υπέροχες Αλίκη Στογιάννου και Μαρία Πεντεδέκα.

Το αγαπημένο μου σημείο στο campus …

ήταν το τούνελ πού ενώνει τις δύο πλευρές -την εποχή εκείνη ήμασταν ακόμα χωρισμένοι σε αρρένων και θηλέων- και το Pappas Ηall.

Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε να…

Δεν μπορώ να το ορίσω ακριβώς. Υποθέτω, όπως βοηθάει πάντα ένα καλό σχολείο να αποκτήσεις γερές βάσεις και να βγεις πιο συγκροτημένος και θωρακισμένος στον στίβο της ζωής.

Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ταυτότητα των αποφοίτων του Κολλεγίου Ανατόλια είναι …

ότι διατηρούν μεταξύ τους πολύ ισχυρούς δεσμούς κοινωνικούς, φιλικούς, επαγγελματικούς και συναισθηματικούς σε όλη την πορεία της ζωής τους.

Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι …

τα νιάτα μου και αυτό που μένει τελικά πίσω, πιο σημαντικό πάντα από όλα, οι άνθρωποι που μοιραστήκαμε, η Ιωάννα, η Βάνα, η Καλυψώ, η Βέτα, η Μαρίνα, η Φωτεινή, η Τάνια….δεν ξέρω πού να σταματήσω.

Το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς μου είναι…

ότι μου δίνει το δικαίωμα να “δοκιμάσω" πολλές και διαφορετικές εκδοχές ζωής, τροφοδοτεί ασταμάτητα το μυαλό, την ψυχή, την ανησυχία και την περιέργειά μου.

Θεωρώ σημαντική στιγμή στην επαγγελματική μου διαδρομή…

Δυσκολεύομαι πολύ να ξεχωρίσω μία, ακριβώς γιατί πρόκειται για διαδρομή αρκετών χρόνων πια, αλλά θεωρώ ότι αυτό που άλλαξε σε μεγάλο βαθμό την πορεία των πραγμάτων ήταν η τολμηρή και δύσκολη απόφαση να μετακινηθώ από την ασφάλεια της πόλης που γεννήθηκα στην παντελώς άγνωστη τότε και χαοτική Αθήνα.

Στο μέλλον θέλω να …

είμαι υγιής και ακμαία και να μπορώ να απολαύσω τη δουλειά που ακόμα αγαπώ και δε βαρέθηκα μετά από τόσα χρόνια, αλλά σε ρυθμούς και χρόνους πιο ανθρώπινους και που ταιριάζουν περισσότερο στην ηλικία που είμαι πια.

Ο Λάμπης Κωνσταντινίδης '97, Διευθυντής Σχεδιασμού και Συντονισμού Ολυμπιακών & Παραολυμπιακών Αγώνων 2024 και ο Στέλιος Μαλακόπουλος '14, 4ος Παραολυμπιονίκης στο Τόκιο και κάτοχος του Παγκοσμίου Ρεκόρ στο άλμα εις μήκος κατηγορίας Τ62  με αφορμή τους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς Αγώνες του 2024 που θα πραγματοποιηθούν στο Παρίσι, συζητούν για το πώς προετοιμάζονται για τη μεγαλύτερη αθλητική διοργάνωση του κόσμου.

Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2021, 7:30 μ.μ. (ΕΕΤ)

Δηλώστε συμμετοχή εδώ

Ο Λάμπης Κωνσταντινίδης, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και αποφοίτησε από το Κολλέγιο Ανατολια (Anatolia High School) το 1997. Σπούδασε International Relations and Affairs στο Grinnell College στις ΗΠΑ και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στο ίδιο αντικείμενο στο Πανεπιστήμιο του Johns Hopkins University - Paul H. Nitze School of Advanced International Studies (Johns Hopkins SAIS).

Η επιστροφή του στην Ελλάδα το 2004 συνέπεσε χρονικά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, για τους οποίους ανέλαβε τις σχέσεις με τις παραολυμπιακές επιτροπές των αφρικανικών και γαλλόφωνων χωρών. Στην πορεία εργάστηκε για μεγάλες παγκόσμιες αθλητικές διοργανώσεις, όπως οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί του Τορίνο και του Βανκούβερ, οι Ολυμπιακοί του Πεκίνου και του Λονδίνου. Σήμερα, ζει στο Παρίσι και έχει τη θέση του Διευθυντή Σχεδιασμού και Συντονισμού στην Οργανωτική Επιτροπή Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων του 2024.

Ο Στέλιος Μαλακόπουλος, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και αποφοίτησε από το Κολλέγιο Ανατόλια (Anatolia High School) το 2014. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, και σήμερα συνεχίζει τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ. Παρά το σοβαρό ατύχημα που είχε στα 19 του, έκανε πραγματικότητα το όνειρό του για μία σημαντική καριέρα ως παραθλητής στίβου. Πρωταθλητής Ελλάδας από το 2017, ο Στέλιος Μαλακόπουλος κατέκτησε το 2018 τη 2η θέση στα 200 μ. και την 3η στα 400 μ. στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, και το 2019, κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ στο άλμα εις μήκος με επίδοση 6,80 μέτρα.

Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο κατέκτησε την 4η θέση στο άλμα εις μήκος μεικτών κατηγοριών, και πέτυχε παγκόσμιο ρεκόρ στο άλμα εις μήκος κατηγορίας T62 με επίδοση 7,04 μέτρα. Έγινε παράλληλα ο πρώτος αθλητής στην ιστορία, που με διπλό ακρωτηριασμό κατάφερε να ξεπεράσει το φράγμα των 7 μέτρων.

Διαβάστε τις συνεντεύξεις του Λάμπη Κωνσταντινίδη και του Στέλιου Μαλακόπουλου

Το Γραφείο Αποφοίτων του Κολλεγίου Ανατόλια αποτελεί τον συνδετικό κρίκο των αποφοίτων των τριών βαθμίδων Elementary, High School, ACT- American College of Thessaloniki) με τον εκπαιδευτικό μας οργανισμό και στόχος του είναι να ενισχύει ασταμάτητα τη δυνατή και μακροχρόνια σχέση με τους αποφοίτους του, προσφέροντας σεμινάρια και ευκαιρίες δικτύωσης. Γι’ αυτό τον λόγο έχει ξεκινήσει μια σειρά από web events, τα οποία χωρίζονται σε τέσσερις κατηγορίες #Learn with an alum, #Τhink with an alum, #Fun with an alum, #Coffee with an alum.

Μιλήσαμε με την Στέλλα Λίτου απόφοιτη του Anatolia High School της τάξης του ’93. Η Στέλλα σπούδασε Media Studies στο Sheffield Hallam University της Αγγλίας. Στο παρελθόν εργάστηκε σε σημαντικές θέσεις σε μεγάλους τηλεοπτικούς σταθμούς της Ελλάδας και του εξωτερικού. Στην Αγγλία εργάστηκε ως Associate και Executive Producer στον τομέα παραγωγής και χρηματοδότησης κινηματογραφικών ταινιών και επέστρεψε στην Ελλάδα ως Σύμβουλος στη Γενική Διεύθυνση Τηλεόρασης της ΕΡΤ. Διετέλεσε Διευθύντρια Προγράμματος στον Alpha, Head of Strategy and Development στη Nova TV Βουλγαρίας και Διευθύντρια Προγράμματος στο PRO TV Group της Ρουμανίας. Μετά την επιτυχημένη της πορεία, το 2019 ανέλαβε την θέση της Γενικής Διευθύντριας στον τηλεοπτικό σταθμό Ant1 TV.

Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι ένα παραμυθένιο εκκολαπτήριο που μου άνοιξε τις πόρτες στον κόσμο.

Η καλύτερη ανάμνηση που έχω από το σχολείο …

Οι όμορφες αναμνήσεις είναι πολλές. Μέσα σ’ αυτές ξεχωρίζω την περηφάνεια που ένωσα την πρώτη μέρα που μπήκα στο Campus στην πρώτη γυμνασίου και τη χαρμόσυνη μέρα του commencement. Επίσης, τη γλυκιά καθημερινότητα του μεγάλου διαλείμματος με τα clubs και τις παρέες στις κερκίδες του κλειστού.

Ο αγαπημένος μου καθηγητής / καθηγήτρια ήταν …

ο κ. Άγγελος Μαστρογιάννης, περισσότερο από καθηγητής, ένας μέντορας, μας άνοιξέ με τόσο μεράκι έναν μαγικό μικρόκοσμο στην περίφημη αίθουσα βιολογίας. Παρόλο που τελικά δεν ακολούθησα τις θετικές επιστήμες που αγάπησα πολύ στο σχολείο, το πάθος για το αντικείμενο του με χάραξε βαθιά και ήταν οδηγός σε όλη τη μετέπειτα πορεία μου.

Το αγαπημένο μου σημείο στο campus …

Η βιβλιοθήκη με τη μαγική της ατμόσφαιρα και το πεζουλάκι στην καντίνα του Β Λυκείου, που εφάπτεται στο πίσω μέρος του αμφιθεάτρου. Αν έπιανες εκεί θέση στα διαλλείματα έβλεπες όλη την κίνηση. Τέλος, το πάνω αριστερά παράθυρο του Compton Hall, από όπου ατένιζα τον ορίζοντα της Θεσσαλονίκης στην 3^η Γυμνασίου.

Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε να…

Να μην αυτολογοκρίνομαι, να σκέφτομαι ανοιχτά και να διαλέγω εγώ τον δρόμο μου, με όποιο κόστος. Μου έθεσε τα θεμέλια για δομημένη και αναλυτική σκέψη. Μου έδωσε την ευκαιρία να εξερευνήσω νέα μονοπάτια και να ταξιδέψω. 

Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ταυτότητα των αποφοίτων του Κολλεγίου Ανατόλια είναι …

Ελευθερία και ομαδικότητα, δυναμισμός και μεθοδικότητα.

Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι …

ένα παραμυθένιο εκκολαπτήριο που μου άνοιξε τις πόρτες στον κόσμο.

Το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς μου είναι…

H εναλλαγή της καθημερινότητας και η δημιουργικότητα..

Θεωρώ σημαντική στιγμή στην επαγγελματική μου διαδρομή …

την απόφαση μου να μείνω για δουλειά στην Αγγλία μετά το πτυχίο, παρά τα αντίξοες συνθήκες.

Στο μέλλον θέλω να ….

με θυμούνται με αγάπη, έχοντας αφήσει θετικό αποτύπωμα σε ότι κάνω, προσωπικά και επαγγελματικά.

Απόφοιτοι και απόφοιτες του Anatolia High School μοιράζονται χρήσιμες συμβουλές σχετικά με το πανεπιστήμιο, στο οποίo φοίτησαν και σχετικά με τον πρώτο καιρό προσαρμογής στη νέα, συναρπαστική πραγματικότητα της φοιτητικής ζωής.

Ο Θoδωρής Τσιβρανίδης απόφοιτος του Anatolia High School της τάξης ’16 αποφοίτησε από το Brown University το 2020. Σήμερα μένει στη Νέα Υόρκη και εργάζεται στην τεχνολογική εταιρία Ab Initio ως full stack developer.

Ποιο ήταν το αμέσως επόμενο συναίσθημα που ένιωσες – μετά τη χαρά - όταν έλαβες την απάντηση του Πανεπιστημίου που σε δέχτηκε;

Κυρίως ενθουσιασμός και άγχος για ένα καινούριο κεφάλαιο ζωής. Ένιωσα πως θα έχω την ευκαιρία για μια πραγματικά καινούρια αρχή -κοινωνικά και μη-  στην Αμερική. Ελευθερία και αβεβαιότητα.

Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που θα έδινες σε κάποιον που ετοιμάζεται να  εγκατασταθεί στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο;

Να πάει με ανοιχτό μυαλό, έτοιμος/η να γνωρίσει άτομα από παντού στον κόσμο που έρχονται εκεί με τα δικά τους κοινωνικά μαθήματα (γνωρίσματα;) και τη δική τους κουλτούρα. Και με αυτή την έννοια να μη νιώσει ποτέ πως δεν ανήκει, γιατί κανένας δεν ανήκει. :)

Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισες στο πανεπιστήμιό σου ή/και στη συγκεκριμένη πόλη;

Είχα δύο roommates στο πρώτο έτος, οι οποίοι δεν είχαν καθόλου καλή σχέση μεταξύ τους. Είχαν μικροκαβγάδες για σχεδόν οτιδήποτε θα μπορούσε να διαφωνήσει κανείς: Θερμοκρασία, φως, καθαριότητα, ώρες ύπνου. Με δυσκόλεψε αρκετά να είμαι το τρίτο, ουδέτερο πρόσωπο σε τέτοιες καταστάσεις. Κατέληξα να γνωρίσω ένα παιδί από τον όροφό μου, τον Έβαν από το Σικάγο, και περνώντας τον ελεύθερό μου χρόνο στο δωμάτιό του, αποφεύγοντας το δικό μου. Καταλήξαμε να μένουμε μαζί με τον Έβαν τον δεύτερό χρόνο, και αργότερα να είμαστε συγκάτοικοι στο ίδιο σπίτι. Τώρα μένουμε στην ίδια πόλη και ακόμα κάνουμε παρέα. Ποτέ δεν ξέρεις πώς κάτι κακό μπορεί και να μεταλλαχτεί σε κάτι καλό!

Τι από αυτά που είχες μάθει στο Σχολείο, σε βοήθησε περισσότερο να ανταπεξέλθεις στις νέες προκλήσεις;

Το ΙΒ ήταν τρομερή προετοιμασία για το πανεπιστήμιο στο εξωτερικό. Ήταν ένα σύστημα που μου έδωσε την ακαδημαϊκή αυτονομία και  τη δυνατότητα να μπορώ να επιλέξω τι μαθήματα θέλω να πάρω και να έχω  ακόμη περισσότερες επιλογές μέσα  από κάθε μάθημα (individually motivated projects, extended essay, etc). Μου έμαθε να βάζω προτεραιότητα στα "καθήκοντά" μου. Ήταν κάτι που έκανε το σχολείο πολύ πιο ενδιαφέρον για εμένα γιατί με έκανε να νιώσω πως έχω τη ζωή μου στα χέρια μου.

Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που έψαξες όταν πήγες στο πανεπιστήμιό σου;

Φίλους. Για εμένα αυτό σήμαινε να γνωρίσω όσο πιο καλά μπορώ όλα τα άτομα από τον όροφό μου / το κτίριό μου, να κάνω προσπάθειες να συγχρονίσω γεύματα με γνωστούς μου και να πηγαίνω σε πανεπιστημιακά (ακαδημαϊκά ή μη) events που ήταν πιθανό να βρω άλλα άτομα με κοινά ενδιαφέροντα.

Θεωρώ πως οι φίλοι -και γενικότερα ένας γερός κοινωνικός κύκλος-  είναι το πιο σημαντικό πράγμα για μια θετική εμπειρία στο πανεπιστήμιο (και στα περισσότερα κεφάλαια της ζωής). Όλα τα άλλα θα ακολουθήσουν  μετά από τους φίλους. Και εάν οι πρώτοι άνθρωποι που γνωρίσεις δεν σε εμπνέουν, τότε κράτα επαφές and keep moving forward.

Ποιο είναι το καλύτερο μέρος να γνωρίσεις κόσμο μέσα στο πανεπιστήμιο;

Νομίζω η ερώτηση καλύπτεται από την προηγούμενη απάντησή μου.

Τι θα ήθελες να είχες θυμηθεί να πάρεις φεύγοντας από το σπίτι σου αλλά το ξέχασες;

Θα ήταν ωραίο να είχα φέρει μερικές εκτυπωμένες φωτογραφίες από τις λυκειακές αναμνήσεις, την παρέα μου, την οικογένειά μου, απλά για να μπορώ να τις έχω στο δωμάτιό μου. Θεωρώ πως είναι υποτιμημένες οι μη ψηφιακές φωτογραφίες. Είναι ωραίο να μπορείς να αναπολείς χωρίς να σου έρχεται ταυτόχρονα ειδοποίηση email, Instagram, imessage και τρεις έξτρα ζωές στο candy crush.

Μιλήσαμε με τον Δημήτρη Άντσο, απόφοιτο του Anatolia High School της τάξης ’86. Ο Δημήτρης είναι κάτοχος Πτυχίου, Μεταπτυχιακού και Διδακτορικού στον τομέα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών από το Caltech (Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας), με εξειδίκευση στις Ηλεκτρομαγνητικές Τηλεπικοινωνίες και τα Μικροκύματα. Σήμερα εργάζεται ως Διευθυντής Προγράμματος Ανάπτυξης Τεχνολογίας Διαστημικών Τηλεπικοινωνιών στο Εργαστήριο Αεριωθούμενης Προώθησης (Jet Propulsion Laboratory) της NASA, το οποίο βρίσκεται στην Πασαντήνα της Καλιφόρνιας, όπου ηγείται μιας ομάδας τεχνολόγων με σκοπό την έρευνα και ανάπτυξη προηγμένων τεχνολογιών που αφορούν το μέλλον των τηλεπικοινωνιών στα διαστημικά σκάφη. Στο παρελθόν, ο Δημήτρης ήταν Επικεφαλής Τεχνικός Διευθυντής της Upstream Systems, μιας κορυφαίας, διεθνούς εταιρείας τεχνολογίας κινητής τηλεφωνίας, που παρέχει επαναστατικές τεχνολογίες και υπηρεσίες διαδικτύου στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ενώ έχει διατελέσει και Διευθυντής έρευνας και ανάπτυξης στην Pulsent Corporation, μια start-up της Silicon Valley. Kατά την προηγούμενη εικοσαετία, έχει εργαστεί ως Ιδιωτικός Τεχνικός Σύμβουλος Επιχειρήσεων σε διάφορες εταιρίες που λειτουργούν στον κλάδο της Βιομηχανίας Ραδιοτηλεοπτικής Εκπομπής. Παράλληλα, από το 1995 διδάσκει ως Λέκτορας στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών στο Caltech και είναι κάτοχος τριών διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Έχει λάβει πολλά πιστοποιητικά αναγνώρισης της NASA για δημοσιεύσεις στις εκδόσεις NASA Tech Briefs και ήταν νικητής του βραβείου Eta Kappa Nu Senior Design Contest το 1990.

Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι ένα εξαίρετο Γυμνάσιο/Λύκειο, στο οποίο είχα την τύχη (και γι’ αυτό ευγνωμονώ τους γονείς μου) να φοιτήσω και το οποίο άνοιξε τεράστιες πόρτες στη ζωή μου.

Η καλύτερη ανάμνηση που έχω από το σχολείο …

ωραία, ανέμελα μεγάλα διαλείμματα με πολλά παιχνίδια και χαρές, με φίλους και παρέες!...

Ο αγαπημένος μου καθηγητής / καθηγήτρια ήταν …

Αδυνατώ να διαλέξω έναν. Είχαμε τόσους πολλούς, τόσο καλούς καθηγητές που μας νοιάζονταν και μας αγαπούσαν σαν δικά τους παιδιά. Καθηγητές όπως ο κ. Μάντζιος, ο κ. Μαστρογιάννης, ο κ. Αγάπης, ο κ. Κυριακάκης, ο κ. Αρφανάκης, ο κ. Πιστοφίδης, ο κ. Gateley, και πολλοί άλλοι. Τους είμαι ευγνώμων για όλα όσα έκαναν για μας. Τους χρωστάμε πολλά!

Το αγαπημένο μου σημείο στο campus …

Τα εργαστήρια φυσικής μεταξύ των αιθουσών διδασκαλίας στο ισόγειο του Kyrides Hall. Είχα κατασκευάσει αντικλείδι, το οποίο μου επέτρεπε να τα επισκέπτομαι κατά το μεγάλο διάλειμμα και να κάνω τα πειράματά μου με τα διάφορα όργανα που είχε εκεί. Εκεί πρωτόμαθα, αυτοδίδακτος, τη λειτουργία του παλμογράφου!

Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε να…

βάλω τα βαθιά και στερεά θεμέλια επάνω στα οποία στηρίχτηκε η περαιτέρω μόρφωσή μου, και τελικά ακόμα και η επαγγελματική μου σταδιοδρομία. Επίσης, μου πρόσφερε τα στοιχεία και τον προσανατολισμό που χρειαζόμουν για να στραφώ, να κάνω αίτηση και να γίνω αποδεκτός σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια στον κόσμο, το Caltech, που μου εμπλούτισε τη ζωή και το μέλλον μου αφάνταστα.

Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ταυτότητα των αποφοίτων του Κολλεγίου Ανατόλια είναι …

καλή μόρφωση, καλοί τρόποι, επιμονή, επιτυχίες!

Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι …

ένα εξαίρετο Γυμνάσιο/Λύκειο, στο οποίο είχα την τύχη (και γι’ αυτό ευγνωμονώ τους γονείς μου) να φοιτήσω και το οποίο άνοιξε τεράστιες πόρτες στη ζωή μου.

Το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς μου είναι…

το ότι δουλεύω στην εφεύρεση και δημιουργία νέων προηγμένων τεχνολογιών τηλεπικοινωνίας που μετά τις βλέπω να πετάνε σε διαστημόπλοια και να εφαρμόζονται στο διάστημα.

Θεωρώ σημαντική στιγμή στην επαγγελματική μου διαδρομή …

τη στιγμή που με αποδέχθηκε το Caltech ως undergraduate student.

Στο μέλλον θέλω να ….

συνεχίσω την έρευνά μου στη NASA, να συνεχίσω να διδάσκω στο Caltech, το οποίο με αναζωογονεί, και να απολαύσω τον εικοσάχρονο γυιόκα μου να ενηλικιώνεται και να μπαίνει στη ζωή.

Μιλήσαμε με τον Στέφανο Τσιαλή απόφοιτο του Anatolia High School της τάξης '82. Ο Στέφανος σπούδασε πιάνο στο Νέο Ωδείο Θεσσαλονίκης και Μουσικολογία στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, συνέχισε με σπουδές στη Διεύθυνση Ορχήστρας, στην Ακαδημία Μουσικής της Βιέννης, από όπου αποφοίτησε με διακρίσεις. Μετά τα πρώτα του βήματα ως Βοηθός Μαέστρου και Διευθυντής Σπουδών στο Κρατικό Θέατρο του Μάινινγκεν, το 1996, ο Στέφανος κέρδισε υποτροφία από το Ίδρυμα Richard Wagner. Από το 1997 έως το 2004, διετέλεσε πρώτος Αρχιμουσικός της Φιλαρμονικής Ορχήστρας Δωματίου της Κεντρικής Γερμανίας, ενώ από το 2001 έως το 2004 υπήρξε μόνιμος προσκεκλημένος μαέστρος της Συμφωνικής Ορχήστρας του Βερολίνου. Από το 2009 έως το 2013 ήταν Καλλιτεχνικός Διευθυντής της φιλαρμονικής ορχήστρας της Θουριγγίας. Ο Στέφανος διετέλεσε επίσης πρώτος Αρχιμουσικός και Καλλιτεχνικός Διευθυντής της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών από τον Μάιο του 2014 έως τον Σεπτέμβριο του 2020. Έχει διευθύνει 90 ορχήστρες παγκοσμίως και έχει συνεργαστεί με μερικούς από τους σπουδαιότερους σολίστ της διεθνούς μουσικής σκηνής. Παράλληλα, ασχολείται εδώ και πολλά χρόνια με την ερμηνεία και την ηχογράφηση κινηματογραφικής μουσικής, ενώ μιλάει οκτώ γλώσσες!

Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ταυτότητα των αποφοίτων του Κολλεγίου Ανατόλια είναι ότι διατηρούν τη μεταξύ τους επαφή.

Η καλύτερη ανάμνηση που έχω από το σχολείο …

είναι οι αγώνες στίβου, που μου έδιναν την ευκαιρία να αναμετριέμαι όχι τόσο με τους άλλους συναθλητές μου, αλλά κυρίως με τον εαυτό μου και αυτά που νόμιζα ότι είναι τα όριά μου.

Ο αγαπημένος μου καθηγητής/ καθηγήτρια ήταν …

ο κος Πλούσιος που με ήρεμο και νηφάλιο τρόπο με μύησε στα μυστικά της ελληνικής λογοτεχνίας όλων των εποχών.

Το αγαπημένο μου σημείο στο campus ήταν …

η βιβλιοθήκη, χώρος σχεδόν μυσταγωγίας και διαφυγής σε φανταστικούς κόσμους όταν οι πολύβουοι διάδρομοι των σχολικών κτιρίων με κούραζαν.

Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε να…

διευρύνω τους ορίζοντές μου.

Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ταυτότητα των αποφοίτων του Κολλεγίου Ανατόλια είναι …

ότι διατηρούν τη μεταξύ τους επαφή.

Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι …

σημαντικός θεσμός της Θεσσαλονίκης που με βοήθησε πολύ στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς μου στα κρίσιμα χρόνια της εφηβείας.

Το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς μου είναι…

ότι κάνω το χόμπι μου.

Θεωρώ σημαντική στιγμή στην επαγγελματική μου διαδρομή …

τη θητεία μου ως διευθυντής της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών και ως εκ τούτου τη δυνατότητα να προσφέρω στην πατρίδα μου.

Στο μέλλον θέλω να ….

θέλω να προσφέρω στους νέους.

Τη Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2021, στις 7 μ.μ. (GMT+3) o Δρ Γιάννης Ασσαέλ '08, Senior Research Scientist στην Google DeepMind και Forbes 30 Under 30 Europe, θα μας μυήσει στον θαυμαστό καινούριο κόσμο της Τεχνητής Νοημοσύνης μέσα από εφαρμογές της που έχουν θετικό αντίκτυπο στον άνθρωπο, στην κοινωνία και στον πολιτισμό μας.

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2021, 7:00 μ.μ. (GMT+3)

Δηλώστε συμμετοχή εδώ

Ο Δρ. Γιάννης Ασσαέλ είναι Senior Research Scientist στην Google DeepMind στον κλάδο της Τεχνητής Νοημοσύνης, και έχει διακριθεί στους “30 Under 30” εξέχοντες επιστήμονες της Ευρώπης από το περιοδικό Forbes. Το 2013, αποφοίτησε από το τμήμα Εφαρμοσμένης Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Συνέχισε τις σπουδές του με πλήρεις υποτροφίες για MSc in Computer Science στο University of Oxford, όπου διακρίθηκε με το Tony Hoare Prize για την καλύτερη επίδοση στο έτος του, και για MRes in Machine Learning στο Imperial College London. Το 2016, επέστρεψε στο University of Oxford για διδακτορικό στον κλάδο της Τεχνητής Νοημοσύνης με πλήρη υποτροφία της Oxford - Google DeepMind Graduate Scholarship. Παράλληλα με τις σπουδές του στο πρώτο έτος και μετά από μία σειρά από ακαδημαϊκές αναγνωρίσεις και επιχειρηματικές επιτυχίες, ξεκίνησε ως ερευνητής στην Google DeepMind. Κατά την διάρκεια αυτών των χρόνων, η έρευνά του κέντρισε πολλές φορές το ενδιαφέρον των ΜΜΕ (BBC, Reuters, The Times, Financial Times), και εστιάζει σε καινοτομίες με θετική κοινωνική απήχηση όπως την οπτικοακουστική αναγνώριση φωνής, την σύνθεση φωνής για ασθενείς με ALS, και την χρήση τεχνητής νοημοσύνης για την επαναφορά αρχαίων Ελληνικών επιγραφών, φέρνοντας επανάσταση στον κλάδο των Ψηφιακών Ανθρωπιστικών Επιστημών.

Το Γραφείο Αποφοίτων του Κολλεγίου Ανατόλια αποτελεί τον συνδετικό κρίκο των αποφοίτων των τριών βαθμίδων Elementary, High School, ACT- American College of Thessaloniki) με τον εκπαιδευτικό μας οργανισμό και στόχος του είναι να ενισχύει ασταμάτητα τη δυνατή και μακροχρόνια σχέση με τους αποφοίτους του, προσφέροντας σεμινάρια και ευκαιρίες δικτύωσης. Γι’ αυτό τον λόγο έχει ξεκινήσει μια σειρά από web events, τα οποία χωρίζονται σε τέσσερις κατηγορίες #Learn with an alum, #Τhink with an alum, #Fun with an alum, #Coffee with an alum.

Μιλήσαμε με την Λυδία Καλλιπολίτη απόφοιτη του Anatolia High School της τάξης '94. Η Λυδία σπούδασε στο ΑΠΘ όπου πήρε το πτυχίο της Αρχιτέκτονα - Μηχανικού. Συνέχισε με SMArchS στο Σχεδιασμό και Τεχνολογία Κτιρίων στο M.I.T (Massachusetts Institute of Technology), και έκανε το διδακτορικό της στην Ιστορία και Θεωρία Αρχιτεκτονικής στο Princeton University. Δούλεψε ως επίκουρη καθηγήτρια στο Syracuse University και αργότερα στο Πανεπιστήμιο Columbia. Σήμερα εργάζεται ως καθηγήτρια στο Cooper Union στη Νέα Υόρκη και είναι συγγραφέας βραβευμένων αρχιτεκτονικών βιβλίων. Το 2022 θα είναι η επικεφαλής επιμελήτρια στη Biennale Αρχιτεκτονικής με θέμα «Edible, Or The Architecture of Metabolism», που θα λάβει μέρος στο Τάλιν της Εσθονίας.

Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι ένα σπίτι που άφησα, αλλά είναι ακόμα εκεί με νέους κατοίκους.

Η καλύτερη ανάμνηση που έχω από το σχολείο …

είναι οι αγώνες μπάσκετ μεταξύ των τάξεων Αρρένων και Θηλέων, όπου μαζεύονταν όλοι οι συμμαθητές και μας παρακολουθούσαν προσηλωμένοι στο πεζούλι τριγύρω με αγωνία. Αγαπούσα βαθιά το μπάσκετ ανάμεσα στα δέντρα. Θεωρούσα το γήπεδο όχι απλά σαν μία σκηνή θέασης, αλλά σαν ένα πεδίο αναφοράς όπου σχηματοποιούσα στο μυαλό μου με στρατηγικές εξέλιξης.

 Ο αγαπημένος μου καθηγητής / καθηγήτρια ήταν …

ο καθηγητής Αγγλικών που είχα στην Τρίτη Γυμνασίου Testerman. Δεν θυμάμαι το μικρό του όνομα, αλλά θυμάμαι  ότι στο μάθημά του ξεκίνησα να διαβάζω με πάθος αγγλική λογοτεχνία: F. Scott Fitzgerald, Virginia Woolf, Tennessee Williams και Henry David Thoreau. Ο Τesterman είχε φοιτήσει στο Princeton, όπως και ο Fitzgerald, και στο μυαλό μου μυθοποίησα τα μεγάλα αμερικανικά πανεπιστήμια. Μετά από πολλά χρόνια κατέληξα να κάνω το διδακτορικό μου στο Princeton.

Το αγαπημένο μου σημείο στο campus …

Λάτρευα την βιβλιοθήκη. Είχε άπλετο φώς αλλά και σκοτεινά σημεία, όπου μπορούσες να χαθείς μέσα σε ανεξερεύνητα βιβλία. Ήταν ένας ολόκληρος κόσμος ιδεών στον οποίο ταξίδευα σχεδόν καθημερινά μέσα από το τότε σύστημα πλοήγησης με καρτέλες ταξινόμησης.

 Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε να…

μπορώ να κινούμαι επαγγελματικά σε πολλά διαφορετικά επίπεδα ταυτόχρονα και να προσεγγίζω με επιμονή και συναισθηματική νοημοσύνη τους στόχους μου.

 Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ταυτότητα των αποφοίτων του Κολλεγίου Ανατόλια είναι …

 η διευρυμένη προοπτική του κόσμου.

 Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι …

 ένα σπίτι που άφησα, αλλά είναι ακόμα εκεί με νέους κατοίκους.

 Το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς μου είναι…

εκείνη η άπιαστη στιγμή στην δημιουργική διαδικασία ενός έργου όπου οι ιδέες και η έρευνα κρυσταλλώνουν γύρω από μία συγκεκριμένη λύση.

 Θεωρώ σημαντική στιγμή στην επαγγελματική μου διαδρομή …

όταν συνειδητοποίησα ότι η ερωτική απογοήτευση που είχα μία περίοδο δεν ήταν πιο σημαντική από την αγάπη μου για το έργο που είχα να ολοκληρώσω.

 Στο μέλλον θέλω να ….

ξαναγνωρίσω τον κόσμο μέσα από τα μάτια των παιδιών μου.

Μιλήσαμε με τη Μαρία Νεφέλη Χατζηιωαννίδου απόφοιτη του Anatolia High School της τάξης του ’09. Η Μαρία Νεφέλη σπούδασε Οικονομικά και συνέχισε  με  μεταπτυχιακό στην Κοινωνική Επιχειρηματικότητα και Καινοτομία. Το 2013 ίδρυσε την πρώτη της κοινωνική επιχείρηση "Code it Like a Girl" που στόχο είχε την εκπροσώπηση των γυναικών σε τεχνολογικούς κλάδους. Το 2016 επιλέχθηκε να συμμετέχει στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα "Women Innovators inEnteprises" (WISE), στο οποίο βραβεύτηκε ως μία από τις πέντε κορυφαίες γυναίκες πρωτοπόρους του προγράμματος. Το 2019 ίδρυσε την ηλεκτρονική πλατφόρμα διάδρασης γυναικών «Υπέροχες Γυναίκες», όπου σήμερα είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός με στόχο να ενδυναμώσει τις γυναίκες δημιουργώντας δράσεις με θετικό κοινωνικό αντίκτυπο . Φέτος, συμπεριλήφθηκε στην ευρωπαϊκή λίστα EUclid Top 100 Women in Social Enterprises και της απονεμήθηκε το βραβείο GIWA (Greek International Women Award) στην κατηγορία Κοινωνική Υπευθυνότητα.

Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε να συνειδητοποιήσω τι συμβαίνει εκτός της Θεσσαλονίκης και της Ελλάδας. Μου μίλησε για όλα αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο και μου έδωσε όλες τις ευκαιρίες για να μπορώ να γίνω «πολίτης του κόσμου».

Η καλύτερη ανάμνηση που έχω από το σχολείο …

είναι οι φιλίες που ξεκίνησαν στα διαλείμματα και συνεχίζουν μέχρι σήμερα.

Ο αγαπημένος μου καθηγητής / καθηγήτρια ήταν …

η Αθηνά Λιόντα, καθηγήτρια Business Management στο IB. Ήμασταν η πρώτη τάξη που δίδασκε, ήταν αυστηρή αλλά μας ενέπνεε όλους να ξεπεράσουμε τους εαυτούς μας για να καταφέρουμε τους στόχους μας.

Το αγαπημένο μου σημείο στο campus …

ήταν ο χώρος μπροστά στο Macedonia. Κάθε φορά που βρισκόμουν μπροστά στο πέτρινο κτίριο, ένιωθα ότι βρίσκομαι κάπου αλλού και όχι σε κάποιο σχολείο. Ήταν τόσο επιβλητικό ως κτίριο αλλά και τόσο φιλόξενο.

Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε να…

συνειδητοποιήσω τι συμβαίνει εκτός της Θεσσαλονίκης και της Ελλάδας. Μου μίλησε για όλα αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο και μου έδωσε όλες τις ευκαιρίες για να μπορώ να γίνω «πολίτης του κόσμου».

Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ταυτότητα των αποφοίτων του Κολλεγίου Ανατόλια είναι …

νομίζω ότι θα ήταν λάθος να αναφέρω συγκεκριμένα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ταυτότητα των αποφοίτων. Δεν πιστεύω σε τέτοιες γενικεύσεις.

Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι …

εκεί όπου μου δόθηκε η ευκαιρία να έρθω σε επαφή με εξωσχολικές δραστηριότητες που άλλαξαν για πάντα την οπτική μου και με έφεραν πιο κοντά στα ενδιαφέροντά μου.

Το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς μου είναι…

ότι έχοντας δημιουργήσει μία μεγάλη κοινότητα γυναικών, έρχομαι σε επαφή καθημερινά με υπέροχες γυναίκες με τις οποίες δημιουργούμε δράσεις που έχουν θετικό κοινωνικό αντίκτυπο.

Θεωρώ σημαντική στιγμή στην επαγγελματική μου διαδρομή …

την απόφασή μου να στραφώ στην κοινωνική επιχειρηματικότητα και να δημιουργήσω το Μη Κερδοσκοπικό Οργανισμό «Υπέροχες Γυναίκες», καθώς και το βραβείο που έλαβα φέτος από τα Greek International Women Awards στην κατηγορία Κοινωνική Υπευθυνότητα για την πορεία μου στον συγκεκριμένο κλάδο.

Στο μέλλον θέλω να ….

συνεχίσω να ασχολούμαι με την κοινωνική καινοτομία και πώς αυτή μπορεί να δώσει λύσεις σε χιλιάδες προβλήματα που απασχολούν την κοινωνία στην οποία ζούμε.