Claire

Μιλήσαμε με την Ελένη Σωτηρίου απόφοιτη του Anatolia High School της τάξης του ’79. Η Ελένη αποφοίτησε από το ΑΠΘ με πτυχίο Οικονομικών Επιστημών και συνέχισε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στην Οικονομική Ιστορία στο London School of Economics. Εργάστηκε στο Κτήμα κυρ Γιάννη ως Marketing Director και στη συνέχεια υπήρξε συνιδρύτρια της Wine Plus, μιας καινοτόμου εταιρίας  προώθησης του κρασιού, της γαστρονομίας και του οινοτουρισμού.  Την περίοδο 2011-2018  διετέλεσε Ειδική Σύμβουλος του Δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη σε θέματα τουριστικής στρατηγικής και ανάπτυξης της πόλης. Από το 2018 είναι Managing Director του Thessaloniki Convention Bureau, του Γραφείου Προσέλκυσης Συνεδρίων για τη Θεσσαλονίκη.

Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι φυσικά οι συμμαθητές και οι συμμαθήτριες, ανεκτίμητοι φίλοι ζωής. 

Η καλύτερη ανάμνηση που έχω από το σχολείο είναι …

η πρωινή συγκέντρωση στο παλιό Pappas Hall τις μέρες πριν τα Χριστούγεννα. Τα πανόδετα υμνολόγια, η μελωδία από το πιάνο, οι φωνές μας, η πιο ζεστή χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα που πάντα φέρνω στη μνήμη μου τις γιορτές. Και η ανάβαση στον Όλυμπο…

Ο αγαπημένος μου καθηγητής / καθηγήτρια ήταν …

οι εναλλακτικοί αμερικανοί καθηγητές, που μας δίδασκαν με κείμενα του Bob Dylan και του Arthur Miller και η αγαπημένη φιλόλογος Τίνα Γώδη.

Το αγαπημένο μου σημείο στο campus …

το γρασίδι απέναντι από το Riggs Ηall που μαζευόμασταν συνήθως στο μεγάλο διάλλειμα, η σοφίτα του Macedonia Hall, που ήταν η αίθουσα τεχνικών.  

Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε να…

αντιληφθώ την έννοια της εξωστρέφειας, τόσο με τις δραστηριότητες που είχαμε τη δυνατότητα να συμμετέχουμε εκτός -ήμουν στην πρώτη ever ομάδα του σχολείου που συμμετείχε στο MUN στη Χάγη, αλλά και στο Debate όπου εξασκηθήκαμε ουσιαστικά στο Public Speaking. Εκτιμώ πολύ την αξία και τη σημασία τους στη διαμόρφωση της προσωπικότητας. 

Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ταυτότητα των αποφοίτων του Κολλεγίου Ανατόλια είναι …

Δεν υπάρχει εδώ μια απάντηση, οι γενιές αλλάζουν πολύ, θεωρώ τυχερούς όσους βρήκαν στο σχολείο  πράγματα που αγάπησαν και τους καθόρισαν.

Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι …

Φυσικά οι συμμαθητές και οι συμμαθήτριες, ανεκτίμητοι φίλοι ζωής. 

Το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς μου είναι…

Στο Thessaloniki Convention Bureau, όπου βρίσκομαι τα τελευταία τέσσερα χρόνια, δουλεύουμε για την ανάπτυξη και την προώθηση της πόλης στη Βιομηχανία των Συναντήσεων, στη διεθνή συνεδριακή αγορά. Η ανάδειξη των πλεονεκτημάτων του προορισμού, της δυναμικής της πόλης για ανάπτυξη, των επιχειρήσεων και των επαγγελματιών του κλάδου, όπου πάντα βέβαια συναντώ αποφοίτους, είναι δύσκολο στοίχημα αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρον.  

Απόφοιτοι και απόφοιτες του Anatolia High School μοιράζονται χρήσιμες συμβουλές σχετικά με το πανεπιστήμιο, στο οποίo φοίτησαν και σχετικά με τον πρώτο καιρό προσαρμογής στη νέα, συναρπαστική πραγματικότητα της φοιτητικής ζωής.

Η Κωνσταντίνα Κατσιμένη αποφοίτησε από το ΙΒ με πλήρη υποτροφία το 2017. Ήταν αποφασισμένη ότι ήθελε να συνεχίσει τις σπουδές της στην Αμερική, γι’ αυτό και έκανε αιτήσεις μόνο σε Αμερικάνικα πανεπιστήμια. Η Κωνσταντίνα δεν ήταν σίγουρη για το κλάδο των σπουδών που ήθελε να ακολουθήσει, οπότε το Αμερικάνικο σύστημα που σου επιτρέπει να διαλέγεις μαθήματα και να αλλάζεις κλάδους όποτε θέλεις, ήταν ιδανικό για αυτήν. Οι σπουδές της ποίκιλαν σε Δημόσιες Σχέσεις, Ψυχολογία, Οικονομικά, Διοίκηση Επιχειρήσεων και Μαθηματικά. Στο τέλος αποφοίτησε Magna Cum Laude με Bachelor of Science σε Ψυχολογία και Δημόσιες Σχέσεις και δευτερεύων πτυχίο στα Μαθηματικά. Ολοκλήρωσε την τιμητική της διατριβή στην Ψυχολογία με τίτλο: “Η σχέση μεταξύ της προκλητικής συμπεριφοράς και των γλωσσικών και λογοτεχνικών δεξιοτήτων σε παιδιά προσχολικής ηλικίας από οικογένειες με χαμηλό εισόδημα.» Έλαβε το «Most Outstanding Student in Psychology» βραβείο, ένα από τα σημαντικότερα στο University of Miami. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της, η Κωνσταντίνα δέχτηκε πολλές επιρροές και αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές της στην Νομική Αμερικάνικου δικαίου – Juris Doctorate (JD). Η νομική στην Αμερική, αντιθέτως με την Ελλάδα, θεωρείται διδακτορικό πτυχίο και μπορούν να κάνουν αίτηση μόνο όσοι έχουν ολοκληρώσει τις προπτυχιακές σπουδές τους. Οι Έλληνες με JD πτυχίο είναι ελάχιστοι, καθώς είναι μία από τα πιο δύσκολες σχολές για να σε δεχθούν, και επίσης πρέπει να εξασκήσεις το επάγγελμά στην Αμερική, καθώς το δίκαιο στις δυο χώρες διαφέρει εξαιρετικά. Η Κωνσταντίνα είναι πρόεδρος του Columbia Business and Law Association, μια από τις πιο δημοφιλείς οργανώσεις στο Columbia Law School, γιατί εφοδιάζει τους μελλοντικούς δικηγόρους με ότι χρειάζονται για να εισέλθουν στον κόσμο του εμπορικού δικαίου, που είναι ένα τεράστιο κομμάτι της νομικής άσκησης στην Αμερική και κυρίως στη Νέα Υόρκη. Είναι επίσης μέλος του Columbia Business Law Review, ένα από τα πιο αναφερόμενα έντυπα στο εμπορικό δίκαιο που εκδίδεται από φοιτητές. Έχοντας τελειώσει το πρώτο χρόνο των σπουδών της, η Κωνσταντίνα έκανε την άσκηση της στο Commodities and Futures Trading Commission στη Νέα Υόρκη όπου ειδικεύτηκε στη νομοθεσία  κρυπτονομισμάτων. Το επόμενο καλοκαίρι θα δουλεύει στη Milbank LLP, μία από τις μεγαλύτερες νομικές εταιρείες στον κόσμο, ως summer associate.

Ποιο ήταν το αμέσως επόμενο συναίσθημα που ένιωσες – μετά τη χαρά - όταν έλαβες την απάντηση του Πανεπιστημίου που σε δέχτηκε;

Η διαδικασία αιτήσεων στα πανεπιστήμια είναι πιθανώς η πιο αγχωτική περίοδος στη ζωή ενός μαθητή. Εγώ την πέρασα δύο φορές, μία με τις προπτυχιακές σπουδές και πιο πρόσφατα με τη νομική.  Από την αρχή της διαδικασίας το UMiami ήταν από τις πρώτες μου επιλογές και ήθελα πάρα πολύ να με δεχτούν και να φοιτήσω σε ένα απαιτητικό αλλά ταυτοχρόνως ευχάριστο πανεπιστήμιο. Όταν έλαβα την απάντηση από το UMiami, ένιωσα τεράστια ανυπομονησία και ζήλο να πραγματοποιήσω το όνειρο μου να μετακομίσω στην Αμερική, ειδικά στο Miami. Ένιωσα απευθείας ότι μία καινούρια πόρτα ανοίγεται μπροστά μου με απεριόριστες δυνατότητες. Παρόλο που αγαπώ την Ελλάδα, ένιωθα ότι δεν μπορούσε να μου προσφέρει όλα όσα ήθελα σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο και δεν θα μπορούσα να εξελιχθώ όπως επιθυμούσα. Εκείνη τη στιγμή άρχισα να βλέπω τη ζωή μου και το μέλλον μου με πιο πολύ αισιοδοξία και μεράκι να εκμεταλλευτώ κάθε ευκαιρία που θα μου παρουσιαζόταν. Αν και πολλοί ήταν αντίθετοι στην επιλογή μου να κάνω αίτηση στο UMiami, δεν θα μπορούσα να είχα κάνει καλύτερη επιλογή.

Όσον αφορά τις αιτήσεις μου στη Νομική, η διαδικασία ήταν πολύ πιο αγχωτική από τις προπτυχιακές αιτήσεις. Είχα αποφασίσει ότι θα πήγαινα μόνο σε ένα από τα δέκα καλύτερα πανεπιστήμια, διότι εκτός από το ότι είναι ακριβές σπουδές, είναι πιο εύκολο να δεχτείς προτάσεις από τις καλύτερες νομικές εταιρείες. Όταν έλαβα την πρώτη απάντηση, ήμουν τόσο χαρούμενη που επιτέλους μπορούσα να απολαύσω το τελευταίο μου χρόνο σπουδών χωρίς να ανησυχώ πια για το μέλλον μου.

Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που έδινες σε κάποιον που ετοιμάζεται να  εγκατασταθεί στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο;

Να εκμεταλλευτεί κάθε γνωριμία. Από την πρώτη μέρα στο πανεπιστήμιο διαμορφώνεις συνεχώς σχέσεις με καινούρια άτομα.  Οι καθηγητές είναι εξαιρετικοί και πολύ πρόθυμοι να βοηθήσουν τους μαθητές τους σε κάθε στάδιο της ζωής τους. Εγώ κρατάω ακόμα επαφές με κάποιους που με βοήθησαν πάρα πολύ στην καριέρα μου και σε ότι χρειάστηκα. Γνωρίζοντας προσωπικά τους καθηγητές και βρίσκοντας ικανούς μέντορες που ενδιαφέρονται για εσένα και προσπαθούν ενεργά να σε προωθήσουν, ανοίγονται άπειρες ευκαιρίες μπροστά σου. Επίσης στην αμερικάνικη κουλτούρα, οι μαθητές και οι μαθήτριες στο πανεπιστήμιο νιώθουν για πρώτη φορά ελευθερωμένοι και μακριά από το σπίτι τους, οπότε έχουν μια τάση να κοινωνικοποιούνται πιο πολύ και να θέλουν να κάνουν συνεχώς καινούρια πράγματα. Οπότε η καλύτερη συμβουλή είναι να είναι κάποιος ανοιχτός στις καινούριες γνωριμίες και να αποδέχεται τις προσκλήσεις αλλά και τις προκλήσεις. Στο κάτω κάτω, οι περισσότεροι στο πανεπιστήμιο, πηγαίνουν για να κάνουν καινούριες παρέες και δεν τους φαίνεται περίεργο αν κάποιος ξεκινήσει μια κουβέντα η να τους καλέσει σε μια έξοδο. Οι φίλοι στο πανεπιστήμιο μπορούν να σε βοηθήσουν να βρεις μια δουλειά, να σε καλέσουν στα σπίτια τους τις γιορτές, η να είναι δίπλα σου αν γίνει κάτι, το οποίοι είναι πολύ σημαντικό για εμάς, όντας τόσο μακριά από το σπίτι μας. Εγώ εκμεταλλεύτηκα τον πρώτο χρόνο και επένδυσα στο να δημιουργήσω φίλιες που θα κρατήσουν μια ζωή, που πλέον νιώθω σαν δεύτερη οικογένεια στην Αμερική. Επίσης ήταν εξίσου σημαντική η μύησή μου στην καλύτερη αδελφότητα του πανεπιστήμιου, που με βοήθησε να δικτυωθώ και να έρθω πιο κοντά με άτομα που πλέον συνεργάζομαι και επαγγελματικά. Είναι ένας ακόμα τρόπος κάποιος να επεκτείνει την κοινωνική του ζωή και να περάσει καλά.

Τέλος, μην ξεχάσει να φέρει πολλά μαγιό, διότι στο Μαϊάμι έχει μόνο καλοκαίρι, και κάθε βδομάδα θα υπάρχον ευκαιρίες να τα φορέσει. Δεν είναι καθόλου περίεργο να δεις άτομα να κυκλοφορούν με μαγιό στο κάμπους η αν κατά λάθος πέσεις πάνω στον Drake που γυρίζει το νέο το video clip στο πανεπιστήμιο. Just usual Miami things.

Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία  που αντιμετώπισες στο πανεπιστήμιό σου ή/και στη συγκεκριμένη πόλη;

Η μεγαλύτερη δυσκολία πιστεύω ήταν στο να καταλάβω περισσότερο τις αμερικάνικες ευαισθησίες. Μεγαλωμένη στην Ελλάδα, είχα ελάχιστες ευκαιρίες να μελετήσω την Αμερικάνικη ιστορία. Κάποια θέματα που είναι ταμπού στην Αμερική , δεν είναι στην Ελλάδα και vice versa. Αυτό που έμαθα είναι πως πρέπει να ακούμε προσεκτικά τις απόψεις και τις εμπειρίες των διάφορων ανθρώπων και ότι πολλές φορές κάτι που φαίνεται σωστό σε εμάς ίσως να μην είναι για κάποιους άλλους. Πρέπει πάντα να προσέχουμε όχι μόνο τι λέμε, αλλά και πως το λέμε.

Τι από αυτά που είχες μάθει στο Σχολείο, σε βοήθησε περισσότερο να ανταπεξέλθεις στις νέες προκλήσεις;

Νομίζω η οργάνωση που μου έμαθε το ΙΒ και το να θέτω σωστά τις προτεραιότητες μου με βοήθησε να ανταπεξέλθω στο πανεπιστήμιο χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία, ενώ ταυτόχρονα αφιέρωνα χρόνο στην ευεξία και στην κοινωνική μου ζωή. Μου φάνηκε πολύ πιο εύκολο να τα συνδυάζω όλα, διότι στο ΙΒ είχαμε 6 μαθήματα με πολλή ύλη στο καθένα, οπότε έμαθα νωρίς να οργανώνω το πρόγραμμα μου και τις δουλειές μου χωρίς να επιβαρύνω την ψυχική μου υγεία. Ειδικά στο πανεπιστήμιο, που είναι άκρως απαιτητικό, με όλες τις νέες επιρροές και επιλογές μπορεί να είναι δύσκολο να κρατάς λογαριασμό με όλα τα πράγματα που έχεις να κάνεις, οπότε είναι καλό να θέτεις τις προτεραιότητες σου και να ξέρεις τι χρειάζεται να κάνεις για να πετύχεις τους στόχους σου.

Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που έψαξες όταν πήγες στο πανεπιστήμιό σου;

Το κάμπους. Το κάμπους του πανεπιστημίου είναι ονειρικό. Λόγω του κλίματος της περιοχής είναι γεμάτο φοίνικες, πάπιες, σκίουρους, αλλά και εξωτικά ζώα όπως κροκόδειλοι και αλιγάτορες. Ειλικρινά μοιάζει με θέρετρο.

Ποιο είναι το καλύτερο μέρος να γνωρίσεις κόσμο μέσα στο πανεπιστήμιο;

Τα καλύτερα μέρη είναι τα πάρτι, οι αδελφότητες, οι εστίες και η τραπεζαρία. Είναι άγραφος κανόνας ότι στο UMiami, γίνονται πάρτι κάθε μέρα και όλοι οι freshmen πηγαίνουν. Γνώρισα τις καλύτερες μου φίλες σε μία από τις πρώτες μαζώξεις. Στη συνέχεια, οι εστίες είναι πολύ καλή ευκαιρία να γνωρίσεις κόσμο καθώς και η τραπεζαρία όπου όλοι συνήθως τρώνε παρόμοιες ώρες. Σε περίπτωση που κάποιος θέλει να δημιουργήσει σχέσεις πριν να φτάσει στο πανεπιστήμιο, τα group chats είναι μια ακόμη πολύ καλή ιδέα.

Τι θα ήθελες να είχες θυμηθεί να πάρεις φεύγοντας από το σπίτι σου αλλά το ξέχασες.

Ειλικρινά τίποτα. Ότι χρειάστηκα στην πορεία το βρήκα στο Miami με άφθονες επιλογές.

Ποια είναι η πληροφορία που θα ήθελες να ξέρεις εξ αρχής, αλλά την έμαθες πολύ αργότερα σχετικά με τη ζωή, τα μαθήματα ή την πόλη που επέλεξες.

Αφιέρωσε τον χρόνο σου στο networking και χτίσε ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις, διότι μπορούν να σε βοηθήσουν πολύ περισσότερο από ένα άριστο πτυχίο. Στην Αμερική μετράει πάρα πολύ η προσωπικότητα ενός ανθρώπου και η δυναμική που εκπνέει. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να ασχολείται με τα μαθήματα του, απλά να μην θυσιάζει την κοινωνική του ζωή εις βάρος των μαθημάτων. Επίσης είναι πολύ σημαντικό να υπάρχουν self-care μέρες στη ζωή ενός μαθητή χωρίς τύψεις. Έτσι συντηρεί την ψυχική του υγεία ενώ διατηρείται ο ενθουσιασμός για τις σπουδές.

Μιλήσαμε με την Έλενα Περσώ, απόφοιτη του Anatolia High School της τάξης του ’16. Η Έλενα γνωστή ως «The Yard Woman» είναι ελληνικής καταγωγής dj και παραγωγός με έδρα το Μπρίστολ. Σπουδάζοντας Χημεία, ήρθε σε επαφή με την clubbing σκηνή του Μπρίστολ και τελειώνοντας τις σπουδές της, αποφάσισε να ασχοληθεί επαγγελματικά με την ηλεκτρονική μουσική.

Δουλεύοντας ως team leader, οργάνωσε την ομάδα που έγραψε το πρώτο βιβλίο που μιλάει για τη συνεισφορά των γυναικών στην ηλεκτρονική μουσική, το «Lady of The House». H Έλενα έχει ήδη να επιδείξει dj sets στο Motion και φεστιβάλ sets στο Tokyo World και στο Boomtown. Την ίδια στιγμή, οι παραγωγές της με τα κομμάτια Jupiter, Lunatic, Steps και High Priestess ακούγονται στο BBC Radio 1, ενώ η δουλειά της καλύπτεται συχνά από το BBC News και το Mixmag.

Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι το safe space που έπαιξε μεγάλο ρόλο στην προετοιμασία μου για το πανεπιστήμιο και για την ενήλικη ζωή.

Η καλύτερη ανάμνηση που έχω από το σχολείο …

είναι οι πρώτες μου μέρες στο IB, γνωρίζοντας τα υπόλοιπα παιδιά και που πολλά ήταν mixed και bilingual. Με έκανε να νιώσω πολύ οικεία ως bilingual και ήθελα πολύ να ακούσω τις εμπειρίες τους και πού έχουν ζήσει.

Ο αγαπημένος μου καθηγητής / καθηγήτρια ήταν …

Δύσκολη ερώτηση αυτή... Η κ. Πυροβέτση, η θετική ενέργειά της και η αγάπη της για τα οικονομικά ήταν τόσο μεταδοτική! Εκπληκτική ως εκπαιδευτικός και ως άνθρωπος.

Το αγαπημένο μου σημείο στο campus …

τα παγκάκια ακριβώς μπροστά από το IB - έχουμε καθίσει εκεί αμέτρητες φορές κοντά στις ελιές.

Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε να…

βιώσω μια μικρογραφία της international ζωής στη Θεσσαλονίκη, γνωρίζοντας άτομα και βιώνοντας καταστάσεις παρόμοιες με αυτές που βίωσα τα επόμενα χρονιά στο εξωτερικό.

Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ταυτότητα των αποφοίτων του Κολλεγίου Ανατόλια είναι …

η διάθεση να εξερευνήσουν διάφορα μονοπάτια μέχρι να βρουν αυτό που τους ταιριάζει.

Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι …

Το safe space που έπαιξε μεγάλο ρόλο στην προετοιμασία μου για το πανεπιστήμιο και για την ενήλικη ζωή.

Το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς μου είναι…

Ως παράγωγος μουσικής το να ασχολούμαι με κάτι creative μου δίνει τη δυνατότητα να ακολουθώ κάθε σκέψη και ιδέα. Κάθε μέρα είναι διαφορετική -τη μια μέρα είμαι μόνη μου στο στούντιο όλη μέρα και την επόμενη μπορεί να παίζω σε ένα κλαμπ με κόσμο.

Θεωρώ σημαντική στιγμή στην επαγγελματική μου διαδρομή …

όταν μετακόμισα πάλι πίσω στο Μπρίστολ, έναν χρόνο αφού αποφοίτησα, για να δουλέψω ως team leader σε μια ομάδα που γράψαμε το πρώτο βιβλίο που μιλάει για την συνεισφορά των γυναικών στην ηλεκτρονική μουσική. Ήταν η πρώτη μου δουλειά στη μουσική και ήταν ο τρόπος να μπω στους σωστούς κύκλους. Δεν είναι εύκολο να αφήνεις τη ζωή σου σε ένα μέρος και να μετακομίζεις συχνά!

Στο μέλλον θέλω να ….

συνεργαστώ με καλλιτέχνες που ακούω και εμπνέουν τη μουσική μου και να συνεχίσω να εξελίσσομαι και να εκπλήσσομαι από εμπειρίες.

Μπορείτε να γνωρίσετε τη μουσική της The Yard Woman ακολουθώντας τους παρακάτω συνδέσμους:

Instagram: https://bit.ly/3fOfpl9 ,Facebook: https://buff.ly/3fEx2RO , SoundCloud: https://buff.ly/2ZADaFp, Spotify: https://spoti.fi/3yqxAH6

Απόφοιτοι και απόφοιτες του Anatolia High School μοιράζονται χρήσιμες συμβουλές σχετικά με το πανεπιστήμιο, στο οποίo φοίτησαν και σχετικά με τον πρώτο καιρό προσαρμογής στη νέα, συναρπαστική πραγματικότητα της φοιτητικής ζωής.

Ήμουν μαθητής του Κολλεγίου Ανατόλια από τα νήπια και στην αρχή της 2ας Λυκείου πήρα την απόφαση να μεταφερθώ στο ΙΒ με σκοπό να σπουδάσω νομική σε ένα πανεπιστήμιο του εξωτερικού. Σπούδασα στο Queen Mary για τρία χρόνια και πέρυσι πραγματοποίησα μεταπτυχιακό στις διεθνείς σχέσεις και συγκεκριμένα στο Geneva School of Diplomacy. Έχοντας ξεκινήσει την πρακτική μου άσκηση στο ελληνικό προξενείο της Γενεύης, στόχος μου είναι στο μέλλον να ασχοληθώ με την διπλωματία, είτε εκπροσωπώντας την Ελλάδα, είτε ως μέλος κάποιας άλλης ευρωπαϊκής ή διεθνούς οργάνωσης.

Ποιο ήταν το αμέσως επόμενο συναίσθημα που ένιωσες – μετά τη χαρά - όταν έλαβες την απάντηση του Πανεπιστημίου που σε δέχτηκε; 

Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που έδινες σε κάποιον που ετοιμάζεται να  εγκατασταθεί στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο;

Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία  που αντιμετώπισες στο πανεπιστήμιό σου ή/και στη συγκεκριμένη πόλη;

Τι από αυτά που είχες μάθει στο Σχολείο, σε βοήθησε περισσότερο να ανταπεξέλθεις στις νέες προκλήσεις;

Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που έψαξες όταν πήγες στο πανεπιστήμιό σου; 

Ποιο είναι το καλύτερο μέρος να γνωρίσεις κόσμο μέσα στο πανεπιστήμιο;

Τι θα ήθελες να είχες θυμηθεί να πάρεις φεύγοντας από το σπίτι σου αλλά το ξέχασες;

Ποια είναι η πληροφορία που θα ήθελες να ξέρεις εξ αρχής, αλλά την έμαθες πολύ αργότερα σχετικά με τη ζωή, τα μαθήματα ή την πόλη που επέλεξες;

Κάτι το οποίο θα ήθελα να γνωρίζω εκ των προτέρων αλλά το έμαθα αργότερα σχετικά με την ζωή στο Λονδίνο είναι η διαφορά στην κουλτούρα των ανθρώπων σε σχέση με την Ελλάδα. Οι ρυθμοί είναι πιο γρήγοροι και οι άνθρωποι πιο κλειστοί, συνεπώς χρειάζεται μια έξτρα προσπάθεια για τους γνωρίσεις και να κοινωνικοποιηθείς μαζί τους, πράγμα που έμαθα πολύ αργότερα.

Απόφοιτοι και απόφοιτες του Anatolia High School μοιράζονται χρήσιμες συμβουλές σχετικά με το πανεπιστήμιο, στο οποίo φοίτησαν και σχετικά με τον πρώτο καιρό προσαρμογής στη νέα, συναρπαστική πραγματικότητα της φοιτητικής ζωής.

Ο Χαράλαμπος Κόκκαλης αποφοίτησε, με πλήρη υποτροφία από το IBDP του Anatolia High School το 2018. Συνέχισε τις σπουδές του με Bachelor’s και Master's στο Computer Science στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, τις οποίες και μόλις ολοκλήρωσε. Πέρσι το καλοκαίρι έκανε πρακτική ως Software Development Engineer στην Amazon, στα γραφεία του Λονδίνου.

Ποιο ήταν το αμέσως επόμενο συναίσθημα που ένιωσες – μετά τη χαρά - όταν έλαβες την απάντηση του Πανεπιστημίου που σε δέχτηκε;

Ανακούφιση και ταυτόχρονα ενθουσιασμός. Ανακούφιση, γιατί ανταμείφθηκαν οι κόποι μου και πέτυχα τον δυσκολότερο στόχο που είχα θέσει ως τότε, οριστικοποιώντας το πού θα βρισκόμουν την επόμενη χρονιά, και ενθουσιασμός για τη μεγάλη ακαδημαϊκή πρόκληση που ανοιγόταν μπροστά μου: θα είχα την ευκαιρία να εστιάσω στην επιστήμη που αγαπούσα, σπουδάζοντάς την σε ένα μοναδικό περιβάλλον.

Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που θα έδινες σε κάποιον που ετοιμάζεται να  εγκατασταθεί στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο;

Καλώς ή κακώς το σημαντικότερο και πιο απαιτητικό κομμάτι του συγκεκριμένου πανεπιστημίου είναι το ακαδημαϊκό. Θεωρώ πως, αν κάποιος είναι κατάλληλα προετοιμασμένος – τόσο από πλευράς γνώσεων, όσο και ψυχικά – για την ακαδημαϊκή αυτή πρόκληση, τα υπόλοιπα είναι εύκολα. Σίγουρα η μετάβαση από το Λύκειο στο Πανεπιστήμιο μπορεί να είναι ένα σοκ, το οποίο σε συνδυασμό με τη συνύπαρξη με συμφοιτητές από διαφορετικά υπόβαθρα και – ενδεχομένως - με περισσότερη τριβή στο αντικείμενο πριν το πανεπιστήμιο, είναι πιθανό να κάνει έναν πρωτοετή φοιτητή να αγχωθεί και, ίσως, να απογοητευτεί. Οπότε, η συμβουλή που θα έδινα σε κάποιον θα ήταν να σκεφτεί πως η πλειοψηφία των φοιτητών βρίσκεται σε παρόμοια θέση, και αργά ή γρήγορα – με σκληρή δουλειά – είναι εφικτό να φτάσει το επίπεδο ακόμα και των καλύτερων από αυτούς. 

Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισες στο πανεπιστήμιό σου ή/και στη συγκεκριμένη πόλη;

Η προσαρμογή στην αγγλική κουλτούρα. Από τη ρουτίνα και τη διασκέδαση, μέχρι και το χιούμορ. Οι Άγγλοι μου φάνηκαν εντελώς διαφορετικοί σε σχέση με οτιδήποτε είχα βιώσει πριν το πανεπιστήμιο. Και παρότι ίσως τέσσερα χρόνια αργότερα να έχω αποδεχθεί την ιδέα του μεσημεριανού στις δώδεκα, μου είναι ακόμα αδύνατο να περάσω όλη την Κυριακή μου από τη μία pub στην άλλη, πίνοντας διαρκώς μέχρι τα ξημερώματα.

Τι από αυτά που είχες μάθει στο Σχολείο, σε βοήθησε περισσότερο να ανταπεξέλθεις στις νέες προκλήσεις;

Νομίζω ότι για να επιβιώσει κάποιος σε ένα απαιτητικό πρόγραμμα σπουδών πρέπει να έχει βαθύτατα εσωτερικά κίνητρα, με κυριότερο ίσως το πάθος για τον τομέα του. Αυτό ακριβώς μου έδωσε το Κολλέγιο Ανατόλια, σε συνδυασμό βέβαια και με τις απαραίτητες γνώσεις και δεξιότητες. Το αρχικό πάθος μου για τα Μαθηματικά ήταν αυτό που εξελίχτηκε αργότερα στο ενδιαφέρον μου για την Πληροφορική. Και αυτό το πάθος το ανακάλυψα για πρώτη φορά μέσα από το club Μαθηματικών του κυρίου Πέρρου: ως μαθητής Γυμνασίου ακόμα, είχα την τύχη να γνωρίσω έννοιες που αργότερα συνάντησα ξανά στα πρώτα έτη του πανεπιστημίου, καθώς και να εμπνευστώ από την αγάπη που μπορεί να έχει ένας καθηγητής για την επιστήμη του. Και ναι, άξιζε 100% τη θυσία ενός εκ των δύο μεγάλων διαλειμμάτων την εβδομάδα, την οποία έκανα – κάπως ενστικτωδώς – παρά τον πειρασμό να παίξω μπάσκετ με τους φίλους μου.
Επίσης, μέσω του Σχολείου είχα και την ευκαιρία να συμμετάσχω στο πρώτο CTY Greece το 2014, όπου διδάχτηκα το μάθημα της Κρυπτολογίας, κάτι που επίσης ήταν κινητήριος παράγοντας για τις σπουδές μου στο μέλλον. Τα σωστά ερεθίσματα σε εκείνη την ηλικία μπορούν να αλλάξουν τη ζωή ενός μαθητή.

Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που έψαξες όταν πήγες στο πανεπιστήμιό σου;

Η ομάδα μπάσκετ και έπειτα η ελληνική κοινότητα - ήταν ο τρόπος μου να νιώθω «σαν στο σπίτι μου» μακριά από το σπίτι.

Ποιο είναι το καλύτερο μέρος να γνωρίσεις κόσμο μέσα στο πανεπιστήμιο ;

Οι καλύτερες φιλίες ξεκινούν συνήθως μέσα από κοινότητες/δραστηριότητες των φοιτητών. Έτσι, θεωρώ πως τους πιο στενούς δεσμούς στο πανεπιστήμιο τους δημιούργησα με τους συμπαίκτες μου, με τους οποίους περνούσαμε καθημερινά ατελείωτες ώρες στο γήπεδο και στα ταξίδια.

Επιπλέον, η Οξφόρδη αποτελείται ως επί το πλείστον από φοιτητές που χωρίζονται σε κολλέγια, δημιουργώντας έτσι μικρές κοινότητες όπου όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους, διευκολύνοντας σημαντικά την κοινωνικοποίηση για τους νεοεισαχθέντες. Οι περισσότερες από τις παρέες μου στο κολλέγιο ξεκίνησαν στο common room, γύρω από το τραπέζι του μπιλιάρδου.

Τι θα ήθελες να είχες θυμηθεί να πάρεις φεύγοντας από το σπίτι σου αλλά το ξέχασες;

Επειδή ήμουν αρκετά αγχωμένος πριν το ταξίδι, είχα ξοδέψει πολύ χρόνο να προετοιμάζομαι για αυτό, οπότε ευτυχώς είχα όλα όσα χρειαζόμουν μαζί μου. Αν είχα την δυνατότητα να κουβαλήσω περισσότερες αποσκευές, τότε σίγουρα θα έπαιρνα κάποια φαγητά μαζί μου, αφού το ελληνικό φαγητό ήταν από τα πρώτα πράγματα που μου έλειψαν.

Ποια είναι η πληροφορία που θα ήθελες να ξέρεις εξ αρχής, αλλά την έμαθες πολύ αργότερα σχετικά με τη ζωή, τα μαθήματα ή την πόλη που επέλεξες;

Όσο περίεργο και να ακούγεται, θα έλεγα το πόσο σημαντικό είναι να ακολουθείς το ένστικτό σου στην επιλογή καριέρας. Το μονοπάτι για τους περισσότερους συμφοιτητές μου είναι αρκετά κοινό: ολοκλήρωση Bachelor’s, ίσως και Master’s, δουλειά ως software engineer (ή κάτι παρεμφερές) σε μεγάλη εταιρεία, και, συνεπώς, καλές απολαβές με φυσιολογική ισορροπία μεταξύ προσωπικής ζωής και εργασίας. Έτσι, ως πρωτοετής ακόμα φοιτητής και ακούγοντας τις συμβουλές των μεγαλύτερων, το θεώρησα αυτονόητο να στοχεύσω εκεί, εστιάζοντας τις προσπάθειές μου στο να χτίσω ένα καλό βιογραφικό ως software engineer. Δυστυχώς, όσο ευχάριστοι και αν ήταν αυτοί οι ρόλοι, με τα πλεονεκτήματα που ανέφερα παραπάνω, κατάλαβα αργότερα πως δεν ανταποκρίνονταν στο όνειρό μου. Αυτό που πάντοτε με ενθουσίαζε ήταν τα απαιτητικά, και ίσως κάπως αφηρημένα, προβλήματα μαθηματικών/θεωρητικής πληροφορικής σε συνδυασμό με την έρευνα. Παρότι το πανεπιστήμιο παραμένει απλά ένα κομμάτι του παζλ και σίγουρα δεν καθορίζει πλήρως το μέλλον του καθενός, θεωρώ ότι αποτελεί την ιδανική ευκαιρία να εξερευνήσει κανείς όλες τις επιλογές που του δίνονται και να τις χρησιμοποιήσει για να χαράξει τον δικό του δρόμο.

Τέλος, μια λανθασμένη άποψη που έχουν πολλοί φοιτητές θετικών επιστημών είναι πως η επιτυχία τους εξαρτάται αποκλειστικά από τον εαυτό τους, με συνέπεια να υποτιμούν την αξία της συνεργασίας. Αν μου έμαθε ένα πράγμα η εμπειρία μου στο πανεπιστήμιο, είναι η σημασία του να πλαισιώνεσαι, τόσο στην ακαδημαϊκή όσο και στην προσωπική ζωή, από τους κατάλληλους ανθρώπους. Κάθε εμπόδιο μπορεί να ξεπεραστεί με τη σωστή υποστήριξη, και η συνεργασία, είτε με συμφοιτητές είτε με τους κατάλληλους ακαδημαϊκούς, μπορεί να φέρει εντυπωσιακά αποτελέσματα.

Μιλήσαμε με τη Ναταλία Χαντζή, απόφοιτη του Anatolia High School της τάξης του ’13.  Η Ναταλία σπούδασε Business Management στο Brunel University London. Μετά τις σπουδές της, επέστρεψε στην Ελλάδα για να ασχοληθεί με τον τουρισμό. Το 2015, σε ηλικία 20 ετών, ανέλαβε τη δημιουργία του Avaton Luxury Hotel στη Χαλκιδική, το οποίο μέσα σε μόλις τρία χρόνια, κατάφερε να γίνει µέλος του διεθνούς ομίλου Relais & Châteaux, που περιλαμβάνει 600 ξενοδοχεία, τα οποία ειδικεύονται στη γαστρονομική αριστεία. Στη συνέχεια, το 2020, ίδρυσε την Avaton Hotel Management, µε στόχο να βοηθήσει ιδιοκτήτες ξενοδοχείων και βιλών να βελτιώσουν τα αποτελέσματα και να αναπτύξουν τις μονάδες τους. Στην ηλικία των 27 ετών κατέκτησε μία σημαντική θέση στη λίστα  Forbes  “30 under 30”  ως μία από τις νεότερες Generals Managers σε ξενοδοχειακή μονάδα.

Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ταυτότητα των αποφοίτων του Κολλεγίου Ανατόλια είναι η αγάπη μας για το σχολείο και το αίσθημα οικογένειας που νιώθουμε κάθε φορά που συναντιόμαστε. 

Η καλύτερη ανάμνηση που έχω από το σχολείο …

Είναι τα Morning Assemblies στο Tracy Hall με δυνατά τη μουσική όπου βρισκόμασταν όλοι μαζί για να ξεκινήσουμε δυναμικά την μέρα μας και να πούμε τα νέα μας.

Ο αγαπημένος μου καθηγητής / καθηγήτρια ήταν …

Ο κ. Στάγκος ήταν για μένα ένας πραγματικός Δάσκαλος! Μου έμαθε να αναρωτιέμαι, να σκέφτομαι, να εμβαθύνω, και μου δίδαξε πώς μπορώ να μάθω μόνη μου. Καλλιέργησε το πνεύμα και την κρίση μας μέσα από συζητήσεις με αφετηρία την επικαιρότητα ξεπερνώντας τα όρια της ύλης, της σχολικής τάξης, της χώρας που ζούμε. Η Ellen όπως την φωνάζαμε πάντα (Proestopoulos) ήταν ένας συνδυασμός της καλύτερης φίλης μας και της αγαπημένης μας μαμάς. Ως Director of Student Services με αγκάλιασε και μου έμαθε τη μαγεία του Group Discussion και του MUN μαζί με τον Peter Derluyn και τα θεωρώ και τα δύο καθοριστικά για τη μετέπειτα πορεία μου.

Το αγαπημένο μου σημείο στο campus …

το επιβλητικό Macedonia, όπου πέρασα όλα τα χρόνια της φοίτησής μου στο σχολείο με τα συρταρωτά, ξύλινα παράθυρα που είχαν θέα μέχρι το κέντρο της πόλης.

Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε να…

γίνω ο άνθρωπος που είμαι σήμερα. Να βγω από το comfort zone μου, να ανακαλύψω ταλέντα που δεν φανταζόμουν καν ότι έχω, να γνωρίσω φίλους ζωής. Όξυνε την κρίση μου, εξέλιξε τη δημιουργικότητά μου, με ευαισθητοποίησε σε κοινωνικά θέματα και έθεσε τις βάσεις για τον τρόπο σκέψης που έχω αναπτύξει μέσα στα χρόνια.

Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ταυτότητα των αποφοίτων του Κολλεγίου Ανατόλια είναι …

η αγάπη μας για το σχολείο και το αίσθημα οικογένειας που νιώθουμε κάθε φορά που συναντιόμαστε. Είναι σαν να υπάρχει ένας κοινός κώδικας επικοινωνίας που μας συνδέει αν και είμαστε πολύ διαφορετικοί.

Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι …

το σπίτι που μπορεί να μην επισκέπτομαι πια τόσο συχνά αλλά είναι πάντα στην καρδιά μου ως ένα σημείο αναφοράς για τη διαμόρφωση της σκέψης, του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς μου.  

Το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς μου είναι…

το γεγονός ότι δημιουργούμε αναμνήσεις διακοπών που διαρκούν μια ζωή στην καρδιά των φιλοξενούμενών μας. They come as guests… they leave as friends!

Θεωρώ σημαντική στιγμή στην επαγγελματική μου διαδρομή …

The best is yet to come…!

Tο μέλλον θέλω να ….

είναι ειρηνικό, δημιουργικό, γεμάτο με ευτυχία και εμπειρίες που θα με κάνουν καλύτερη.

Μιλήσαμε με την Έλενα Φατίση, απόφοιτη του Anatolia High School της τάξης του ’08. Η Έλενα είναι επικεφαλής του τμήματος Diversity & Inclusion (D&I) στην Αmazon, στο Λονδίνο, όπου ασχολείται με τη διαφορετικότητα και τη συμπερίληψη στο εργασιακό περιβάλλον. Σπούδασε στο Τμήμα Λογιστικής & Χρηματοοικονομικής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και συνέχισε πραγματοποιώντας την πρώτη της πρακτική στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, στο Λουξεμβούργο, όπου ανακάλυψε την αγάπη της για το D&Ι. Από τότε, η Έλενα ζει στο Λονδίνο και συνεργάζεται με πολυεθνικές εταιρείες όπως οι Vodafone και Santander,  δημιουργώντας εταιρικές στρατηγικές που στοχεύουν σε ένα εργασιακό περιβάλλον χωρίς κοινωνικούς αποκλεισμούς. Στο παρελθόν, έχει ηγηθεί σε πολλά έργα που στοχεύουν στην αύξηση του αριθμού των γυναικών και των εθνοτικών μειονοτήτων σε θέση ηγεσίας στον χώρο εργασίας και έχει συνεισφέρει σε πολυάριθμες σχετικές έρευνες στο Ηνωμένο Βασίλειο. 

Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε να ανακαλύψω τα ταλέντα μου, να δημιουργήσω φιλίες ζωής και να θέσω γερές βάσεις για το μέλλον μου.

Η καλύτερη ανάμνηση που έχω από το σχολείο είναι …

οι συζητήσεις με τις φίλες μου στα διαλείμματα της μιάμισης ώρας στο δασάκι, και τα όνειρα που κάναμε όλες μαζί για το μέλλον. 

Ο αγαπημένος μου καθηγητής / καθηγήτρια ήταν …

ο Λέων Ναρ και ο Γιώργος Μαυρίδης. Είχαν τρομερή μεταδοτικότητα και ταυτόχρονα αίσθηση του χιούμορ, τα οποία έκαναν τα μαθήματα απολαυστικά. 

Το αγαπημένο μου σημείο στο campus …

το Art Room στο Macedonia Hall. Ιδιαιτέρως η μεγάλη βεράντα με την υπέροχη θέα στην πόλη. 

Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε να…

ανακαλύψω τα ταλέντα μου, να δημιουργήσω φιλίες ζωής και να θέσω γερές βάσεις για το μέλλον μου. Ζώντας τα τελευταία δέκα χρόνια στο εξωτερικό, εκτιμώ κάθε χρόνο και περισσότερο όλα αυτά που μου πρόσφερε το σχολείο για να επιτύχω στην επαγγελματική μου πορεία.

Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ταυτότητα των αποφοίτων του Κολλεγίου Ανατόλια είναι …

η αλληλεγγύη και το αίσθημα ότι ανήκουμε στην ίδια οικογένεια. 

Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι …

η πιο γλυκιά μαθητική ανάμνηση που μόνο αν το ζήσει κάποιος μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει αυτό! 

Το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς μου είναι… 

η δυνατότητα που μου δίνεται να ταξιδεύω και να γνωρίζω νέες κουλτούρες και πολιτισμούς. Αποτελεί σημαντικό μέρος της δουλειάς μου ώστε να συμβουλεύω τις εκάστοτε επιχειρήσεις για τις πιο αποτελεσματικές εταιρικές στρατηγικές που στοχεύουν στην ενίσχυση της διαφορετικότητας και της συμπερίληψης στο εργασιακό περιβάλλον. 

Θεωρώ σημαντική στιγμή στην επαγγελματική μου διαδρομή …

όταν ήμουν μέρος της ομάδας που δημιούργησε την εταιρική πολιτική της Vodafone, που διευρύνει το πλαίσιο υποστήριξης προς τους εργαζόμενους, ώστε να είναι δίπλα σε όσους αντιμετωπίζουν την ενδοοικογενειακή βία, παρέχοντας ένα περιβάλλον όπου αισθάνονται ασφαλείς.

 Στο μέλλον θέλω να ….

συνεχίσω να εξελίσσομαι, να πειραματίζομαι με νέες ιδέες και να ασχολούμαι με δημιουργικά, κοινωνικά projects μέσω της δουλειάς μου.

Απόφοιτοι και απόφοιτες του Anatolia High School μοιράζονται χρήσιμες συμβουλές σχετικά με το πανεπιστήμιο, στο οποίo φοίτησαν και σχετικά με τον πρώτο καιρό προσαρμογής στη νέα, συναρπαστική πραγματικότητα της φοιτητικής ζωής.

H Alexandra Bineva αποφοίτησε από το ΙΒDP του Anatolia High School το 2021. Σήμερα είναι πρωτοετής φοιτήτρια Νομικής στο Maastricht University.

«Είχα την τιμή να φοιτήσω στο Κολλέγιο Ανατόλια με πλήρη υποτροφία για τα έξι χρόνια του Γυμνασίου και του Λυκείου. Τα τελευταία δύο χρόνια ήμουν μαθήτρια του ΙΒ, γεγονός που με βοήθησε να κάνω αιτήσεις σε πανεπιστήμια του εξωτερικού και να ανακαλύψω σε μεγαλύτερο βάθος τα ενδιαφέροντα και τις φιλοδοξίες μου για το μέλλον».

Ποια ήταν το αμέσως επόμενο συναίσθημα που ένιωσες – μετά τη χαρά - όταν έλαβες την απάντηση του Πανεπιστημίου που σε δέχτηκε;

Μετά τη χαρά της θετικής απάντησης, ακολούθησε η ανακούφιση. Κι αυτό γιατί κατάφερα να αξιοποιήσω όσα μου προσέφερε το σχολείο όλα αυτά τα χρόνια, που είχανε ως αποτέλεσμα να πετύχω έναν από τους μεγαλύτερους στόχους μου. Αξιοσημείωτη είναι και η περηφάνια που ένιωσαν οι γύρω μου όταν τους ανακοίνωσα τα καλά νέα, ένα συναίσθημα μεταδοτικό, που με έκανε να πιστεύω πως τελειώνω τα σχολικά μου χρόνια νιώθοντας απόλυτα ολοκληρωμένη και ευχαριστημένη.

Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που έδινες σε κάποιον που ετοιμάζεται να εγκατασταθεί στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο;

Να θέσει προτεραιότητες και όρια στον εαυτό του/της και να μην καταχραστεί την ελευθερία που του/της δίνεται, τόσο στον ακαδημαϊκό, όσο και στον κοινωνικό τομέα. Η ομαλή μετάβαση από το λύκειο στο πανεπιστήμιο είναι καθοριστική για την πορεία του μαθητή, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για μια ξένη χώρα. Θα έλεγα πως μια ισορροπία μεταξύ των ακαδημαϊκών υποχρεώσεων και της κοινωνικής ζωής θα ήταν ιδανική, καθώς με αυτό τον τρόπο δίνεται στον καθένα η ευκαιρία να ανακαλύψει καινούρια μέρη, παρέες, τρόπους ζωής ή ακόμη και πτυχές του εαυτού του, ενώ παράλληλα μπορεί να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του συγκεκριμένου πανεπιστημίου, το οποίο θα έλεγε κανείς πως είναι αρκετά απαιτητικό.

Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισες στο πανεπιστήμιό σου ή/και στη συγκεκριμένη πόλη;

Η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισα ως προς το πανεπιστήμιο και τον τρόπο διδασκαλίας ήταν το να συνηθίσω την πολύωρη ανεξάρτητη μελέτη. Οι καθηγητές του συγκεκριμένου πανεπιστημίου λαμβάνουν έναν πιο υποστηρικτικό ρόλο και παροτρύνουν τους μαθητές και τις μαθήτριες να είναι αυτοί και αυτές που παίρνουν τις πρωτοβουλίες και προσαρμόζουν το κάθε μάθημα στις ανάγκες τους (problem-based learning). Όσον αφορά την εγκατάστασή μου στη συγκεκριμένη πόλη, η σωστή διαχείριση των οικονομικών και η διατήρηση μιας ισορροπημένης διατροφής είναι σίγουρα σημαντικοί παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψιν και να βελτιώνονται με τον καιρό.

Τι από αυτά που είχες μάθει στο Σχολείο, σε βοήθησε περισσότερο να ανταπεξέλθεις στις νέες προκλήσεις;

Αυτό που με έχει βοηθήσει περισσότερο στο να ανταπεξέλθω στις προκλήσεις του πανεπιστημίου είναι ο σωστός τρόπος μελέτης που διδάχτηκα όλα αυτά τα χρόνια. Το σχολείο μου έδωσε τις βάσεις ώστε να μπορώ να διαχειρίζομαι έναν συγκριτικά αυξημένο φόρτο εργασίας και να αναζητώ πάντα μια πιο ολοκληρωμένη και πολύπλευρη άποψη πάνω σε οποιοδήποτε θέμα. Επιπλέον, η κριτική προσέγγιση των σχολικών μαθημάτων που εφαρμόζει το Kολλέγιο Ανατόλια με ωθεί, ακόμη και τώρα, στο να διατρέχω σε διάφορες πηγές και να παραμένω ανοιχτή σε νέες προοπτικές και τρόπους σκέψης. Τέλος, η εντατική εκμάθηση της αγγλικής γλώσσας που λαμβάνει μέρος στο σχολείο μας αποτελεί επίσης ένα μεγάλο πλεονέκτημα, καθώς το να σπουδάζω νομική στα αγγλικά εν τέλει δεν αποτέλεσε κανένα πρόβλημα για μένα.

Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που έψαξες όταν πήγες στο πανεπιστήμιό σου;

Θυμάμαι πως από τις πρώτες κιόλας μέρες ενδιαφέρθηκα για τα clubs και τις εθελοντικές οργανώσεις που λειτουργούν μέσα στο πανεπιστήμιο. Συγκεκριμένα ήθελα να μάθω εάν υπάρχει debate club και αν διοργανώνονται συνέδρια  MUN, καθώς αυτές ήταν και οι κύριες εξωσχολικές μου δραστηριότητες ως μαθήτρια του Ανατόλια. Από την αρχή της χρονιάς λοιπόν, έως και τώρα, αποτελώ μέλος του ομίλου Debate και της εθελοντικής ομάδας Unicef Team Maastricht.

Ποιο είναι το καλύτερο μέρος να γνωρίσεις κόσμο μέσα στο πανεπιστήμιο;

Ένα απόλυτα θετικό στοιχείο του Μάαστριχτ είναι ότι αποτελείται κατά έναν πολύ μεγάλο βαθμό από φοιτητές,  κατά βάση διεθνείς. Επομένως, όπου και να επιλέξει να πάει κανείς, είτε στη βιβλιοθήκη, στο πάρκο, στη σχολή, ή στο κέντρο της πόλης, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα βρει άτομα τα οποία, κατά πάσα πιθανότητα, θέλουν επίσης να γνωρίσουν κόσμο και να κάνουν νέες παρέες.

Τι θα ήθελες να είχες θυμηθεί να πάρεις φεύγοντας από το σπίτι σου αλλά το ξέχασες;

Χοντρό μπουφάν! Ήξερα ήδη πως το κλίμα στην Ολλανδία είναι πιο κρύο από αυτό της Ελλάδας, αλλά δε φαντάστηκα πως θα χρειάζομαι δύο μπουφάν ώστε να μην κρυώνω όταν βγαίνω έξω τον χειμώνα.

Ποια είναι η πληροφορία που θα ήθελες να ξέρεις εξ αρχής, αλλά την έμαθες πολύ αργότερα σχετικά με τη ζωή, τα μαθήματα ή την πόλη που επέλεξες;

Ότι η προσπάθεια για προσωπική και ακαδημαϊκή πρόοδο είναι μια δια βίου διαδικασία που απαιτεί αρκετές θυσίες. Παρόλα αυτά, η ικανοποίηση της επίτευξης αυτών των στόχων σε αποζημιώνει

Απόφοιτοι και απόφοιτες του Anatolia High School μοιράζονται χρήσιμες συμβουλές σχετικά με το πανεπιστήμιο, στο οποίo φοίτησαν και σχετικά με τον πρώτο καιρό προσαρμογής στη νέα, συναρπαστική πραγματικότητα της φοιτητικής ζωής.

H Χάιδω Κωνσταντίνα Μαρτινίδου, απόφοιτη του IBDP, βρέθηκε σε ηλικία 17 χρονών στη Γλασκώβη, όπου σπούδασε Νευροεπιστήμη, φοιτώντας  κατευθείαν στο δεύτερο έτος με advanced entry λόγω καλών βαθμών. Τώρα πραγματοποιεί μεταπτυχιακές σπουδές  στην Νευροεπιστήμη και Ψυχολογία της Ψυχικής Υγείας στο πανεπιστήμιο του King’s στο Λονδίνο.

Ποια ήταν το αμέσως επόμενο συναίσθημα που ένιωσες – μετά τη χαρά - όταν έλαβες την απάντηση του Πανεπιστημίου που σε δέχτηκε;

Δύναμη! Ένιωσα πάρα πολύ δυνατή και ένιωθα λες και είχα τον κόσμο στα χέρια μου. Οπότε, 17 χρονών, ήμουν δευτεροετής σε ένα από τα τοπ πανεπιστήμια της Μεγάλης Βρετανίας. Πιστεύω πήγε αρκετά καλά αυτό, η χαρά ήταν μεγάλη και η αυτοπεποίθηση ακόμη μεγαλύτερη.

Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που έδινες σε κάποιον που ετοιμάζεται να εγκατασταθεί στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο;

Να είναι προετοιμασμένοι για τεράστιες διαφορές στον τρόπο ζωής. Και, όταν λέμε τεράστιες, εννοούμε ότι δεν υπάρχει σχεδόν καμία τομή. Η τροφή δεν είναι της ίδιας ποιότητας, ο αλκοολισμός του πληθυσμού είναι τρομακτικός, ο ήλιος είναι ντροπαλός, η βροχή είναι διαφορετική, η διασκέδαση είναι πολύ πιο brutal από το εύρος επιλογών που έχουμε στην Ελλάδα και γενικά τη Μεσόγειο, οπότε για ένα άτομο σαν εμένα που δεν είναι party animal, μπορεί να θέλει λίγη προσπάθεια να βρει τις παρέες και να ανακαλύψει τα events που του ταιριάζουν. Στη Σκωτία, επίσης, θα χρειαστεί κανείς  μερικές μέρες για να μάθει κανείς τη διάλεκτο και να συνηθίσει τη προφορά. Εν ολίγοις, είναι σημαντικό να έχει κανείς επίγνωση του πόσο διαφορετική θα είναι η ζωή εκεί και να «μπει» με «εξερευνητική διάθεση», έτσι ώστε να μην ταραχτεί αν δεν συναντήσει τις προσδοκίες που είχε εξαρχής. Πάντως, το σίγουρο είναι ότι το συγκεκριμένο πανεπιστήμιο, και εντός campus, συνεχώς θα τους εκπλήσσει. Το πανεπιστήμιο της Γλασκώβης είναι συνέχεια ένα βήμα μπροστά και πάντα μου έκανε εντύπωση το πόσα μας προσφέρει ως πανεπιστήμιο. Οπότε, όσο κι αν με δυσκόλεψε η αντίθεση Σκωτίας-Ελλάδας, το πανεπιστήμιο ήταν πάντα μια σταθερά στην οποία στρεφόμουν.

Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισες στο πανεπιστήμιό σου ή/και στη συγκεκριμένη πόλη;

Όπως είπα και παραπάνω, η αντίθεση με την Ελλάδα που τόσο αγαπώ. Και μάλιστα, κυρίως το ότι δεν μπορούσα να διαχειριστώ την ανευθυνότητα των συνομηλίκων μου στις βραδινές εξόδους, οπότε απέφευγα να πηγαίνω σε μεγάλα πάρτι γιατί μου φαίνονταν επικίνδυνα και ορισμένες φορές ανέμπνευστα.

Τι από αυτά που είχες μάθει στο Σχολείο, σε βοήθησε περισσότερο να ανταπεξέλθεις στις νέες προκλήσεις;

Ευχαριστώ χίλιες φορές το ΙΒ. Δεν μπορώ καν να περιγράψω πόσο άνετα μου ήταν όλα στον ακαδημαϊκό τομέα λόγω του ΙΒ. Μέσα από το πρόγραμμα του IB πραγματικά έγινα μαθήτρια άλλου επιπέδου, με αποτέλεσμα να είμαι έτοιμη για κάθε πρόκληση και να μη μου φαίνεται καν «πρόκληση». Ήξερα τα άπαντα για plagiarism και citations και όσο οι άλλοι δευτεροετείς Άγγλοι που είχαν αποφοιτήσει από το A-levels πήγαιναν σε σεμινάρια για να μάθουν για τη βιβλιογραφία, εγώ είχα την άνεση να αφοσιωθώ στο academic writing επειδή ήδη ήμουν fluent στη βιβλιογραφία.

Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που έψαξες όταν πήγες στο πανεπιστήμιό σου;

Τα cloisters. Το πανεπιστήμιο της Γλασκώβης ήταν η έμπνευση για το Hogwarts, οπότε δε θα μπορούσα παρά να τρέξω να μάθω κάθε ομορφιά αυτού του campus, στο οποίο περπάτησε ο Adam Smith.

Ποιο είναι το καλύτερο μέρος να γνωρίσεις κόσμο μέσα στο πανεπιστήμιο;

Εξαρτάται τι κόσμο θέλεις να γνωρίσεις! Εγώ έμενα κυρίως στις επαφές μου μέσω των εργαστηρίων και των διαλέξεων επειδή, ήθελα να γνωρίζω ανθρώπους με τους οποίους θα είχαμε ήδη αυτό το κοινό. Κάτσε δίπλα σε κάποιον στη διάλεξη, και όλα θα κυλήσουν πολύ εύκολα, ειδικά την πρώτη χρονιά.

Τι θα ήθελες να είχες θυμηθεί να πάρεις φεύγοντας από το σπίτι σου αλλά το ξέχασες;

Δεν ξέχασα τίποτα! Είμαι τελειομανής και άρα η ζωή μου είναι γεμάτη λίστες και τετραδιάκια για να μην ξεχνάω ποτέ τίποτα. Πριν φύγει κάποιος για πανεπιστήμιο θα μπορούσε να γράφει όλα όσα χρησιμοποιεί μέσα σε αυτόν τον μήνα και θεωρεί ότι θα ήθελε μαζί του. Έτσι δε θα ξεχάσει τίποτα που θα χρειαστεί όντως.

Ποια είναι η πληροφορία που θα ήθελες να ξέρεις εξ αρχής, αλλά την έμαθες πολύ αργότερα σχετικά με τη ζωή, τα μαθήματα ή την πόλη που επέλεξες;

Δε θα ήθελα να ξέρω τίποτα νωρίτερα. Μου άρεσε το ότι έμαθα όσα έμαθα μέσα από εμπειρίες. Θα πρότεινα βέβαια να μην εξαναγκάζουμε φιλίες στο πανεπιστήμιο. Το ότι έτυχε να κάτσουμε με κάποιον πρώτη μέρα μαζί και πήγαμε για έναν καφέ, δε σημαίνει ότι είμαστε αναγκασμένοι να μείνουμε για πάντα κολλητοί. Αν δεν ταιριάζεις με κάποιον άνθρωπο, έχεις το δικαίωμα να επιλέξεις να κάνεις παρέα με ανθρώπους που σε κάνουν πραγματικά χαρούμενο.

Μιλήσαμε με τη Χλόη Κουτσουμπέλη, απόφοιτη του Anatolia High School της τάξης του ’80.  H Χλόη σπούδασε στη Νομική του ΑΠΘ και εργάστηκε για δεκαοκτώ χρόνια στον τραπεζικό τομέα. Σε ηλικία 22 ετών, εξέδωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλος «Σχέσεις Σιωπής» από τις εκδόσεις Εγνατία. Από τότε έως σήμερα έχουν εκδοθεί άλλες οκτώ ποιητικές συλλογές, δύο μυθιστορήματα και δύο θεατρικά έργα. Το 2017 βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για την ποιητική συλλογή  «Οι ομοτράπεζοι της άλλης γης» από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης. Η Χλόη είναι μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, καθώς και της Εταιρείας Συγγραφέων και του Κύκλου Ποιητών. Το 2021 κυκλοφόρησε η πιο πρόσφατη ποιητική της συλλογή με τίτλο «Η γυμνή μοναξιά του ποιητή Όμικρον» από τις εκδόσεις Πόλις.

 Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε να αναπτύξω τις ικανότητές μου, να πιστέψω στον εαυτό μου

Η καλύτερη ανάμνηση που έχω από το σχολείο …

είναι το διάλειμμα της μιάμισης ώρας και η λειτουργία των clubs που μας πρόσφεραν τόσο πολλά.

Ο αγαπημένος μου καθηγητής / καθηγήτρια ήταν…

όλοι οι καθηγητές και οι καθηγήτριες των Αγγλικών και οι δύο φιλόλογοί μου Σούλα Μπαγλάνη και Αλίκη Στογιάννου  που με βοήθησαν πολύ στην έκδοση της πρώτης μου ποιητικής συλλογής.

Το αγαπημένο μου σημείο στο campus…

ήταν ο πράσινος χώρος στην πλευρά του Θηλέων μόλις έβγαινες από το τούνελ …

Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε να…

αναπτύξω τις ικανότητές μου, να πιστέψω στον εαυτό μου και βέβαια να μάθω πολύ καλά Αγγλικά που με βοήθησαν και με βοηθούν πολύ στην ζωή μου.

Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ταυτότητα των αποφοίτων του Κολλεγίου Ανατόλια είναι …

Δεν νομίζω ότι θα έπρεπε να μιλήσουμε για κοινά στοιχεία. Δεν ξέρω αν υπάρχουν κοινά στοιχεία ανάμεσα σε τόσες γενιές αποφοίτων, ξέρω όμως ότι εγώ ευγνωμονώ το σχολείο μου γιατί με βοήθησε να αναπτύξω την προσωπικότητά μου.

Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι…  

και θα είναι πάντα το σχολείο μου.

Το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς μου είναι…

η φαντασία και η δημιουργικότητα.

Θεωρώ σημαντική στιγμή στην επαγγελματική μου διαδρομή …

το Κρατικό Βραβείο Ποίησης που έλαβα το 2017.

Στο μέλλον θέλω …

να γράφω και να διδάσκω την ποίηση που τόσο αγαπώ.