Claire

Η Δήμητρα Τρυπάνη σπούδασε σύνθεση στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου με τον Nigel Osborne, και ελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. Ως συνθέτρια ασχολείται συστηματικά από το 2008 με τη δημιουργία πειραματικών μουσικών παραστάσεων. Έργα της έχουν παιχτεί σε πολλές χώρες (Βρετανία, Ιρλανδία, Αυστρία, Γερμανία, Ρωσία, Νότια Αφρική, ΗΠΑ) και γνωστούς συναυλιακούς χώρους όπως το Queen Elisabeth Hall του Λονδίνου, στον Καθεδρικό Ναό της St. Mary's στο Εδιμβούργο, το Carnegie Hall, την Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος και την Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής  (ΕΛΣ) στο Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ),  το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το θέατρο της μικρής Επιδαύρου, κ.λπ. Από το 2005 ως σήμερα δημιούργησε και ανέπτυξε την Mέθοδο Aκουστικής Eπανεκκίνησης "From Ear to Body", η οποία έχει αποτελέσει το βασικό εργαλείο της εκπαιδευτικής, ερευνητικής και καλλιτεχνικής της δραστηριότητας μέχρι σήμερα και στοιχεία της έχουν μεταδοθεί μέσω εργαστηρίων σε περισσότερους  από 3.000 ανθρώπους, μαθητές/τριες, εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων και καλλιτέχνες τόσο στην Ελλάδα όσο και στο Ηνωμένο Βασίλειο.Υπήρξε για επτά χρόνια «composer in residence» στο Φεστιβάλ Παξών (2013-2019).

Από το 2017 είναι εξωτερική συνεργάτης της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (ΕΛΣ), ως υπεύθυνη συντονισμού σειράς εκπαιδευτικών προγραμμάτων και  συνθέτρια, όλα βασιζόμενα στη μέθοδό της "From Ear to Body". Το 2018 η μουσική της για την ταινία "THE OX" του Γιώργου Νικόπουλου ήταν υποψήφια για το βραβείο καλύτερης μουσικής επένδυσης ταινίας animation μεγάλου μήκους στα Ευρωπαϊκά Βραβεία Animation ("Emile Awards"). Έχει διδάξει σύνθεση, ear training και τεχνικές διαθεματικής παράστασης σε πολλά πανεπιστήμια στην Ελλάδα και τη Βρετανία. Είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια Θεωρητικών και Σύνθεσης με Διαθεματικές Πρακτικές στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου. Τον Σεπτέμβριο του 2022, παρουσίασε στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος του ΚΠΙΣΝ τη μουσική παράσταση "ΑΝΤΡΕΪ: Ρέκβιεμ σε Οκτώ Σκηνές" (απευθείας ανάθεση του καλλιτεχνικού διευθυντή της ΕΛΣ) με ένα καστ τριάντα ερμηνευτών.

Τον Μάρτιο 2025 θα παρουσιάσει το νέο της έργο με τίτλο «Το Φουλάρι» σε κείμενο της Ηρώς Μπέζου, στο Δημοτικό Θέατρο Αθηνών «Μαρία Κάλλας» (Ολύμπια).

Η καλύτερη ανάμνηση που έχω από το σχολείο είναι οι πρόβες του Drama Club, στο Pappas Hall. Χώρος χαράς, δημιουργίας, χώρος της πρώτης μου επαφής με το μουσικό θέατρο.

Η καλύτερη ανάμνηση που έχω από το σχολείο…

είναι οι πρόβες του Drama Club, στο Pappas Hall. Χώρος χαράς, δημιουργίας, χώρος της πρώτης μου επαφής με το μουσικό θέατρο. Χώρος φίλων, χώρος ερώτων, χώρος που παίζαμε για ώρες μουσική μαζί, και ζούσαμε την εφηβεία μας μέσα σε ένα κανονικό θέατρο. Για μένα το Drama Club έπαιξε – εν αγνοία μου τότε – τον πρώτο και καθοριστικότερο ρόλο σε αυτό που κάνω αυτή τη στιγμή στη ζωή μου ως επάγγελμα.

Ο αγαπημένος μου καθηγητής / καθηγήτρια ήταν …

αναμφισβήτητα η φιλόλογος Μαρία Πεντεδέκα. Ήταν ο ορισμός της «δασκάλας», μια εξαιρετικά μορφωμένη δυναμική γυναίκα, με πάθος για το αντικείμενό της, με γνώση και μέθοδο στη μετάδοση της πληροφορίας μέσα στην τάξη, αλλά και με τεράστια αγάπη και φροντίδα για τις μαθήτριες και τους μαθητές της. Για μένα η Μαρία Πεντεδέκα ήταν και είναι το απόλυτο πρότυπο στο πώς ως δάσκαλοι και δασκάλες οφείλουμε να στεκόμαστε απέναντι στο ακροατήριό μας, σε όποια βαθμίδα εκπαίδευσης και αν λειτουργούμε.

Το αγαπημένο μου σημείο στο campus…

ήταν το Pappas Hall μέσα και πίσω. Μέσα ήταν οι πρόβες του Drama Club και οι πρόβες για τις γιορτές του Λυκείου, όπου και εκεί γελούσαμε πολύ, χάναμε μαθήματα – ομολογώ με χαρά – για να προλάβουμε να είμαστε έτοιμοι για τις εκδηλώσεις, αλλά πίσω από το Pappas ήταν κατά κάποιο τρόπο, η «Αριστοτέλους και Τσιμισκή γωνία» του σχολείου, όπου ήξερες ότι αν πας εκεί θα συναντήσεις πολλούς φίλους και γνωστούς και από τα τέσσερα σχολεία. «Στο μεγάλο διάλειμμα πίσω από το Pappas» σήμαινε κάλεσμα σε μεσημεριανό «πάρτι», όπου υπήρχε και η κρυφή ικανοποίηση μιας γειτονιάς «αταξίας» μέσα στην τάξη που όριζε το σχολείο.

Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε…

ως υπότροφη μαθήτρια, να αντιληφθώ τις απεριόριστες δυνατότητες μπροστά μου μετά τα 18, τους δρόμους που θα μπορούσα και εντέλει κατάφερα να διεκδικήσω με θάρρος και να τους περπατήσω. Με βοήθησε να διαμορφώσω μια ισχυρή προσωπικότητα μέσα από τις εμπειρίες μου σε αυτό, τόσο ως μαθήτρια, όσο και ως εργαζόμενη για ένα σύντομο χρονικό διάστημα μετά τις σπουδές μου. Και φυσικά, το σχολείο μού χάρισε τους τρεις πιο παλιούς και καλούς μου φίλους, τον Θόδωρο, τη Φιλομήλα και την Ισμήνη, με τους οποίους έχουμε διανύσει μια ζωή μαζί, έστω και αν είμαστε μακριά γεωγραφικά.

Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ταυτότητα των αποφοίτων του Κολλεγίου Ανατόλια…

πάντα σε σχέση με τους ανθρώπους που γνωρίζω και συναναστρέφομαι ακόμα από το σχολείο είναι: δομημένη προσωπικότητα, εξωστρέφεια, ενεργητικότητα και ισχυρός «πυρήνας».

Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι…

άρρηκτα συνδεδεμένο με την επαγγελματική και προσωπική εξέλιξή μου, με την οικογένειά μου - μιας και η αδελφή μου δίδαξε σε αυτό για 32 χρόνια – και με το παρόν μου, καθώς κάθε τόσο ξανασυναντώ έναν φίλο ή μία φίλη από τα παλιά και φυσικά η κουβέντα θα πάει κατευθείαν στα χρόνια του σχολείου.

Το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς μου είναι…

ως προς τις καλλιτεχνικές παραγωγές, η δυνατότητα συνεργασίας με ανθρώπους του χώρου της Τέχνης που θαυμάζω, η δημιουργία ισχυρών δεσμών με τους συνεργάτες μου, η επαφή με το κοινό. Ως προς τα μαθήματα στο πανεπιστήμιο, το καλύτερο κομμάτι της δουλειά μου είναι η χαρά και ικανοποίηση όταν οι φοιτητές και φοιτήτριές μου κατορθώνουν το επόμενο σημαντικό βήμα στην εξέλιξή τους και όταν παλιοί μου μαθητές και μαθήτριες από όλα τα μέρη που έχω διδάξει με ξανασυναντούν και βλέπω στα μάτια τους την αγάπη και την εκτίμησή τους.

Θεωρώ σημαντική στιγμή στην επαγγελματική μου διαδρομή…

τη μετάβασή μου στη Σκωτία για να κάνω μεταπτυχιακό – και στη συνέχεια διδακτορικό – στη μουσική σύνθεση στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Αυτή η μετάβαση σηματοδότησε στην πραγματικότητα την ενηλικίωσή μου σε όλα τα επίπεδα.

Στο μέλλον θέλω να…

συνεχίσω να κάνω μουσική. Επίσης, θέλω να συναντώ και να βρίσκομαι στη φύση πολύ περισσότερο από ό,τι ως τώρα.

Η Δάφνη Μποκ – Σιδηροπούλου απόφοιτη του Anatolia High School της τάξης του ’23,  μας ξεναγεί στο Μάασριχτ της Ολλανδίας όπου ζει και σπουδάζει Ευρωπαϊκο Δίκαιο στο Maastricht University.

Ποια είναι η καλύτερη εποχή για να επισκεφθεί κανείς την πόλη σου;

Το καλοκαίρι, επειδή έχει καλό καιρό χωρίς υπερβολική ζέστη. Το Μάαστριχτ είναι γενικά μια βροχερή πόλη, οπότε η ομπρέλα είναι απαραίτητο αξεσουάρ για όλους!

Ποιο μουσείο/αξιοθέατο αξίζει να επισκεφθεί κανείς;

Αν και μικρή πόλη, το Μάαστριχτ έχει αρκετά μουσεία, όπως το Natuurhistorisch Museum (Μουσείο Φυσικής Ιστορίας), το Fotomuseum aan het Vrijthof και το αγαπημένο μου, το Bonnefanten Museum. Εκεί μπορεί κανείς να θαυμάσει έργα τέχνης από τον Μεσαίωνα μέχρι και σύγχρονα, με πιο γνωστά ανάμεσά τους τα έργα της Φλαμανδικής Σχολής  των καλλιτεχνών Bruegel και Rubens. Εκτός από τη μόνιμη συλλογή, φιλοξενεί και εκθέσεις σύγχρονης κυρίως τέχνης. Επίσης, στο κέντρο του  Μάαστριχτ βρίσκεται ένα πανέμορφο βιβλιοπωλείο αλλά και αξιοθέατο, το Dominicanen, που λειτουργεί σε μια εκκλησία γοτθικού ρυθμού με εντυπωσιακά βιτρό και τοιχογραφίες.

Τι μπορεί να κάνει κανείς δωρεάν;

Μια βόλτα με τα πόδια ή με ποδήλατο στις όχθες του ποταμού Maas ή στο πάρκο Stadspark, όπου υπάρχει ποτάμι με υδρόβια πτηνά καθώς και πάρκο με ελάφια και εξωτικά πτηνά, είναι οι ιδανικές δωρεάν δραστηριότητες στην πόλη όταν ο καιρός το επιτρέπει!

Ποιο εστιατόριο προτείνεις;

Το Μάαστριχτ είναι πόλη με τοπική αλλά και διεθνή κουζίνα. Για παραδοσιακό ολλανδικό φαγητό θα πρότεινα το εστιατόριο “de Gouverneur”, το οποίο εκτός από ολλανδική κουζίνα προσφέρει και πάνω από 300 είδη μπύρας. Όσοι προτιμούν τις διεθνείς γεύσεις, δεν έχουν  παρά να επισκεφθούν το βραβευμένο με αστέρι Michelin εστιατόριο “Harry’s”, το οποίο προσφέρει ιδιαίτερες γεύσεις σε μια πολυτελή ατμόσφαιρα.

Ποια μέρη προτείνεις για διαμονή;

Η περιοχή Wyck είναι αδιαμφισβήτητα το ιδανικό μέρος για διαμονή τόσο για τουρίστες, όσο και για μόνιμους κατοίκους. Πρόκειται για μια γραφική γειτονιά με κτίρια του 17ου κυρίως αιώνα, πλακόστρωτους δρόμους και αρκετή βλάστηση. Είναι ήσυχη αλλά ταυτόχρονα κοντά στο κέντρο, και πολλοί τη θεωρούν ως την ομορφότερη περιοχή του Μάαστριχτ.

Υπάρχει κάτι που αξίζει να αγοράσει κανείς;

Ένα τοπικό έδεσμα της ευρύτερης περιοχής του Μάαστριχτ, του Λιμβούργου, είναι το Limburgse Vlaai. Το vlaai είναι μια τάρτα με φρούτα, συχνότερα κεράσι ή βερίκοκο, και είναι πεντανόστιμο αν αγοραστεί από παραδοσιακό φούρνο, όπως αυτόν δίπλα στον νερόμυλο στο κέντρο της πόλης. Επίσης, η Ολλανδία φημίζεται για τα τυριά της και  τις παραδοσιακές βάφλες Stroopwafels.

Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσει κανείς την πόλη σου;

Το Μάαστριχτ είναι αρκετά μικρή πόλη και για να την ανακαλύψει κάποιος επισκέπτης, ιδανικό θα ήταν να το κάνει με τα πόδια ή με ποδήλατο. Εξάλλου, η Ολλανδία είναι η χώρα των ποδηλάτων! Επίσης, καθώς μεγάλο τμήμα του κέντρου είναι πεζοδρομημένο, μπορεί κανείς να δει τις όμορφες γωνιές της πόλης χωρίς αυτοκίνητο.

Με μεγάλη χαρά σας προσκαλούμε να γιορτάσουμε μαζί τα 100 χρόνια του Κολλεγίου Ανατόλια στη Θεσσαλονίκη!

Ελάτε να μοιραστούμε τις πιο όμορφες αναμνήσεις και να δημιουργήσουμε νέες, σε ένα ξεχωριστό Anatolia High School Homecoming που θα μείνει αξέχαστο!

Πού; Στους κήπους του Macedonia Hall
Πότε; Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2024
Ώρα: 17:30 - 23:00

Ετοιμάζουμε για εσάς μια μοναδική εκδήλωση με φαγητό και ποτό, γεμάτη μουσική, χορό και ανανεωμένη διάθεση σε ένα μαγευτικό σκηνικό. 

Μην χάσετε αυτή την ευκαιρία να επανασυνδεθείτε και να ανανεώσετε τις φιλίες σας με συμμαθητές και συμμαθήτριες, να συναντήσετε παλιούς καθηγητές και καθηγήτριες, να μοιραστείτε τις πιο χαρούμενες και αστείες σας στιγμές και να διασκεδάσετε όπως τότε!

Παράλληλα, θα έχετε τη δυνατότητα να ενημερωθείτε για τα νέα και τις εξελίξεις στο σχολείο μας, αλλά και να κάνετε τη βόλτα σας στο ανανεωμένο campus μας.

Δηλωστε τωρα συμμετοχη εδω

Φέτος, στο πλαίσιο του επετειακού Homecoming μας, ο Σ.Α.Α.Κ. Ανατόλια διοργανώνει ένα συναρπαστικό μίνι τουρνουά μπάσκετ. Σας καλούμε να σχηματίσετε τις ομάδες σας, να φορέσετε τα αθλητικά σας και να έρθετε έτοιμοι και έτοιμες για παιχνίδι και διασκέδαση! Η συμμετοχή στο τουρνουά είναι δωρεάν και η κλήρωση των ομάδων θα γίνει με βάση τις δηλώσεις συμμετοχής. Δηλώστε συμμετοχή έως τη Δευτέρα 19 Αυγούστου 2024.

Δηλωση συμμετοχης στο μινι τουρνουα μπασκετ

Μοιραστείτε αυτό το μήνυμα με όλους όσους διατηρείτε επαφή από το σχολείο και ελάτε να κάνουμε το φετινό, εορταστικό Homecoming πιο μεγάλο από ποτέ!

Η εκδήλωση είναι μια συνδιοργάνωση του Κολλεγίου Ανατόλια και του Σ.Α.Α.Κ. Ανατόλια.

Σας περιμένουμε όλες και όλους στο αγαπημένο μας Κολλέγιο Ανατόλια!

Here’s to another 100!

#Anatolia100Thessaloniki #Homecoming #AnatoliaHighSchool

Μιλήσαμε με την Κωνσταντίνα Τσιάρα, απόφοιτη του Anatolia High School της τάξης του ’09. Η Κωνσταντίνα μετά την αποφοίτησή της από το Κολλέγιο Ανατόλια, φοίτησε στην Αρχιτεκτονική στο ΑΠΘ και συνέχισε για μεταπτυχιακές σπουδές στο Advanced Architectural Design στο UC Berkeley στην Καλιφόρνια. Από το 2022 εργάζεται στην νεοφυή εταιρία Ori Living στη Νέα Υόρκη ως υπεύθυνη για το design και  όλες τις απαραίτητες διαδικασίες ώστε να δημιουργηθούν έξυπνοι χώροι σε πυκνοκατοικημένες πόλεις χρησιμοποιώντας τα ρομποτικά έπιπλα Ori, τα οποία έχουν διάφορες χρήσεις και παρέχουν τις ίδιες ανέσεις σε λιγότερα τετραγωνικά μέτρα, οδηγώντας στην κατασκευή μικρότερων διαμερισμάτων

Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε να αρχίσω να ανακαλύπτω τον εαυτό μου και να σχεδιάζω τα όνειρα μου

Η καλύτερη ανάμνηση που έχω από το σχολείο …

η αρχή της χρονιάς, το Field Day και Garyfallo Day… μέρες που σου έδιναν πολύ ενέργεια και έμπνευση να γνωρίσεις και να δοκιμάσεις κάτι καινούριο.

Ο αγαπημένος μου καθηγητής / καθηγήτρια ήταν …

η Χριστίνα Δουρής, που μας έμαθε τη σημασία της δημιουργικότητας και με άφησε να πειραματιστώ και να αναπτύξω έναν προσωπικό δημιουργικό τρόπο έκφρασης.

Το αγαπημένο μου σημείο στο campus …

τα παγκάκια και το δάσος πίσω από το κτίριο του IΒDP.

Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε να…

αρχίσω να ανακαλύπτω τον εαυτό μου και να σχεδιάζω τα όνειρα μου .

Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ταυτότητα των αποφοίτων του Κολλεγίου Ανατόλια είναι …

η αγάπη για το σχολείο και το ενδιαφέρον να βοηθήσει ο ένας τον άλλον.

Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι …

ένα σημείο αναφοράς. Οι πιο κοντινοί μου άνθρωποι σήμερα παραμένουν οι φίλοι μου από το σχολείο παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια ζω στο εξωτερικό.

Το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς μου είναι…

να εργάζομαι με μια ομάδα που με εμπνέει, με βοηθά να γίνομαι καλύτερη κάθε μέρα και προσπαθεί να αλλάξει το μέλλον.

Θεωρώ σημαντική στιγμή στην επαγγελματική μου διαδρομή …

τις μεταπτυχιακές μου σπουδές και την εργασία μου στον κόσμο των startup, που μου έδειξαν πόσο σημαντικό είναι να πιστεύεις στον εαυτό σου και ότι με μεθοδικότητα, επιμονή, σωστή κατανόηση των συγκυριών και όραμα μια πολύ φιλόδοξη ιδέα ή στόχος μπορούν να γίνουν πραγματικότητα.

Στο μέλλον θέλω να ….

μπορέσω να επηρεάσω τον τρόπο με τον οποίο βιώνουμε τον χώρο στον οποίο ζούμε, ώστε το design να είναι πιο προσβάσιμο σε όλους και προσαρμοσμένο στις συγχρονες κοινωνικές και κλιματικές ανάγκες.

Η Άννα Αλεξιάδου απόφοιτη του Anatolia High School της τάξης του ’23, μας ξεναγεί στο St Andrews της Σκωτίας όπου ζει και σπουδάζει Ιατρική.

Ποια είναι η καλύτερη εποχή για να επισκεφθεί κανείς την πόλη;

Τέλος καλοκαιριού μέχρι αρχή του φθινοπώρου είναι η καλύτερη εποχή για να επισκεφτεί κανείς το St Andrews αν θέλει να απολαύσει την εξοχή και την ηρεμία της Σκωτίας, αφού υπάρχει μικρότερη πιθανότητα βροχής και δυνατών ανέμων και η θερμοκρασία είναι αρκετά υψηλή για τα δεδομένα της πόλης. Έτσι, μπορεί κανείς να ξοδέψει μια ολόκληρη μέρα έξω ανακαλύπτοντας το St Andrews και φυσικά να παίξει γκολφ στην πόλη που θεωρείται παγκοσμίως η πρωτεύουσα του γκολφ. Επίσης είναι η περίοδος προτού αρχίσουν να μετακομίζουν όλοι οι φοιτητές πίσω στην πόλη, οπότε οι εγκαταστάσεις της (διαμονή, εστιατόρια και αξιοθέατα) είναι πιο προσβάσιμες. Παρόλα αυτά, αν θέλει κανείς να παρακολουθήσει τις διάφορες παραδόσεις για τις οποίες φημίζεται το πανεπιστήμιο και αποτελούν βασικό μέρος της μαγείας του St Andrews, μπορεί να επιλέξει την προτελευταία εβδομάδα του Οκτωβρίου, όταν πραγματοποιείται το Raisin Week με το διάσημο Foam Fight (πάλη με αφρό) ή αρχές Μαΐου όταν γίνεται το May Dip και όλοι οι μαθητές βουτάνε στη θάλασσα νωρίς το πρωί για να «ξεπλύνουν τις ακαδημαϊκές τους αμαρτίες».

Ποιο μουσείο/αξιοθέατο αξίζει να επισκεφθεί κανείς;

Στο St Andrews υπάρχουν πολλά μικρά μουσεία που καλύπτουν διαφορετικά ενδιαφέροντα. Το Wardlaw Museum, το προσωπικό μου αγαπημένο, διηγείται στους επισκέπτες όλη την ιστορία του πανεπιστημίου του St Andrews από την ίδρυσή του το 1410, μέσω διαφόρων εκθεμάτων που έχουν διατηρηθεί στο πέρασμα των αιώνων. Το St Andrews Museum, από την άλλη, είναι αφιερωμένο στην ιστορία της πόλης, ενώ αν θέλει κανείς να μάθει για την εξέλιξη του γκολφ στην πόλη, μπορεί να επιλέξει το British Golf Museum. Αν κάποιος αναζητά μια βαθύτερη ματιά στην πόλη του St Andrews μπορεί κάλλιστα να περιηγηθεί και στα τρία μέσα σε μερικές ώρες.

Τι μπορεί να κάνει κανείς δωρεάν;

Τα μουσεία Wardlaw και St Andrews έχουν δωρεάν είσοδο, οπότε αξίζουν μια θέση στο ‘itinerary’ ενός επισκέπτη. Έπειτα, μπορεί κανείς να περπατήσει κομμάτι (ή και ολόκληρο, για τους περιπετειώδεις) του διάσημου μονοπατιού ‘Coastal Path’ που απλώνεται κατά μήκος της ακτής όλης της περιοχής του Fife, όπου βρίσκεται το St Andrews, θαυμάζοντας τη φύση και τα αξιοθέατα της πόλης αλλά και των τριγύρω χωριών. Τέλος, αν ο καιρός το επιτρέπει, μπορεί κανείς να κολυμπήσει στη θάλασσα και να κάνει πικνίκ σε μία από τις παραλίες. Αν τύχει και έχετε μαζί σας ψωμί ή καλαμπόκι, μπορείτε να ταΐσετε και τα παπάκια στο κανάλι του Kinness burn.

Ποιο εστιατόριο προτείνεις;

Σίγουρα πρέπει να δοκιμάσει κανείς τα παραδοσιακά Σκωτσέζικα scones του καφέ Gorgeous μαζί με ένα φλιτζάνι τσάι, που βρίσκεται δίπλα στον κεντρικό δρόμο του St Andrews και σε μεταφέρει αρκετές δεκαετίες πίσω στον χρόνο με τη ρετρό διακόσμηση και τη χαλαρωτική ατμόσφαιρά του.

Ποια μέρη προτείνεις για διαμονή;

Επειδή το St Andrews είναι συνέχεια πλημμυρισμένο από κόσμο (φοιτητές μέσα στη χρονιά και παίκτες του γκολφ το καλοκαίρι) πολύ συχνά δεν υπάρχει μεγάλη διαθεσιμότητα όσο αφορά τη διαμονή και πολλοί επιλέγουν Bed & Breakfast υπηρεσίες σε διπλανές περιοχές όπως το Leuchars. Η περιοχή αυτή είναι ιδιαίτερα βολική λόγω των συνεχών δρομολογίων των λεωφορείων προς το St Andrews (κάθε 10 λεπτά) αλλά και του σταθμού του τρένου από όπου μπορεί κάποιος να εξερευνήσει και την υπόλοιπη Σκωτία. Αν, παρόλα αυτά, κάποιος προτιμάει να μείνει στο St Andrews υπάρχουν διάφορες επιλογές, από το πολυτελές ξενοδοχείο Old Course Hotel με υπέροχη θέα στο τεράστιο γήπεδο του γκολφ (Old Course) μέχρι και πιο οικονομικά δωμάτια σε ιδιωτικές καθώς και σε φοιτητικές εστίες που διαθέτει το πανεπιστήμιο σε επισκέπτες για το καλοκαίρι.

Υπάρχει κάτι που αξίζει να αγοράσει κανείς;

Όπως και στην υπόλοιπη Σκωτία, υπάρχουν πολλά μαγαζιά για να αγοράσει κανείς Κιλτ (Kilt), την παραδοσιακή καρό φούστα των Σκωτσέζων ανδρών που φοριέται πολύ συχνά σε επίσημες και ανεπίσημες περιστάσεις. Από την άλλη, αν κάποιος θέλει κάτι ι που να θυμίζει πιο πολύ το St Andrews, μπορεί να επισκεφθεί ένα από τα πολλά μαγαζιά με εξοπλισμό για γκολφ και να επιλέξει ένα σουβενίρ σχετικό με το άθλημα.

Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσει κανείς την πόλη σου;

Το St Andrews είναι τόσο μικρό που μπορεί κανείς να περπατήσει από τη μία άκρη της πόλης στην άλλη σε μισή ώρα. Μέσα στην πόλη δεν κυκλοφορούν πάρα πολλά αυτοκίνητα, οπότε ο καλύτερος τρόπος να τριγυρίζει κάποιος είναι να προμηθευτεί έναν δωρεάν χάρτη από το St Andrews iCentre (κέντρο πληροφοριών στον κεντρικό δρόμο Market Street) και να περιηγηθεί είτε με τα πόδια είτε νοικιάζοντας ένα ποδήλατο.

Ποιο είναι το δικό σου αγαπημένο σημείο στην πόλη;

Πέρα από τις πανέμορφες παραλίες στις οποίες μπορείς να περπατήσεις, να χαλαρώσεις στο γρασίδι ή ακόμα και να κάνεις πικ-νικ με τους φίλους σου, ως βιβλιοφάγος το αγαπημένο μου σημείο στην πόλη είναι το βιβλιοπωλείο Topping & Co, ένα μεγάλο βιβλιοπωλείο μεταξύ των δύο κεντρικών δρόμων (Market Street και North Street). Στον χώρο πραγματοποιούνται πολύ συχνά ομιλίες από συγγραφείς οι οποίοι παρουσιάζουν τα καινούρια τους βιβλία, ενώ σε καθημερινή βάση θα δείτε οικογένειες με τα παιδιά τους να κάθονται στους καναπέδες ανάμεσα στα ράφια και διαβάζουν όλοι μαζί. Πολύ συχνά όταν πηγαίνω με φίλους ή και μόνη, οι εργαζόμενοι, οι οποίοι είναι όλοι πολύ φιλικοί και μας κάνουν τις καλύτερες προτάσεις βιβλίων, μας προσφέρουν δωρεάν καφέ ή τσάι με μπισκοτάκια και καθόμαστε με τις ώρες διαβάζοντας και συζητώντας.

Ποιο είναι το δικό σου top secret της πόλης που ζεις;

Υπάρχουν πολλοί αστικοί μύθοι και μυστικά που λίγοι γνωρίζουν στο St Andrews, όπως πολλά υπόγεια τούνελ που συνδέουν διάφορα μέρη της πόλης και μπορούν να σε οδηγήσουν, για παράδειγμα, μέσα στον καθεδρικό ναό που προς το παρόν είναι μη προσβάσιμος. Μια λιγότερο μυστική πληροφορία αλλά παρόλα αυτά άγνωστη στους επισκέπτες είναι πως στο St Andrews μπορεί κανείς να δει το Βόρειο Σέλας, ειδικά τους μήνες Μάρτιο-Απρίλιο και Σεπτέμβριο-Οκτώβριο, αν περπατήσει μακριά από τα φώτα της πόλης στην παραλία West Sands. Τέλος, αν θέλετε να επισκεφτείτε το διάσημο τετράγωνο (St Salvator’s quadrangle) όπου βρίσκονται τα περισσότερα τμήματα του πανεπιστημίου, να προσέξετε να μην πατήσετε πάνω στο πέτρινο “PH” που βρίσκεται στην είσοδο, διότι φημίζεται πως φέρνει κακή τύχη και όποιος φοιτητής το πατήσει δεν θα καταφέρει να πάρει το πτυχίο του.

Μιλήσαμε με τη Ντενίζ (Δέσποινα) Μωραΐτου, απόφοιτη του Anatolia High School της τάξης του ’77. Η Ντενίζ μετά την αποφοίτησή της από το Κολλέγιο Ανατόλια, σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες & Δημοσιογραφία στο Wilson College. Στη συνέχεια, έκανε δύο μεταπτυχιακά στις Διεθνείς Σχέσεις, στο Long Island University και στην Εγκληματολογία στο University of Toronto στο Καναδά.
Δούλεψε στη τηλεόραση ως παραγωγός και συγγραφέας και σήμερα εργάζεται ως σεναριογράφος και παραγωγός στην Αμερική με πολύ επιτυχημένα σενάρια στο ενεργητικό της και δύο ταινίες μικρού μήκους, όπως το “Love at the edge of the world” και το “On the eve of epiphany ”, με το οποίο ήταν και φιναλίστ στο Los Angeles Greek Film Festival, στο the London Greek Film Festival & στο International Women’s Film Festival.

Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ταυτότητα των αποφοίτων του Κολλεγίου Ανατόλια είναι η αγάπη που όλοι έχουμε για το σχολείο, η αγάπη μας για τη μάθηση και η αγάπη που έχουμε μεταξύ μας. Είναι ένα καταπληκτικό δέσιμο.

Η καλύτερη ανάμνηση που έχω από το σχολείο…

όλα τα χρόνια στο Κολλέγιο ήταν γεμάτα με τις καλύτερες αναμνήσεις, όχι μόνο μία. Μία από τις καλύτερες, όμως, είναι όταν στην πρώτη γυμνασίου κέρδισα την πρώτη θέση στα 1.500 μέτρα τρέξιμο. Ήταν αναπάντεχο, δεν είχα ξανατρέξει ποτέ σε αγώνα και ούτε ήξερα καλά καλά τι σημαίνει 1.500 μέτρα σε απόσταση, αλλά ήταν η στιγμή που με συνέδεσε με τον αθλητισμό, που τον αγάπησα τρελά από τότε.

Ο αγαπημένος μου καθηγητής / καθηγήτρια ήταν …

η κ. Τίνα Γώδη. Ήταν ένα είδωλο γυναίκας, όχι μόνο έξυπνη και όμορφη, που ήταν και τα δύο, αλλά γιατί είχε έναν αέρα αρχοντικό, ήταν μοναδική, και πάνω απ’ όλα, γιατί είχε μια αγάπη για το μάθημα που δίδασκε, που ήταν μεταδοτική. Αξέχαστη!

Το αγαπημένο μου σημείο στο campus…

το γήπεδο μπάσκετ του θηλέων. Όταν κρατούσα μπάλα του μπάσκετ στα χέρια μου, ήμουν ευτυχισμένη. Και περνούσα ατέλειωτες ώρες στο γήπεδο.

Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε να…

γνωρίσω το θέατρο, τον αθλητισμό, να αγαπήσω το μπάσκετ, να μάθω να αγωνίζομαι όχι μόνο στο γήπεδο αλλά και στα μαθήματα και στη ζωή. Μου άνοιξε τον δρόμο για την Αμερική που ήταν όνειρο. Μου χάρισε το μέλλον μου.

Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ταυτότητα των αποφοίτων του Κολλεγίου Ανατόλια είναι…

η αγάπη που όλοι έχουμε για το σχολείο, η αγάπη μας για τη μάθηση και η αγάπη που έχουμε μεταξύ μας. Είναι ένα καταπληκτικό δέσιμο.

Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι …

η μυρωδιά από τα πεύκα, ο μελωδικός ήχος της μπάλας που χτυπάει, οι ανεμελιές, οι αγώνες, η μυρωδιά από τα τσουρέκια του bazaar, η τρέλα στα παρασκήνια του Drama Club και, πάνω απ’ όλα, οι παντοτινές φιλίες.

Το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς μου είναι…

το ότι μπορώ να περνάω ατέλειωτες ώρες σε έναν κόσμο που εγώ πλάθω και δημιουργώ, ενώ βρίσκομαι οπουδήποτε στον κόσμο. Είμαι σεναριογράφος. Το γράψιμο είναι meditation.

Θεωρώ σημαντική στιγμή στην επαγγελματική μου διαδρομή…

όταν άρχισα να δουλεύω στην τηλεόραση στο Τορόντο. Ήμουν Associate Producer, Writer, και On-Air-Host σε ένα μαγκαζίνο-στιλ πρόγραμμα. Αυτό που με εξίταρε πιο πολύ όμως ήταν το γράψιμο του όλου προγράμματος. Έγραφα ιστορίες από μικρή, αλλά τότε ήταν που συνειδητοποίησα πόσο πολύ μου άρεσε η γραφή και, από τότε, ξεκίνησα σιγά σιγά.

Στο μέλλον θέλω να ….

ζω κοντά στην οικογένειά μου — Ελληνίδα μάνα, τι να πω! — με τα γατάκια μου και να γράφω ιστορίες που να φέρνουν το χαμόγελο στα χείλη των ανθρώπων.

Η Μαριάννα Λαγάκου απόφοιτη του Anatolia High School της τάξης του ’98, μας ξεναγεί στο Κνόκκε-Χέιστ  όπου ζει και εργάζεται ως Καθηγήτρια Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας στο γυμνάσιο/λύκειο της Φλάνδρας Richtpunt, ειδικό κέντρο για STEM, για τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση στην ευρύτερη περιοχή.

Ποια είναι η καλύτερη εποχή για να επισκεφθεί κανείς την πόλη σου;

Το τέλος της άνοιξης και ολόκληρο τo καλοκαίρι στο Κνόκκε-Χέιστ (Knokke-Heist) είναι η ωραιότερη περίοδος.  Είναι οι εποχές των κατάλευκων  και άψογα περιποιημένων beach bars που ανθίζουν μαζί με τις πρώτες τουλίπες από τα μέσα Απριλίου σε μία ατέλειωτη αμμώδη παραλία μήκους 12 χιλιομέτρων. Είναι η περίοδος των open gallery nights και Αrt Fairs – το καλύτερο μέρος για τους λάτρεις της μοντέρνας τέχνης με τις αμέτρητες γκαλερί στις οδούς Kustlaan και Zeedijk. Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, open air aperitif concerts μας συντροφεύουν στις πρωινές μας βόλτες μέχρι το δειλινό που αργεί γλυκά – μιας και οι καλοκαιρινές ηλιαχτίδες εδώ στη Βόρεια Θάλασσα μας αγγίζουν ως τις 23:00 το βράδυ…  

Το τέλος του καλοκαιριού στέφεται πάντα με το καθιερωμένο φαντασμαγορικό International Firework Festival που διαρκεί μια εβδομάδα και ντύνει με μουσική και χρώμα τον ουρανό πάνω από τη θάλασσα.

Ποιο μουσείο/αξιοθέατο αξίζει να επισκεφθεί κανείς;

Το πιο γνωστό αξιοθέατο είναι το καζίνο με τον μεγαλύτερο κρυστάλλινο πολυέλαιο της Ευρώπης και τις αυθεντικές τοιχογραφίες από τον ίδιο τον Magritte.

H είσοδος σε αυτές τις αίθουσες είναι φυσικά περιορισμένη για επισκέπτες συγκεκριμένων art tours (συνήθως το καλοκαίρι) ή για καλεσμένους εκδηλώσεων. Αν έχετε την ευκαιρία να περπατήσετε στα χνάρια του Rene’ Magritte, του Keith Harring και του Paul Delvaux, μην την χάσετε!

Τι μπορεί να κάνει κανείς δωρεάν;

Να αθληθεί στη φύση, να κάνει ιππασία, να τρέξει στην παραλία, να κάνει ποδήλατο σε μια πόλη ως επί το πλείστον επίπεδη και με τέλεια σχεδιασμένο κυκλοφοριακό δίκτυο, ακόμη και να κολυμπήσει πάντα υπό την εποπτεία επαγγελματιών ναυαγοσωστών. Σε αυτή την πόλη-resort τα δάση, τα πάρκα, η θάλασσα, το κέντρο αποδημητικών πουλιών ‘t Zwin προσφέρονται κοντά σε απόλυτη αρμονία με το αστικό κέντρο. Το Κνόκκε-Χέιστ δικαίως ονομάζεται το Saint Tropez του Βορρά.

Ποιο εστιατόριο προτείνεις;

Με απόλυτη βεβαιότητα, προτείνω το ‘t Werftje στην Ζeebrugge, το λιμάνι στην δυτική άκρη του Κνόκκε. Ένα παραδοσιακό, πολυσύχναστο και in καφέ/εστιατόριο, μπροστά στην μαρίνα, με ζεστό ξύλινο interior και κληματαριά, για ένα γεύμα φρέσκων θαλασσινών που βασίζεται στην βελγική παράδοση με ένα ευχάριστο twist.

Ποια μέρη προτείνεις για διαμονή;

Η καλύτερη και ακριβότερη περιοχή για διαμονή είναι το Zoute, αλλά υπάρχουν και πιο προσιτές λύσεις σε ξενοδοχεία και bed-and-breakfasts σε πιο ήσυχες περιοχές, όπως το Duinbergen και το Heist. Στο Κνόκκε είναι όμως όλα κοντά και το τραμ προσφέρει καλή σύνδεση με το κέντρο της πόλης, καθώς και με όλες την παραλιακές πόλεις, για παράδειγμα την Οστάνδη (Oostende). Tα αγαπημένα μου ξενοδοχεία στο Ζoute είναι το La Reserve για τη μοναδική του θέση του μπροστά σε λίμνη και στη θάλασσα, το Hotel Britannia για το high tea experience και το Hotel Lugano για τον κρυφό ζεν κήπο του.

Υπάρχει κάτι που αξίζει να αγοράσει κανείς;

Τις παραδοσιακές πραλίνες σε σχήμα κογχυλιών και τις αυθεντικές καραμέλες βουτύρου της Moeder Babelutte. Θα το βρείτε to κατάστημα στην οδό Lippenslaan, και το πιο chic Moeder Babelutte Café με φρέσκο roomijs (παχύ παγωτό) στην οδό Graaf d'Ursellaan στην περιοχή του Heist.   

Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσει κανείς την πόλη σου;

Για να ανακαλύψει κανείς την πόλη μου μπορεί να νοικιάσει golf cart, ποδήλατο, να χρησιμοποιήσει το τραμ, το δωρεάν ηλεκτρικό shuttle bus, και φυσικά να περιηγηθεί με τα πόδια κατά μήκος της παραλίας, γιατί η ευζωία εδώ είναι συνδεδεμένη από τα τέλη του 19^ου αιώνα με το “bathing”, την ευεργετική ζωή δηλαδή κοντά στο κύμα.

Ποιο είναι το δικό σου αγαπημένο σημείο στην πόλη;

Μου είναι δύσκολο να διαλέξω γιατί αγαπώ πολλά σημεία της πόλης μου και φυσικά η επιλογή εξαρτάται πάντα από τη διάθεση της στιγμής. Η καινούρια, ανακαινισμένη πλατεία  Place m’as-tu vu στο κέντρο της high-end αγοράς με τον γυάλινο θόλο, το ασπρόμαυρο δάπεδο με τα νομίσματα από όλο τον κόσμο, τα στοιχεία νερού που αντικατοπτρίζουν τον ουρανό και τη θάλασσα, καθώς και το υπόγειο πάρκινγκ ίσως αξίζει το όσκαρ αυτής της κατηγορίας για φέτος…

Ποιο είναι το δικό σου top secret της πόλης που ζεις;

Ένα δρόμο απόσταση από την παραλία, υπάρχει ένα κομμάτι της καρδιάς των κατοίκων που λίγοι γνωρίζουν. Με γοητεύει ένα λιλιπούτιο εκκλησάκι, το Visserskapel από το 1854, που σημαίνει το εκκλησάκι των ψαράδων. Είναι αφιερωμένο στην Παναγία, Stella Maris (=άστρο της θάλασσας). Στους μικροσκοπικούς του τοίχους χωράει ένας ωκεανός από δάκρυα και λαχτάρες που απεικονίζονται στα λευκά σωσίβια - σαν στεφάνια - με φωτογραφίες στο κέντρο τους αγαπημένων ναυτικών και ψαράδων, που χάθηκαν στα παγωμένα νερά. Υπάρχει κάτι κοινό στον πόνο, και ίσως είναι αυτό το συναίσθημα που με συγκινεί μέσα στο τρυφερό αυτό βωμό της αγάπης και με φέρνει πιο κοντά στη δική μου γη.

Μιλήσαμε με την Ελένη Σιμώνη, απόφοιτη  του Anatolia High School της τάξης του ’12. Η Ελένη αποφοίτησε από IBDP έχοντας unconditional offer να φοιτήσει στο University of the Arts London, όπου ήταν και το όνειρό της να γίνει δεκτή. Τελείωσε με αριστεία στο London College of Communication, University of the Arts London το πρώτο της πτυχίο στο Advertising και συνέχισε για μεταπτυχιακό στο London College of Fashion, University of the Arts London με distinction στην ψυχολογία, εφαρμοσμένη στο Fashion Industry και με την πτυχιακή της να βασίζεται στο personal branding και τη συναισθηματική νοημοσύνη.

Παράλληλα με τις σπουδές της δούλεψε για πολλά καινοτόμα brands στο χώρο της μόδας και του digital marketing - με αποκορύφωμα την πρόσληψή της, με το που αποφοίτησε, στην καλλιτεχνική ομάδα του διάσημου φωτογράφου μόδας David Sims. Είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί με κορυφαία περιοδικά όπως French Vogue, W magazine, The Face, i-D and Dazed & Confused, αλλά και με τους πιο δυνατούς οίκους μόδας Prada, Givenchy, Valentino,  Stella McCartney , Salvatore Ferragamo,  Louis Vuitton κ.α.

Στη συνέχεια της καριέρας της στο Λονδίνο εργάστηκε στο PR Agency KTW London στο Mayfair όπου ασχολήθηκε με τις δημόσιες σχέσεις διάφορων μεγάλων εταιρειών στο κομμάτι του Luxury και των καλλιτεχνικών δρώμενων, όπως το Fortnum and Mason, Montblanc, Belmond Cadogan, Unit London.

Από το 2020 η Ελένη ζει στη Θεσσαλονίκη και εργάζεται ως καλλιτέχνης πλέον - κάνοντας εκθέσεις σε όλον τον κόσμο (Λονδίνο, Παρίσι, Ρώμη, Μόντε Κάρλο, Μαδρίτη, Βαρκελώνη κ.α). Η δουλειά της έχει φιλοξενηθεί σε πολλά ελληνικά και διεθνή μέσα, μεταξύ των οποίων  η British Vogue, το Vanity Fair, το Tatler . Έργα της έχουν αγοραστεί από σύγχρονους συλλέκτες τέχνης και αναγνωριστεί από curators παγκοσμίως. Η Ελένη είναι πάντα ανοιχτή για περισσότερες καλλιτεχνικές συνεργασίες με εταιρείες που ταιριάζουν στα πιστεύω και το ήθος της. Ασχολείται ενεργά με τα social media, δείχνοντας καθημερινά τη ζωή της με το σκυλάκι της στο στούντιο της στην Αριστοτέλους.  (@simoni_studio)

Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι ένας συναισθηματικός σταθμός στη ζωή μου που έχει μόνο όμορφα πράγματα να μου προσφέρει ακόμη και σήμερα.

Η καλύτερη ανάμνηση που έχω από το σχολείο …

είναι τα ατελείωτα γέλια στα διαλείμματα με τους συμμαθητές μου, οι βόλτες στους όμορφους κήπους του σχολείου και η αγαπημένη μου λουκανόπιτα στην καντίνα.

Ο αγαπημένος μου καθηγητής / καθηγήτρια ήταν …

ο κύριος Gateley και ο κύριος Αλεβίζος, οι οποίοι με βοήθησαν πάρα πολύ στον τρόπο έκφρασής μου με αυτοπεποίθηση.

Το αγαπημένο μου σημείο στο campus …

είναι τα παγκάκια κάτω από το IB και το δάσος πίσω από το κλειστό γυμναστήριο.

Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε να…

ανακαλύψω τον εαυτό μου γύρω από πάρα πολλές εξαιρετικές δραστηριότητες εντός και εκτός σχολείου. Όπως επίσης και το προνόμιο της γνώσης της αγγλικής γλώσσας σε πολύ υψηλό επίπεδο, κάτι που μου χρησιμεύει πάρα πολύ στην πορεία της ζωής μου.

Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ταυτότητα των αποφοίτων του Κολλεγίου Ανατόλια είναι …

το ευ αγωνίζεσθαι, η συνεργασία και η κριτική σκέψη.

Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι …

ένας συναισθηματικός σταθμός στη ζωή μου που έχει μόνο όμορφα πράγματα να μου προσφέρει ακόμη και σήμερα. Πάνω από όλα τους φίλους μου και τον πατέρα της κόρης μου.

Το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς μου είναι…

η αίσθηση ελευθερίας της έκφρασης, ότι δημιουργώ το δικό μου μονοπάτι εκφράζοντας τα πιστεύω μου, η καθημερινή μου τριβή με καινούριους, ενδιαφέροντες ανθρώπους όλων των ηλικιών.

Θεωρώ σημαντική στιγμή στην επαγγελματική μου διαδρομή …

τη στιγμή που μου ζητήθηκε να βοηθήσω νεότερους ανθρώπους συμβουλεύοντάς τους σχετικά με την πορεία τους  στον καλλιτεχνικό χώρο. Είμαι πάντα διαθέσιμη και ανοιχτή για συμβουλές και κουβέντα, με πολλή χαρά, καθώς θεωρώ ότι είναι ένας τομέας που ακόμη υπάρχουν ερωτηματικά και ταμπού για πολλούς.

Στο μέλλον θέλω να ….

Συνεχίσω να δημιουργώ, να εξερευνώ και να ονειρεύομαι!

Η Στεφανία Αβραμίδη, απόφοιτη του Anatoila High School της τάξης του ’15, μας ξεναγεί στο  Αμπού Ντάμπι όπου ζει και εργάζεται ως Instructor of Interactive Media στο New York University (NYU Abu Dhabi).

Ποια είναι η καλύτερη εποχή για να επισκεφθεί κανείς την πόλη σου;

Η ιδανικότερη εποχή για το Άμπου Ντάμπι είναι μεταξύ Νοέμβριο και Μάρτιο καθώς κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν πολύ, κάνοντας την κυκλοφορία στους εξωτερικούς χώρους πολύ δύσκολη. Ο καύσωνας είναι και ο λόγος που οι εργαζόμενοι και οι ντόπιοι συνήθως φεύγουν. Το θετικό είναι ότι όλοι εσωτερικοί χώροι κλιματίζονται όλο το χρόνο.

Ποιο μουσείο/αξιοθέατο αξίζει να επισκεφθεί κανείς;

Αναμφισβήτητα το Μέγα Τέμενος του Σεΐχη Ζάιντ (Sheikh Zayed Grand Mosque), ένα από τα μεγαλύτερα τεμένη στον κόσμο με εντυπωσιακή αρχιτεκτονική που προσφέρει βαθύτερη κατανόηση της θρησκείας και του πολιτισμού στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Τι μπορεί να κάνει κανείς δωρεάν;

Μπορεί να κάνει βόλτα στις ακτές του Corniche και στο Mangrove National Park. Επίσης, να επισκεφθεί το Sheikh Zayed Grand Mosque, του οποίου η είσοδος είναι δωρεάν.

Ποιο εστιατόριο προτείνεις;

Καθώς οι κάτοικοι του Άμπου Ντάμπι αποτελούν ένα μίγμα από διαφορετικές κουλτούρες,  υπάρχει μεγάλο εύρος σε επιλογές όσον αφορά στα εστιατόρια. Για παραδοσιακό ντόπιο φαγητό όμως θα πρότεινα Mezlai, το οποίο βρίσκεται μέσα στο Emirates Palace.

Ποια μέρη προτείνεις για διαμονή;

Θα πρότεινα τα Νησιά Saadiyat και Al Reem ή  την περιοχή Corniche.

Υπάρχει κάτι που αξίζει να αγοράσει κανείς;

Φυσικά! Από αναμνηστικά, σοκολατάκια από γάλα καμήλας μέχρι χειροποίητα παραδοσιακά χαλιά. Μην ξεχάσετε να διαπραγματευτείτε την τιμή στα παζάρια!

Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσει κανείς την πόλη σου;

Ο καλύτερος τρόπος για να εξερευνήσει κανείς την πόλη είναι με τα πόδια και ταξί ή λεωφορείο για μετακίνηση από περιοχή σε περιοχή.

Ποιο είναι το δικό σου αγαπημένο σημείο στην πόλη;

Η έρημος, είτε για camping είτε για dune bashing!

Ποιο είναι το δικό σου top secret της πόλης που ζεις;

Η παραλία του Reem Island, όπου μπορείς να νοικιάσεις καγιάκ και να κάνεις βαρκάδα γύρω από την περιοχή χωρίς να επιβαρυνθείς πολύ οικονομικά. Είναι ιδιαίτερα όμορφα το απόγευμα όταν σκοτεινιάζει και λάμπουν τα φώτα της πόλης.

Μιλήσαμε με τον Βασίλη Σκανδάλη, απόφοιτο του Anatolia High School της τάξης του ’11. Ο Βασίλης μετά την αποφοίτησή του από το IBDP του  Κολλεγίου Ανατόλια, σπούδασε Design for Graphic Communication στο London College of Communication και συνέχισε για μεταπτυχιακές σπουδές Graphic Communication Design στο University of Arts Central Saint Martins. Σήμερα είναι Creative Director με έδρα το Λονδίνο και με περισσότερα από δέκα χρόνια εμπειρίας στη βιομηχανία των media. Έχει υπάρξει ο Art Director του Mixmag, του μεγαλύτερου σε πωλήσεις περιοδικό για ηλεκτρονική μουσική στον κόσμο, και  Creative Director και ιδρυτής του RGB Complex, ενός στούντιο design με έργα που υπάρχουν στο προσκήνιο του πολιτισμού. Έχει συνεργαστεί με brands όπως η Burberry, Adidas, Apple, Vodafone, Ballantines και άλλες. Μέσω του πολυδιάστατου υπόβαθρού του, ο Βασίλης συνδυάζει ένα μοναδικό σύνολο δεξιοτήτων και προσέγγισης σε κάθε έργο του.

Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε να εκτιμήσω την αξία των εξωσχολικών δραστηριοτήτων μέσω των clubs και να διαμορφώσω έναν πολυδιάστατο χαρακτήρα

Η καλύτερη ανάμνηση που έχω από το σχολείο…

είναι το ταξίδι που πραγματοποιήσαμε στο Βερολίνο, όσο ήμουν στο IB, με το τμήμα Art. Τα πιο δημιουργικά άτομα της τάξης μας, στην πιο δημιουργική πόλη της Ευρώπης!

Ο αγαπημένος μου καθηγητής / καθηγήτρια ήταν…

η Christine Douris, διότι την είχα καθηγήτρια τόσο στο γυμνάσιο όσο και στο IB, και πάντα μας βοηθούσε να ανακαλύψουμε την πραγματική μας καλλιτεχνική πλευρά.

Το αγαπημένο μου σημείο στο campus…

ήταν η εκκλησία, γιατί εκεί συναντιόμασταν με όλους τους φίλους σε κάθε διάλειμμα. 

Το Κολλέγιο Ανατόλια με βοήθησε να…

εκτιμήσω την αξία των εξωσχολικών δραστηριοτήτων μέσω των clubs και να διαμορφώσω έναν πολυδιάστατο χαρακτήρα.

Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ταυτότητα των αποφοίτων του Κολλεγίου Ανατόλια είναι… 

 η αναγνώριση της μοναδικότητας κάθε ατόμου και η αποδοχή του διαφορετικού.

Για μένα το Κολλέγιο Ανατόλια είναι…

ένα καλό σχολείο με εξαιρετικές εγκαταστάσεις και καθηγητές και, πιθανώς, το πιο όμορφο campus στην Ελλάδα.

Το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς μου είναι…

να δημιουργώ ομάδες με δημιουργικά άτομα που θαυμάζω, να συνεργάζομαι μαζί τους και να μαθαίνω από αυτά.

Θεωρώ σημαντική στιγμή στην επαγγελματική μου διαδρομή…

την απόφαση να κάνω μεταπτυχιακό παράλληλα με την δουλειά μου, διότι με βοήθησε πολύ να εφαρμόζω αυτά που μάθαινα στο μεταπτυχιακό στον επαγγελματικό χώρο και, με βάση τα αποτελέσματα, να οδηγώ την πορεία των σπουδών μου αναλόγως.

Στο μέλλον θέλω να…

μπορώ να μοιράζομαι τις γνώσεις και τις εμπειρίες μου με νέα άτομα στον χώρο μου και να τους βοηθάω να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους.