Τα 11α Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης τίμησαν τους θεατρικούς ομίλους του Κολλεγίου Ανατόλια
Με το βραβείο της «Καλύτερης Ερασιτεχνικής Ομάδας» για τη μακρόχρονη και ποιοτική πορεία τους τιμήθηκαν οι δύο θεατρικές ομάδες του Κολλεγίου Ανατόλια: ο Όμιλος Ελληνικού Θεάτρου και το Drama Club, ο Αγγλόφωνος Θεατρικός Όμιλος.
Οι όμιλοι τιμήθηκαν από τον πολιτιστικό ιστότοπο www.kulturosupa.gr του Γιάννη Τσιρόγλου, που διοργάνωσε στις 28 Σεπτεμβρίου 2022 τα 11α Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2022, στο Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, και για πρώτη φορά φέτος θεσμοθέτησε Ειδική Κατηγορία Τιμητικού Βραβείου «Καλύτερης Ερασιτεχνικής Ομάδας».
Το βραβείο παρέλαβαν ο Άγγελος Κλωνάρης, καθηγητής σύμβουλος του Drama Club κατά την περίοδο 1997 - 2020, και ο Θανάσης Φωτιάδης, καθηγητής, σύμβουλος του Ομίλου Ελληνικού Θεάτρου από το 2008. Την απονομή έκανε ο συνθέτης Γιώργος Τζιαφέττας '08 και εκ των συντελεστών των Θεατρικών Βραβείων Θεσσαλονίκης
Μέσα από τη λειτουργία τους στο πλαίσιο των Ομίλων Εξωσχολικών Δραστηριοτήτων οι δύο όμιλοι έδωσαν την ευκαιρία σε εκατοντάδες παιδιά να γνωρίσουν και να αγαπήσουν το θέατρο - από το αρχαίο ελληνικό δράμα μέχρι τα πιο σύγχρονα μιούζικαλ-, τη μαγεία της σκηνής, τα κείμενα μεγάλων λογοτεχνών, τη χαρά της προετοιμασία μίας παράστασης, την προσμονή της πρεμιέρας. Αυτό το σύμπαν με τις προκλήσεις και τη γοητεία του ήταν το ιδανικό μέσο ώστε τα παιδιά να καλλιεργήσουν τα ταλέντα τους με αποτέλεσμα πολλά από αυτά να λάμψουν μετέπειτα ως ενήλικες σε μεγάλες θεατρικές σκηνές, στη μικρή και τη μεγάλη οθόνη.
Σε κάθε περίπτωση, η συμμετοχή στις θεατρικές παραστάσεις είχε έναν βαθύ εκπαιδευτικό και παιδαγωγικό χαρακτήρα δίνοντας μία υγιή διέξοδο στους μαθητές και μαθήτριες μέσα σε έναν κόσμο γόνιμης συναναστροφής, συνεργασίας και δημιουργίας · μία επιτυχία που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στους καθηγητές του σχολείου που, χωρίς να φείδονται κόπου και χρόνου, προσφέρουν όλα αυτά τα χρόνια και αφιλοκερδώς τις γνώσεις και την ενέργειά τους εμπνέοντας τα παιδιά.
«Πολλά σχολεία κυοφορούν όνειρα παιδιών, αλλά οι τοίχοι από μόνοι τους δε καταφέρνουν να δημιουργούν όνειρα. Πολλά όνειρα γίνονται πραγματικότητα από τους δασκάλους που προσφέρουν τη σκάλα στα παιδιά» είπε χαρακτηριστικά ο Γιώργος Τζιαφέττας προλογίζοντας τον Άγγελο Κλωνάρη και τον Θανάση Φωτιάδη και αναγνωρίζοντας το σημαντικό έργο και τον πολύτιμο ρόλο των καθηγητών. Ο συνθέτης θύμισε και το γνωμικό του Αρχιμήδη «Δῶς μοι πᾶ στῶ καὶ τὰν γᾶν κινάσω – δώσε μου τόπο να σταθώ και τη Γη θα κινήσω» λέγοντας πως ο ίδιος βρέθηκε στην πλευρά των ευλογημένων «που μου έδωσαν και τόπο να σταθώ και γη».
Ο Άγγελος Κλωνάρης παρέλαβε το βραβείο για το Drama Club. Παίρνοντας τον λόγο, αναφέρθηκε στον ρόλο των δασκάλων, αλλά και των συνεργατών – καθηγητών μουσικής, χορογράφων - που προσπάθησαν να δώσουν «σε όσο το δυνατόν σε περισσότερα παιδιά τη χαρά της διαδικασίας του ανεβάσματος μιας θεατρικής παράστασης με έργα που καμιά φορά τα ακούς και δεν το πιστεύεις ότι θα μπορούσαν να ανέβουν από μαθητικούς θιάσους. Κάποιοι μαθητές και μαθήτριες - όχι λίγοι - συνέχισαν και λάμπουν σήμερα στις σκηνές και στις οθόνες μας ακολουθώντας το επάγγελμα του ηθοποιού και κάνοντάς μας να καμαρώνουμε πως το σχολείο μας είναι τελικά ένα θεατρικό φυτώριο. Σας ευχαριστούμε για την αναγνώριση».
Από την πλευρά του ο Θανάσης Φωτιάδης αναφέρθηκε στον βαθύτατα εκπαιδευτικό χαρακτήρα της διαδικασίας και στη συνεισφορά των δυο καθηγητών του Κολλεγίου Ανατόλια, της Βένας Ευσταθίου και του Παναγιώτη Αντωνίου, στη δημιουργία του Ομίλου Ελληνικού Θεάτρου το 1985, οι οποίοι «όρθωσαν ένα φάρο παιδείας και πολιτισμού που φώτισε και συνεχίζει να φωτίζει εκατοντάδες μαθητών και μαθητριών και να τους δίνει όραμα. Αυτό το όραμα προσπαθούμε να συνεχίσουμε με τη συνδρομή αποφοίτων – παλαιών μελών της ομάδας με διάθεση αλτρουιστική, εθελοντικά και αμισθί, μέσα στον περιορισμένο χρόνο που έχουμε στη διάθεσή μας να προετοιμάσουμε τις παραστάσεις. Ευχαριστούμε πολύ».
Μπορείτε να δείτε ολόκληρη την εκδήλωση εδώ (στο 1:37:39 η βράβευση των Θεατρικών Ομίλων του Κολλεγίου Ανατόλια)
Το θέατρο στο Κολλέγιο Ανατόλια
Η ιστορία του ελληνικού και ελληνόφωνου θεάτρου στο Κολλέγιο Ανατόλια ξεκινά στα τέλη του 19ου αιώνα, στη Μερζιφούντα του Πόντου. Βεβαιωμένες θεατρικές παραστάσεις έργων του ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου στην ελληνική γλώσσα, γνωρίζουμε από τη δεκαετία του ’50, στη Θεσσαλονίκη. Από το 1947 και έπειτα, ο Όμιλος ανέβαζε σχεδόν κάθε χρόνο στην ελληνική γλώσσα σημαντικά έργα της ελληνικής και ξένης δραματουργίας, υπό την ευθύνη καθηγητών όπως ο Λάμπρος Παραράς και ο Νίκος Χουρμουζιάδης που στην πορεία διετέλεσε καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολή του ΑΠΘ και άφησε πίσω του εξαιρετικά σημαντικό σκηνοθετικό έργο.
Ορισμένες από τις παραστάσεις που έχει ανεβάσει τα τελευταία χρόνια ο Όμιλος Ελληνικού Θεάτρου είναι: Ο αχόρταγος (2008) του Δημήτρη Ψαθά, Κλάξον, τρομπέτες και… πλάκες του Ντάριο Φο (2010), Η Φαύστα του Μποστ (2012), Η πινακοθήκη των ηλιθίων του Νίκου Τσιφόρου (2013), Αντιγόνη του Μπέρτολτ Μπρεχτ (2014), Η τρικυμία του Ουίλιαμ Σέξπιρ (2015), Ο Μπίντερμαν και οι εμπρηστές του Μαξ Φρις (2016), Μαρία Πενταγιώτισσα του Μποστ (2017), Τρόμος και αθλιότητα του Τρίτου Ράιχ του Μπέρτολτ Μπρεχτ (2018), Επείγοντα Περιστατικά του Αρκά (2020), το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα (2021).
Οι τεχνικές δραματοποίησης, υποκριτικής Τέχνης, δημιουργικότητας γίνονται κτήμα των μαθητών και μέσα από τον Aγγλόφωνο Όμιλο του Κολλεγίου Ανατόλια. Έργα του διεθνούς ρεπερτορίου ανεβαίνουν από τον όμιλο εδώ και 43 χρόνια κι οι μαθητές μαθαίνουν και ασκούνται και στο είδος του μιούζικαλ παρουσιάζοντας έργα όπως: Μαγαζάκι του Τρόμου, Σικάγο, Μάμμα Μία, Γκριζ, Σπάμαλοτ, Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης αλλά και διασκευές όπως η παράσταση του έργου Τhe play that goes wrong ….Anatolia edition που παρουσιάστηκε το 2022 σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Μανιτάκη.
Τόσο οι παραστάσεις του Ομίλου για το Ελληνικό Θέατρο που ανεβαίνουν στο Θέατρο «Παππάς» του Κολεγίου όσο κι οι παραστάσεις του Αγγλόφωνου Ομίλου που παρουσιάζονται στο Raphael Hall κερδίζουν το χειροκρότημα των θεατών, που παρακολουθούν ως ηθοποιούς στη σκηνή μαθητές με πολύ μεράκι και αγάπη για το θέατρο να υποδύονται ρόλους σε παραστάσεις που δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα τις επαγγελματικές θεατρικές δουλειές.
